آمیب و پروتوزوآ به عنوان عوامل بیماری زونوتیک آبی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 آمیب و پروتوزوآ به عنوان عوامل بیماری زونوتیک آبی دارای ۴۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد آمیب و پروتوزوآ به عنوان عوامل بیماری زونوتیک آبی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز آمیب و پروتوزوآ به عنوان عوامل بیماری زونوتیک آبی۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی آمیب و پروتوزوآ به عنوان عوامل بیماری زونوتیک آبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن آمیب و پروتوزوآ به عنوان عوامل بیماری زونوتیک آبی :

آمیب و پروتوزوآ به عنوان عوامل بیماری زونوتیک آبی

چکیده:

به علت نقشهای زندگی آزاد آمیب و زندگی انگلی پروتوزوآ، Entamoeba histoly tia و Balantidium coli آنها به عنوان عوامل اتیولوژی کشنده ترین انیسیفا درانسان ها وحیوانات به شمار می رند ، با میزبان هایی با سیستم ایمنی حد وسط وسیستم ایمنی رقابتی درمیان قربانیان. Acanthamoebaspp اغلب جزء عوامل کراتیتیس به شمار می روند .عفونت در اندام تنفسی ، شکستن در پوست یا بالا کشیده شدن آب به سوراخ های بینی ، و یا پخش شدن در سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد.E historica و B coli پروتوزو آی انگلی هستند که باعث اسهال خونی آمیبی می شوند. هر دو نوع عفونت ها در میان مدفوع پخش می شوند و با کیست ها به عنوان عفونت تجمع می کنند. آنسفالیتید آمیبی میتواند با تماس آب پخش شود ولی به تنهایی کاری نمی کند. بیماری های آبی از طریق حیوانات به انسان سرایت نمی کنند. بیماریهایی را که E historica و B coli باعث می شوند توسط کیست هایی معمولاً در فاضلاب آلوده کننده آب به وجود می آیند.اسهال خونی آمیبی و بالانتیدیاز مثال هایی از عفونت های آبی زئونوتیک می باشند که از انسان به انسان قابل سرایت هستند. طریقه سرایت بیماری ها آزمایش می شود و مراحل بازشناسی ، مداخله های آنتی میکروبی و تاثیر جهانی کردن نشریات توسط Elsevier B.V مورد بررسی قرار می گیرد.

بیرون از بدن میزبان ، نقش آن ها به عنوان پاتوژن از سال ۱۹۶۰ تشخیص داده شد. یعنی زمانیکه Entamoeba (1870) و Balantidium (1870) برای بیشتر از یک قرن به عنوان عوامل اتیولوژیک از بیماری انسان شناخته شده بود ، به علت تاثیر اقتصادی وپزشکی آنها بر روی افراد ، E.histolytica وکمتر از آن B.coli ، موضوعات مطالعات گسترده در زمینه انتقال آنها ، پیوند وارتباط ممکن با زونوتیک ودرمان آنتی میکروبال ، بوده اند.

یک انگل ارگانیسمی می باشد که در سطح گسترده ای از عوامل از بین برنده میزبانش زندگی می کند ونمی تواند به مدت طولانی بدون حضور میزبان زندگیکند.به صورت تکنیکی ، زندگی آزاد آسیب به صورت انگلی نمی باشد اگر چه از آن همیشه به عنوان انگل نام برده اند. آنها یک جای مناسب برای خودشان در زمینه های انگلی ساخته اند. بیماریهایی که به علت آسیب تولید می شوند به خصوص انیسفالیتیدها اکثرا مهلک وکشنده هستند ، تشخیص پری مورتم آنها مشکل می باشد وعدم یک مشاهده خوب و درمان آنتی میکروبی وجود دارد.عوامل بسیاری در این دود هذ اخیر وجود داشته اند که باعث افزایش این آسیب ها شده اند :

1. اپیدمی شدن HIV / ایدز ، که باعث افزایش تعداد موارد Acanthomobex و انیسفالیتیدهای Balamuthia شده اند
2. لنزهای نرم که برای Acanthomoeba عامل خوبی برای رسیدن به سطوحی شده اند که باعث کراتیتیس می شوند.
3. افزایش اوقات فراغت و تاثیر مناطقیکه برای تعطیلات مردم می روند وکنار دریاچه های گرم وفصول گرم سال مردم را بیشتر در معرض naegleria fowleri قرار داد وباعث بیماری meningoencephatitic گردید.

