مقدمه

هیجان ها علاوه بر واکنش های عمومی،برخی گرایش های رفتاری خاصی را نیز سبب می شوند.ممکن است هنگام شادی بخندیم،با احساس ترس میدان را خالی کنیم،در موقع خشم رفتارپرخاشگرانه نشان می دهیم،وجز اینها.

از میان این واکنش های هیجانی،روانشناسان مخصوصاً یکی از آنها را به تفضیل بررسی کرده اند- مقصود پرخاشگری است.این توجه خاص تا حدودی به دلیل اهمیت اجتماعی مساله پرخاشگری است.از نظر اجتماعی در عصری که سلاح های هسته ای به صورت گسترده در دسترس است،حتی یک اقدام پرخاشگرانه نیز می تواند فاجعه به بارآورد.در سطح فردی،بسیاری از مردم غالباًافکار وتکانشهای پرخاشگرانه دارندونحوه ی کنار آمدن آنها با این افکار،اثرات گسترده ای برسلامت وروابط میان فردی آنان جای می گذارد.دلیل دیگری برای

علاقه مندی روانشناسان به فایل در مبحث پرخاشگری این است که در حال حاضردر قلمرورفتار اجتماعی با دونظریه ی عمده روبرو هستیم؛که برداشت های کاملاًمتفاوتی را درباره ماهیت پرخاشگری مطرح ساخته اند.نظریه روانکاوی فروید به پرخاشگری به عنوان یکی از سایقها می نگرد.در حالیکه در نظریه یادگیری اجتماعی،پاسخی آموخته شده به شمارمی آید.فایل در زمینه پرخاشگری کمک می کند تا این دو نظریه رقیب را ارزیابی کنیم.

منظور ما از پرخاشگری رفتاری است به قصد آسیب رساندن(جسمانی یا زبانی)به فردی دیگریا نابود کردن دارایی دیگران.مفهوم اصلی در این تعریف قصد است.

یکی از عوامل اثر گذار برپرخاشگری مردان،میزان تستسترون است.که زیاد بودن آن باعث پرخاشگری می شود.