ارزیابی و تحلیل جایگاه قصه و قصه گویی در ادبیات کودکان و نقش آن در فرایند یاددهی- یادگیری دانش آموزان دوره ی ابتدایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی و تحلیل جایگاه قصه و قصه گویی در ادبیات کودکان و نقش آن در فرایند یاددهی- یادگیری دانش آموزان دوره ی ابتدایی دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی و تحلیل جایگاه قصه و قصه گویی در ادبیات کودکان و نقش آن در فرایند یاددهی- یادگیری دانش آموزان دوره ی ابتدایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی و تحلیل جایگاه قصه و قصه گویی در ادبیات کودکان و نقش آن در فرایند یاددهی- یادگیری دانش آموزان دوره ی ابتدایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی و تحلیل جایگاه قصه و قصه گویی در ادبیات کودکان و نقش آن در فرایند یاددهی- یادگیری دانش آموزان دوره ی ابتدایی :

تعداد صفحات :۲۸

چکیده مقاله:

امروزه، قصه و قصه گویی یکی از فعالیتهای تاثیرگذار و مهم در ادبیات کودک و نوجوان و فرآیندهای یاددهی یادگیری، به شمار می آید. لذا شناخت معنا و مفهوم قصه و قصه گویی و ارزیابی جایگاه آن در فعالیتهای آموزش و پرورشمی تواند بسیار مفید واقع شود. در حقیقت هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی و تحلیل جایگاه قصه و قصه گویی در ادبیات کودکان و نقش آن در فرایند یاددهی- یادگیری دانش آموزان دوره ی ابتدایی می باشد. در مقاله ی حاضر از روش کیفیو شیوه ی توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. نتایح تحقیق حاکی از آن است که؛ قصهگویی فرآیندی فانتزی نیست کهبرای پرداختن به آن به شکلی موسمی به جشنوارهها بسنده شود؛ بلکه قصهگویی یک نیاز مسلم است که میتواند پیوند مارا با جهان گذشته، ولی موجود در حافظه شخصی و ملیمان به شکلی زنده و سازنده برقرار سازد. در نظام تعلیم و تربیتما در مواجهه با دانش آموزان باید جایگاه قصه و قصه گویی را در ادبیات کودک و نوجوان شناخت و ضمن مشخص ساختن معنا و مفهوم آن، فرآیند قصه گویی را در مدارس و خانواده ها، به برنامهای عملی تبدیل کرد و از ویترین جشنوارههاخارج شده و بار دیگر به میان مردم آمده و جای خود را در برنامه روزانه خانوادهها، مدارس و موسساتی که به نوعی با تربیت کودکان و نوجوانان سر و کار دارند، باز کند. آنچه امروزه تحت عنوان جشنوارههای قصهگویی در نهادهایی همچون کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برپا میشود، فعالیتی درخور تقدیر است، اما کافی نیست. نهاد خاصی باید متولی گسترش عمومی این موضوع شده و با انجام پروژههای پژوهشی سازمان یافته و صرف زمان و هزینه کافی راهکارهای لازم برای عمومیت بخشیدن به این موضوع و ایجاد آشتی ملی با قصه و قصهگویی کشف نماید و نتایج به دست آمده به عرصه عمل پیوند داده شود.