مقاله مطالعه تجربی اثر محافظت نورونی کورکومین در پیشگیری از اختلالات شناختی و استرس اکسیداتیو ناشی از تزریق داخل بطنی مغزی هوموسیستئین در موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مطالعه تجربی اثر محافظت نورونی کورکومین در پیشگیری از اختلالات شناختی و استرس اکسیداتیو ناشی از تزریق داخل بطنی مغزی هوموسیستئین در موش صحرایی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مطالعه تجربی اثر محافظت نورونی کورکومین در پیشگیری از اختلالات شناختی و استرس اکسیداتیو ناشی از تزریق داخل بطنی مغزی هوموسیستئین در موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مطالعه تجربی اثر محافظت نورونی کورکومین در پیشگیری از اختلالات شناختی و استرس اکسیداتیو ناشی از تزریق داخل بطنی مغزی هوموسیستئین در موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مطالعه تجربی اثر محافظت نورونی کورکومین در پیشگیری از اختلالات شناختی و استرس اکسیداتیو ناشی از تزریق داخل بطنی مغزی هوموسیستئین در موش صحرایی :

مقاله مطالعه تجربی اثر محافظت نورونی کورکومین در پیشگیری از اختلالات شناختی و استرس اکسیداتیو ناشی از تزریق داخل بطنی مغزی هوموسیستئین در موش صحرایی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۸ در فیزیولوژی و فارماکولوژی از صفحه ۳۲۸ تا ۳۳۹ منتشر شده است.
نام: مطالعه تجربی اثر محافظت نورونی کورکومین در پیشگیری از اختلالات شناختی و استرس اکسیداتیو ناشی از تزریق داخل بطنی مغزی هوموسیستئین در موش صحرایی
این مقاله دارای ۱۲ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله کورکومین
مقاله هوموسیستئین
مقاله لیپید پراکسیداسیون
مقاله استرس اکسیداتیو

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: کهولت سن، از علل مهم بیماری های نورودژنراتیو مانند آلزایمر و پارکینسون محسوب می گردد. شواهد بسیاری دلالت بر دخالت استرس اکسیداتیو در پاتوفیزیولوژی این بیماری ها وجود دارد. در این مطالعه تجربی، اثر آنتی اکسیدانت کورکومین در مقابل سمیت عصبی ناشی از هوموسیستئین بررسی شده است.
روش ها: در این مطالعه کورکومین در مقادیر ۵، ۱۵ و ۴۵ میلی گرم بر کیلوگرم بطور داخل صفاقی در موش صحرایی و یکبار تزریق در روز در یک دوره ۱۰ روزه تزریق شد و شروع تزریقات ۵ روز پیش از تزریق داخل بطنی مغزی (i.c.v) هوموسیستئین (۰۲mmol/ml) بوده است. آزمون های رفتاری، بیوشیمیایی و بافت شناسی در گروه های جداگانه ۲۴ ساعت پس از آخرین تزریق کورکومین و یا حامل آن انجام شد. آزمون های رفتاری شامل تست اجتناب غیر فعال و بررسی فعالیت حرکتی بوده است. در بررسی بیوشیمیایی غلظت مالوندی آلدهید (MDA) و آنیون سوپراکساید (SOA) در بافت هوموژن مغز موش اندازه گیری شد. همچنین بررسی های بافت شناسی نشان داد که هوموسیستئین قادر به کاهش تعداد سلول های هیپوکامپ می باشد و با مصرف کورکومین این کاهش مهار شد.
یافته ها: نتایج حاصله حاکی از آن است که هوموسیستئین موجب القا لیپید پراکسیداسیون در مغز رت و افزایش سطح غلظت مالوندی آلدهید و آنیون سوپراکسید در آن شده و از طرف دیگر سبب اختلال در ضبط حافظه در موش گردید. از طرفی کورکومین از مغز موش در مقابل لیپید پراکسیداسیون محافظت نمود.
نتیجه گیری: ترکیبات پلی فنل آنتی اکسیدانت ممکن است سیستم عصبی را در مقابل استرس اکسیداتیو ناشی از هوموسیستئین محافظت کرده و سبب بهبو حافظه و یادگیری شوند. لذا محتمل است تجویز کورکومین در پیشگیری از برخی اختلالات دژنراتیو سیستم عصبی موثر واقع گردد.