توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی رابطه بین تیپ های شخصیتی با رفتارهای خود مراقبتی و پیامد درمان در بیماران دیابتی دارای ۴۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی رابطه بین تیپ های شخصیتی با رفتارهای خود مراقبتی و پیامد درمان در بیماران دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز بررسی رابطه بین تیپ های شخصیتی با رفتارهای خود مراقبتی و پیامد درمان در بیماران دیابتی۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی رابطه بین تیپ های شخصیتی با رفتارهای خود مراقبتی و پیامد درمان در بیماران دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی رابطه بین تیپ های شخصیتی با رفتارهای خود مراقبتی و پیامد درمان در بیماران دیابتی :

کارشناسی

بررسی رابطه بین تیپ های شخصیتی با رفتارهای خود مراقبتی و پیامد درمان در بیماران دیابتی

*ضمیمه شدن رایگان فایل spss

مقدمه

هرچه بیشتر از قرن بیست و یکم می‌گذرد بیشتر شاهد جهانی شدن، تغییر در سبک زندگی مردم و صنعتی شدن هستیم که یکی از نتایج این پیشرفتها تغییر در الگوی بیماریهاست. تا چندی پیش بیماریهای واگیر به عنوان بزرگترین مشکل بهداشتی کشورهای جهان سوم به شمار می رفت اما در حال حاضر افزایش نقش بیماریهای غیر واگیر در مرگ و میر، مخصوصاً در کشورهای در حال توسعه تهدیدی جدی محسوب می شود از جمله بیماری های مهم این گروه دیابت است.

دیابت یک بیماری مزمن غده درون ریز می باشد که ویژگی آن سوء عملکرد در سوخت و ساز گلوکز ناشی از اشکالاتی در تولید یا بهره گیری از هورمون انسولین است. این بیماری سه شکل اصلی دارد.

۱- نوع I وابسته به انسولین (IDDM)

۲- نوع II یا غیر وابسته به انسولین ( NIDMM (

۳- دیابت بارداری (زارع شاه آبادی، حاجی زاده، میمندی، ابراهیمی صدرآبادی ۱۳۸۹). خطرهای دراز مدت بیماری قند برای سلامت بی نهایت جدی و شدیدند که از قبیل مرگ زود هنگام، نابینا شدن از دست دادن یک عضو در صورت عدم کنترل قانقاریا، و ناتوانی جنسی هستند. بیمارانی بیش از همه در معرض خطر چنین مشکلاتی قرار دارند که برای درمان به انسولین نیازمندند و بیماریشان در کودکی، دوران بلوغ یا اوان بزرگسالی شروع شده است.(سارافینو ، ۱۳۸۷).

با افزایش تعداد بیماران دیابتی هزینه¬های اقتصادی این بیماری از اهمیت ویژه برخوردار می شود. دیابت و عوارض آن در حال حاضر بعد از اختلالات ذهنی پرهزینه ترین بیماریهای مزمن محسوب می شود(حیدری ،نوری، شیرازی،سالمی،سنجری، ۱۳۸۷).دیابت در بسیاری از کشورها درسنین ۲۰- ۷۰ سالگی علت اصلی کوری وسردسته علل قطع عضو ونارسایی مزمن کلیه محسوب می شود (هاریسون ،۱۳۸۴).دراثر این بیماری ،امید به زندگی دربیماران میانسال ۵ تا ۱۰ سال کاهش یافته وتعداد بیمارانی که به علت دیابت در بیمارستان بستری می شوند نسبت به سایر بیماری ها ی مزمن ۴/۲ برابر بیشتر می باشد (جون ، ۱۳۸۱). این بیماری مستلزم رفتارهای خود مراقبتی در تمام طول عمر است ،یکی از مهمترین عواملی که در کنترل مطلوب بیماری ، بهبود فرایند وپیامد درمان در بیماران دیابتی موثر است پیروی از درمان و رژیم های درمانی می باشد(سارافینو، ۱۳۸۷). رفتار خود مراقبتی، یک مفهوم کلیدی در ارتقا سلامت است و به تصمیم‌ها و اقداماتی اشاره دارد که یک فرد می‌تواند اتخاذ کند تا از عهده یک مشکل سلامتی برآید یا سلامتش را بهبود بخشد، اشاره دارد.

در حالت کلی خود ¬مراقبتی به آن دسته از رفتارها گفته می‌شود که بر سلامت افراد تاثیر می‌گذارند. جستجوی اطلاعات مربوط به حیطه سلامت، مراجعه به پزشک بر یک مبنای منظم، ورزش کردن، بیشتر استراحت کردن، تغییرات در سبک زندگی، پیروی از رژیم‌های غذایی کم چرب، نظارت برعلایم حیاتی و حساس شدن نسبت به وضعیت بیماری خود، از جمله رفتارهای خود مراقبتی هستند (بام ، نیومن ،وینمن ،وست ، ۱۹۹۷).

بیماری دیابت در حقیقت یک بیماری خود مدیریتی است چنانچه بیمار نخواهد و یا قادر نباشد بیماری خود را کنترل کند به هیچ عنوان نمی‌توان به او کمک کرد (اسنوک و اسکینر، ۲۰۰۶).

