مقاله مقایسه و ارزیابی صحت دوز رسیده به بیماران مبتلا به تومورهای لگنو پستان به روش دوزیمتری درون تنی با استفاده از آشکارساز نیمه هادی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه و ارزیابی صحت دوز رسیده به بیماران مبتلا به تومورهای لگنو پستان به روش دوزیمتری درون تنی با استفاده از آشکارساز نیمه هادی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه و ارزیابی صحت دوز رسیده به بیماران مبتلا به تومورهای لگنو پستان به روش دوزیمتری درون تنی با استفاده از آشکارساز نیمه هادی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه و ارزیابی صحت دوز رسیده به بیماران مبتلا به تومورهای لگنو پستان به روش دوزیمتری درون تنی با استفاده از آشکارساز نیمه هادی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه و ارزیابی صحت دوز رسیده به بیماران مبتلا به تومورهای لگنو پستان به روش دوزیمتری درون تنی با استفاده از آشکارساز نیمه هادی :

مقاله مقایسه و ارزیابی صحت دوز رسیده به بیماران مبتلا به تومورهای لگنو پستان به روش دوزیمتری درون تنی با استفاده از آشکارساز نیمه هادی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز و زمستان ۱۳۸۸ در مجله فیزیک پزشکی ایران از صفحه ۳۸ تا ۴۵ منتشر شده است.
نام: مقایسه و ارزیابی صحت دوز رسیده به بیماران مبتلا به تومورهای لگنو پستان به روش دوزیمتری درون تنی با استفاده از آشکارساز نیمه هادی
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله دوزیمتری درون تنی
مقاله دیود نیمه رسانا
مقاله پستان
مقاله لگن
مقاله اتاقک یونش

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: مهمترین هدف در پرتو درمانی رساندن بیشترین دوز به تومور و کمترین دوز به بافت سالم است. به دلیل اینکه بین دوز جذبی، کنترل تومور و آسیب به بافت طبیعی ارتباط نزدیکی وجود دارد، ICRU حداکثر خطای مجاز دوز داده شده از دوز تجویز شده را ۵±% توصیه کرده است. برای بررسی صحت دوز جذبی از دوزیمتری به روش درون تنی استفاده می شود. در این مطالعه دوز نهایی منتقل شده به بیماران مبتلا به تومورهای ناحیه لگن و پستان با دوز محاسباتی، مقایسه و بررسی گردید، میزان خطای نسبی محاسبه شد و عوامل ایجاد خطا در تحویل دوز و راههای کاهش آن مورد ارزیابی واقع شد.
مواد و روشها: ۳۶ بیمار مبتلا به تومورهای ناحیه لگن و ۳۸ بیمار مبتلا به سرطان پستان، که همگی تحت درمان با کبالت ۶۰ بودند، انتخاب شدند و دوز ورودی و خروجی این بیماران به طور همزمان با استفاده از دیود نیمه رسانای نوع p اندازه گیری شد. دوز نقطه میانی با استفاده از روش عبوری محاسبه گردید. برای به دست آوردن ضرایب کالیبراسیون و تصحیح، از اتاقک یونش ۰۳ml، ۰۶ml و فانتوم آب و لایه ای استفاده شد. میزان انحراف دوز نقاط ورودی، خروجی و میانی اندازه گیری شده با مقادیر محاسبه شده، مقایسه گردید و نتایج به صورت هیستوگرام نشان داده شدند.
نتایج: هیستوگرام های درصد انحراف دوزهای نقاط ورودی، خروجی و میانی، برای بیماران لگن مقدار میانگین اختلاف،۰۱۰% ، -۱۸۶% و -۱۳۵% و انحراف معیار ۵۰۳%، ۷۳۲% و ۵۸۶% و برای بیماران پستان میانگین اختلاف، ۰۷۸%، ۵۲۹%، و ۳۵۹% و انحراف معیار ۵۹۷%، ۱۰۲۳%، ۹۸۶% به ترتیب نشان دادند و اختلاف معنی داری بین دوزهای اندازه گیری شده با محاسبه شده به جز در دوز خروجی بیماران پستان، مشاهده نشد (P>0.1) در تعیین دوز جذبی از فاکتورهای تصحیح زاویه تابش و درجه حرارت (به علت تغییرات کمتر از ۱%) صرف نظر شد.
بحث و نتیجه گیری: برخی از علل اختلاف در دوز نقاط مورد نظر عبارتند از: خطا در تنظیم بیمار، حرکت بیمار و خطای الگوریتم محاسبه دوز (به علت در نظر نگرفتن ناهمگنی ها و انحنای بیمار). با توجه به عدم اختلاف معنا دار دوز نقطه میانی روش استفاده شده از صحت قابل قبولی برخوردار است. دوزیمتری درون تنی نقش اساسی در کنترل کیفی معمول در بخشهای پرتودرمانی و ایجاد اطمینان از درمان انجام شده می تواند داشته باشد.