چرخه های زندگی :

موضوع عمومی از زندگی برای پروتوزوآ در این بخش یک مرحله تشدید کننده می باشد که شامل یک مرحله کیست پایدار می باشد. هیچ گونه میزبان متعادلی در چرخه های زندگی وجود نداردو برای موفقیت B.col تولید کننده جنسی شناخته شده است. هیچ کدام از این ارگانیسم ها نیاز به انتقال دهنده هایی برای سرایت و یا در معرض E.histolytica نبوده اند که بتوانند توسط بعضی از حشرات و به عنوان ناقلین مکانیکی عمل کننده و برده شوند. Naegleria و Acanthamoeba به علت زندگی آزاد آمیبی در خاک یا آب حضور دارند و از باکتری ها تغذیه می کنند.

استقامت و آلودگی محیطی

پروتوزین است که trophic، سیلیات یا آمیبی است که خیلی ساده تجهیز می شود تا شرایط محیطی را احاطه کند برای دوره هایی از زمان. این واقعیت است که Balantidium و Entamo eba دارای مراحل آلودگی در کیست می باشد. برای آمیبی با زندگی آزاد، مراحل آلودگی می تواند به صورت مرحله کیستی یا trophic باشد. به علت وجود یوازه و دموکراسی ارگانیسم اتصالی، کیست احاطه کردن در طی دوره های غیرقابل برای رشد را اجازه می دهد. در شرایط آزمایشگاه، کیست های Acanthampeba زنده می مانند به مدت ۲۰ سال (۱۹۹۵ Mazur) بنا بر اطلاعات امروزه در مورد کیست ها در طبیعت، قابلیت زنده ماندن آنها بستگی به یک وسعت بالای شرایط محیطی دارد. کیست های آمیبی دارای زندگی آزاد برای زنده نگه داشتن خشکاندن طولانی و دیگر فشارهای محیطی هستند زمانیکه کیست های Entamoeba و Balantidium به حرارت حساس تر هستند و تنها در یک محیط مرطوب برای مدت محدودی زنده می مانند.

عفونت های روده ای

عفونت های روده ای معمولاً به وسیله مدفوع پخش می شوند. عفونت از هضم کیست ها در آب یا غذا به وجود می آید. ارگانیسم های تروپیک نمی توانند در معده زنده بمانند، مگر اینکه محیط معده بسیار کم اسیدی باشد.

آمیب زندگی آزاد:

تعداد عفونت های باعث شده توسط آمیب با زندگی آزاد ارتباطی با جهانی شدن گسترش آنها دارد (جدول ۲). تعداد مورد گزارش شده در صدها یا برای کراتیتیس آمیبی هزاران مورد می باشد. آمیب در خاک و آب یافت می شود و غیرممکن است که ما با این ها در تماس نباشیم. فایلات بسیاری برای آنتی بادی هاص ضد امیب برای زنده نگه داشتن جمعیت اسنان ها و به عنان واقعه یا از مقابله با این آمیب انجام گرفته است. البته نه برای همه آمسیب های موجود در محیط بلکه برای آنهایی که ظرفیت بیماری زائی دارند این فایل انجام گرفته است.

آمیب Entamoeba histolotica و Comensal

E.histolytica تنها آمیب انگلی در روده انسان است. به عنوان یک پونه تنها با پاتوژنیک و گونه های غیرپاتوژنیک، فرم غیرپاتوژنیک به عنوان گونه های متفاوت E.dispar نشاخته شده بود. (۱۹۹۳ Diamod , clark). گونه های بعدی به گونه های منحصر به فرید مربطوط می شوند که با Entamoeba باعث عفونت یم شوند، ما برای اسهال خونی آمیبی می باشند. تصویر گرفته شده از آمیب روده دیگری، E.hartmanni به صورت مورفولوژیکال شباهتی به E.histolytica ندارد اما از نظر سایز کوچگ است و پاتوژنیک نمی باشد.