این عامل اساسی در پیش بینی پیامد درمان می تواند متاثر از عوامل متعددی همچون تیپ های شخصیتی افراد باشد بی تردید اصطلاح شخصیت یکی از بحث برانگیزتر÷ین و در عین حال جذابترین مفاهیمی است که در علم روان شناسی وجود دارد. شخصیت مجموعه ای پایدار از ویژگی ها و گرایش هاست که مشابهت و تفاوت های رفتار روانشناختی افراد (افکار، احساسات، اعمال) را که دارای تداوم زمانی بوده و ممکن است به واسطه فشارهای اجتماعی و زیست شناختی موقعیت های بلاواسطه شناخته شوند و یا به آسانی درک نشوند را مشخص می کند (شیخی ساری،اسماعیلی فر،۱۳۸۹).بر این اساس هدف ازاین مطالعه ،بررسی رابطه بین تیپ های شخصیتی با رفتارهای خود مراقبتی وپیامد درمان دربیماران دیابتی بوده است.

بیان مسئله:

بیماری دیابت یکی از مهمترین اختلالات داخلی است که بشر با آن روبروست. طبق برآوردهای سازمان بهداشت جهانی تا سال ۲۰۲۵ تقریباً ۳۰۰-۲۰۰ میلیون نفر در سرتاسر جهان به دیابت مبتلا خواهند شد. به عبارت دیگر سالانه در حدود ۶ میلیون نفر به تعداد این بیماران افزوده می شود. دیابت سومین علت مرگ و میر ناشی از بیماری ها محسوب می شود به خصوص اینکه بیماریهای قلبی عروقی به عنوان یکی از عارضه های بلند مدت این بیماری در میان آنها شایع است. تحرک بدنی کم، رژیم غذایی پرچربی و استرس که نتیجه شهرنشینی و صنعتی شدن جوامع امروزی است موجب افزایش شیوع این بیماری در سالهای اخیر شده است (حاتملوی سعدآبادی، ۱۳۸۸).

. بیماری دیابت ناشی از نقص پانکراس درتولید انسولین کافی برای انجام فرایند های طبیعی سوخت وساز غذا است . این مشکلات معمولا به تاثیر دیابت بر عملکرد روزمره ی زندگی بیمار ونیز آثار ناشی از ترکیب روشهای خود مدیرییتی دیابت با باورها وسبک زندگی موجود بیمارارتباط دارند . تشخیص دیابت تاثیرات مهمی بر عملکرد روانی واجتماعی بیماران می گذارد و بیماران باید دقت وانرژی زیادی را برای خود مدیریتی بیماری اختصاص دهند . موفقیت بیماران درادغام رویکرد خود مدیریتی با سبک زندگی موجودشان به این موضوع بستگی دارد که رویدادهای مختص به دیابت تاچه حد با باورها، افکار احساس ها ورفتارهای موجود بیمار تعامل دارند. دیابت اغلب با مشکلات واختلال های روانی همراه است و متاسفانه این مشکلات توانایی بیمار رابرای خودمدیریتی بیماری کاهش میدهند. کاهش توانایی بیماران درکنترل دیابت مشکلات روانی آنان را تشدید می کند و باعث می شود بیماران در یک چرخه معیوب گرفتارشوند. حتی ممکن است این مشکلات باواکنشهای روانی بیماران که بر تجربه ی علائم دیابت تاثیر منفی دارند شدیدتر شوند این تاثیرات متقابل که درآن دیابت روی سلامت روانی تاثیر می گذارد ومشکلات روانی نیز به نوبه خود بر توانایی افراد دراجرای روش خود مراقبتی تاثیر دارند.بنابراین رفتارخودمراقبتی تحت تاثیرعوامل گوناگون قرارمی گیرد ( ا.وایت ۲۰۱۰ ؛ مولودی و فتاحی ،۱۳۸۹). بطور تجربی ثابت شده است بین دو فردی که به لحاظ پزشکی و آسیب وارده در شرایط یکسانی بسر می‌برند از نظر واکنشها و ناتواناییهایی که بروز می‌دهند و همچنین عملکرد اجتماعی و فیزیکی تفاوت بارزی وجود دارد. یکی از عواملی که در تبیین این تفاوت می‌تواند حیاتی باشد مؤلفه های روانشناختی نظیر افکار و باورهای زیربنایی افراد است. فایل ها نشان میدهند که افرادی که نگرش منفی نسبت به بیماری خود دارند و آنرا جدی، غیر قابل کنترل و مزمن میدانند، بسیار منفعلانه عمل می‌کنند، عملکرد اجتماعی بسیار ضعیفی داشته و ناتوانیهای زیادی از خود نشان می‌دهند (وایت، ۲۰۰۱). بنابراین انتظار می¬رود. که تغییر در شناختها، باورها و نگرشهای افراد به ایجاد یکسری تغییرات رفتاری در جهت افزایش رفتارهای خود مراقبتی منجر شود.