فرایند جوشکاری ترمیت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فرایند جوشکاری ترمیت دارای ۳۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فرایند جوشکاری ترمیت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز فرایند جوشکاری ترمیت۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فرایند جوشکاری ترمیت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن فرایند جوشکاری ترمیت :

فرایند جوشکاری ترمیت

فرایند جوشکاری ترمیت
فهرست مطالب

۱- تعریف جوش ترمیت

۲- تاریخچه فرایند جوشکاری ترمیت

۳- فرایند جوشکاری ترمیت

۴- کنترل دما در جوش ترمیت

۵-

روشهای مختلف جوشکاری ترمیت

۱-۵- جوشکاری ترمیت فشاری

۲-۵- لحیم کاری ترمیتی

۳-۵- جوشکاری ترمیت ذوبی

۶- مدل انتقال حرارت در جوشکاری ترمیتی

۷- متالورژی جوش ترمیت

۸- نحوه انجام فرایند جوش ترمیت

۱-۸- عملیات مقدماتی

۲-۸- علمیات ریخته گری

۳-۸- عملیات پایانی

۹- کاربرد های جوش ترمیت

۱۰- مزایای جوش ترمیت

۱۱- مزایای جوشکاری ریلهای آهن به یکدیگروساختن ریلهای طویل

۱۲- معایب ومحدودیتهای جوش ترمیت

۱۳- وسایل و تجهیزات مورد نیاز در جوشکاری ترمیت

۱-۱۳- بوته

۲-۱۳- تهگلدان

۳-۱۳- قالبها و مدلهای ریخته گری

۴-۱۳- فشفشه

۵-۱۳- مشعل پیش گرم سازی

۶-۱۳- دستگاه برش هیدرولیک

۷-۱۳- دستگاه سنگ زنی

۱۴- حفاظت وایمنی در جوش ترمیت

۱۵-انبار کردن پورد ترمیت

۱۶- منابع ومراجع

۱-تعریف جوش ترمیت (ASTM):

نوعی جوش ذوبی می باشد که در آن اتصال دو فلز به همدیگر بعد از گرم شدن بوسیله فلزی با دمای بالا که واکنشی آلومینوترمیک راپشت سر گذاشته انجام می شود وفلز مایع که از واکنش اکسید فلز وAl بدست آمده است بعنوان فلز پر کننده عمل می کند.این پروسه جزء پروسه­هایThermochemical Welding می باشدو در گروه Minor Welding Process که دارای استفاده های خاص وموردی می باشند قرار می گیرد.

۲-تاریخچه فرایند جوشکاری ترمیت:

یکصد و بیست سال پیش ۱۸۹۸ پروفسور دکتر هانس گلداشمیت در شهر اسن آلمان موفق به استخراج فلزات سخت از اکسید آنها بر پایه واکنش احیای اکسید توسط یک احیا کننده مناسب شد.

این روش در سال ۱۹۲۰ در جوش ریل تراموا در آمریکا بکار گرفته شد البته در بعضی منابع بکارگیری زودتر این روش در آلمان اشاره شده است. در سال ۱۹۳۳ از جوش ترمیت برای گسترش ریلهای طویل استفاده شد و استفاده از این جوش در مصارف الکتریکی از سال ۱۹۳۸ آغاز شده است.پیشرفتهای این روش در طی جوشکاری ریلها در بخش بعدی آورده شده است.

۳- فرایند جوشکاری ترمیت:

اکسیدهایی که توسط آلومینیوم احیا می شوند واکنش احیا به واکنش آلومینوترمی معروف بوده و این واکنش اساس فرایند جوشکاری ترمیت می باشد. واکنش آلومینوترمیک مربوط به احیای آهن بصورت زیر نوشته می شود:

Fe­­_۲O_۳ + ۲Al = Al_۲O_۳ + ۲Fe + 760KJ at 2450^°c

۱Kg (thermite) = 524g(Fe) + 427g(Al_۲O_۳) + ۱۸۱۵۰۰ cal

در این فرایند واکنش بین اکسید آهن و آلومینیوم رخ داده و در نهایت مذاب آهن و اکسید آلومینیوم

تولید می شود. دمای واکنش^c ۲۸۰۰ – ^c ۲۴۰۰ می باشد. مطالعات انجام شده روی مکانیسم واکنش آلومینیوم با اکسید آهن، نشان داده است که این واکنش در دو مرحله یکی در دمای^c ۹۶۰ و دیگری در دمای^c ۱۰۶۰ انجام می شود. در دمای ^c ۹۶۰ محصولات واکنش Fe_۲O_۳ و Al_۲O_۳ می باشد که بصورت زیر نوشته می شود:

۹Fe_۲O_۳ + ۲Al = Al_۲O_۳ + ۶ Fe_۲O_۳ + ۶FeO

درمرحله بعدی که دردمای^c ۱۰۶۰ انجام میشود، Fe،FeAl_۲O_۴ و Al_۲O_۳ بصورت زیر بوجود می آید:

Fe_۲O_۳ + ۲Al = Al_۲O_۳ + ۲Fe

۳Fe_۲O_۳ + ۲Al = 5FeO + FeAl_۲O_۴

دو مرحله واکنش از نتایج آزمایشات DTA استنیاط می شود که در شکل ۱ ارائه شده است. عمده ترین کاربرد فرایند ترمیت در جوشکاری ریلهاست که در سراسر جهان برای جوشکاری ریل و ایجاد خطوط مداوم استفاده می شود بطوریکه این فرایند از سال ۱۹۰۶ میلادی برای اتصال ریلها برای ایجاد خطوط طویل و یا تعمیرات آنها استفاده می شده است. در ابتدا از واکنش ترمیت فقط برای گرم کردن دو سر ریل استفاده می شد و آن را به دمای مناسب برای تغییر شکل گرم می رساند.

شکل۱: نتایج آزمایشات DTA

و سپس با اعمال فشار اتصال ناقصی ایجاد می شد. بدین ترتیب که مذاب حاصل از واکنش ترمیت داخل قالبی که در دو سر ریل نصب شده ریخته می شد و دو سر ریل را گرم می کرد. در سال ۱۹۲۰ میلادی، اصلاحات زیادی در رابطه با فرایند جوشکاری ترمیت انجام شد و بعنوان نمونه دو سر ریل قبل از ریختن مذاب تا دمای^c ۹۰۰ با مخلوط هوا و بنزین گرم می شد. از دیگر کاربردهای جوشکاری ترمیت می توان به اتصالات فولاد به مس، مس به مس، تعمیر عیوب قطعات ریختگی سنگین، جوشکاری آرماتورهای مورد استفاده در سازه ها و اتصال کنداکتورهای با پایه مس اشاره کرد.

در سال ۱۹۳۸ از گاز پروپان برای پیشگرم کردن استفاده شد و در سال ۱۹۳۹ به این گاز اکسیژن نیز اضافه شد. در همان سال جوشکاری پرسی جای خود را به فرایند جوشکاری ترمیت که امروزه استفاده می شود داد.

سایر واکنشهای آلومینوترمیکی به همراه گرمای آزادشده در آنها وماکزیمم دمای واکنش بصورت زیر می باشد: