بررسی جایگاه بعد کالبدی و معیار حمل و نقل و ارتباطات در توسعه ی پایدار محلی (مطالعه ی موردی : محله ی جویباره)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی جایگاه بعد کالبدی و معیار حمل و نقل و ارتباطات در توسعه ی پایدار محلی (مطالعه ی موردی : محله ی جویباره) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی جایگاه بعد کالبدی و معیار حمل و نقل و ارتباطات در توسعه ی پایدار محلی (مطالعه ی موردی : محله ی جویباره)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی جایگاه بعد کالبدی و معیار حمل و نقل و ارتباطات در توسعه ی پایدار محلی (مطالعه ی موردی : محله ی جویباره)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی جایگاه بعد کالبدی و معیار حمل و نقل و ارتباطات در توسعه ی پایدار محلی (مطالعه ی موردی : محله ی جویباره) :

تعداد صفحات :۲۴

چکیده مقاله:

مقوله ی توسعه ی پایدار در تمامی ابعاد جامعه ( بعد اجتماعی ، اقتصادی ،کالبدی و زیست محیطی ) در قرن حاضر مورد توجهقرار گرفته است. برای رسیدن به توسعه ی پایدار و همچنین شهر پایدار در ابتدا باید محله های پایداری داشته باشیم از این رو دراین مقاله به بررسی زمینه های پایداری محله با تاکید بر جایگاه بعد کالبدی و مولفه ی حمل و نقل و ارتباطات در محله یجویباره پرداخته می شود. بنابراین در صورت پایدار نبودن محله ها و خصوصا عدم وجود بعد کالبدی با مشکلات جدی از قبیل ازبین رفتن منابع برای نسل های آینده و به وجود آمدن زیرساخت های ناپایدار که نمی توانند پاسخ گوی نسل های آینده باشند،روبرو هستیم ، سوالی که مطرح می شود این است که آیا محله ی جویباره به عنوان یک محله ی قدیمی با پیشینه ی تاریخی ،معیارهای مولفه ی حمل و نقل و ارتباطات در بعد کالبدی را در خود دارد یا خیر.در این پژوهش پس از بررسی و تحلیل معیارهای حمل و نقل و دسترسی ها در صورت وجود معیارهای آن در محله به تقویت آن پرداخته و در صورت عدم وجودراهکارهای کلی ارایه می شود. نوع تحقیق این مقاله کاربردی است و روش تحقیق آن توصیفی تحلیلی می با شد و روش هایجمع آوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ای است (حافظ نیا ، ۱۳۸۴).