بررسی پایداری اکسایشی مخلوط مساوی روغنهای دانه کنجد، اولیین پالم و کانولا در مرحله حرات دهی و سرخ کردن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی پایداری اکسایشی مخلوط مساوی روغنهای دانه کنجد، اولیین پالم و کانولا در مرحله حرات دهی و سرخ کردن دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی پایداری اکسایشی مخلوط مساوی روغنهای دانه کنجد، اولیین پالم و کانولا در مرحله حرات دهی و سرخ کردن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی پایداری اکسایشی مخلوط مساوی روغنهای دانه کنجد، اولیین پالم و کانولا در مرحله حرات دهی و سرخ کردن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی پایداری اکسایشی مخلوط مساوی روغنهای دانه کنجد، اولیین پالم و کانولا در مرحله حرات دهی و سرخ کردن :

تعداد صفحات :۸

چکیده مقاله:

در این پژوهش مخلوط مساوی سه روغن دانه کنجد، اولیین پالم و کانولا را طی فرایند حرارت دهی و سرخ کردن سینه مرغ در دمای ۱۷۰ درجه سانتیگراد به مدت ۱۸ ساعت، با انجام آزمونهای تعیین دیان مزدوج در طول موج ۲۳۳ نانومتر و اندازهگیری مقدار ویسکوزیته بر حسب سانتی پوآز در دمای ۴۵ درجه سانتیگراد مورد مقایسه قرار دادیم. نتایج تجزیه و تحلیل آماری (۰۵/۰<P (نشان داد که در چهار ساعت اول، تفاوت معنی داری بین فرایند سرخ کردن و حرارت دهی از لحاظ تولیددیان های مزدوج مشاهده نشد اما پس از شش ساعت سرخ کردن، تفاوت معنی دار بین این دو فرایند مشاهده شد به طوریکه عدد دیان مزدوج طی شش ساعت حرارت دهی برابر ۱۷۵/۵ و بعد از مدت مشابه سرخ کردن مقدار ۳۳۰/۸ بدست آمد. در ادامه تا انتهای فرایند (۱۸ ساعت) نیز اختلاف معنی دار بین دو شرایط حرارتی و سرخ کردن مشاهده نشد که نشان از پایداری اکسایشی بالای مخلوط روغنها بود. در رابطه با ویسکوزیته، در شش ساعت اول تفاوت معنی داری بین مرحله سرخکردن و حرارت دهی مشاهده نشد اما پس از گذشت ده ساعت تا پایان کار شاهد تفاوت معنی داری در مقدار ویسکوزیته بودیم به طوری که پس از گذشت ۱۸ ساعت مقدار ویسکوزیته در فرایند حرارت دهی ۳۰/۲۹ سانتی پوآز و برای سرخ کردنبه مقدار ۲۲۵/۳۱ سانتی پوآز تعیین شد. بنابراین مشخص شد حرارت دادن مخلوط در حضور ماده غذایی باعث تشدید واکنش های پلیمریزاسیون و در نتیجه افزایش بیشتر ویسکوزیته می گردد.