تاثیر هشت هفته تمرین هم زمان با مکمل یاری ال_آرژنین بر GPX و فشار خون مردان سالمند

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر هشت هفته تمرین هم زمان با مکمل یاری ال_آرژنین بر GPX و فشار خون مردان سالمند دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر هشت هفته تمرین هم زمان با مکمل یاری ال_آرژنین بر GPX و فشار خون مردان سالمند  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر هشت هفته تمرین هم زمان با مکمل یاری ال_آرژنین بر GPX و فشار خون مردان سالمند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر هشت هفته تمرین هم زمان با مکمل یاری ال_آرژنین بر GPX و فشار خون مردان سالمند :

تعداد صفحات :۸

چکیده مقاله:

با افزایش سن شاخص های استرس اکسیداتیو افزایش می یابد. این افزایش به علت کاهش آنتی اکسیدان های درون زا و افزایش فعالیت رادیکال های آزاد اتفاق می افتد. نشان داده شده است که تمرینات مقاومتی و استقامتی با تقویت سیستم آنتی اکسیدانی موجب مهار استرس اکسایشی می شود. از طرفی نقش آنتی الکسیدانی ال_ آرژنین مورد تایید است. بنابراین پژوهش حاضر قصد دارد تاثیر هشت هفته تمرین هم زمان با مکمل یاری ال_ آرژنین بر GPX ( شاخص آنتی اکسیدانی ) و فشار خون مردان سالمند را مورد بررسی قرار دهد. ۳۳ مرد سالمند با میانگین سنی ۴/۶۱ ± ۶۷/۷۲ به صورت تصادفی در ۳ گروه ۱۱ نفری ( گروه تمرین هم زمان ± مکمل، تمرین هم زمان ± دارونما و گروه کنترل ) تقسیم شدند. تمرینات شامل ۸ هفته تمرین هم زمان، هفته ای سه جلسه اعمال شد. گروه مکمل روزانه ۱۰۰۰ میلی گرم ال_ آرژنین مصرف کردند. گروه دارونما نیز از مالتودکسترین به عنوان پیلاسبو بهره بردند. اندازه گیری GPX و فشار خون در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون با رعایت تمام موارد ضروری، در شرایط یکسان از هر سه گروه گرفته شد. از نرم افزار SPSS نسخه ی ۲۰ برای تحلیل داده ها استفاده شد. آزمون K-S نرمال بودن داده ها را تایید کرد. سپس در آزمون تی وابسته در هر گروه به صورت مجزا نشان داده شد که GPX در گروه تمرین + مکمل در پس آزمون نسبت به پی آزمون افزایش معنی داری داشته است (P=0/001). همچنین فشار خون کاهش معنی داری را در گروه تمرین + مکمل تجربه کرد (P=0/001). در گروه تمرین + دارونما نیز GPX افزایش (P=0/001)، و فشار خون کاهش (P=0/001) معنی داری در پس آزمون نسبت به پیش آزمون داشته است. اما در گروه کنترل تغییرات در میزان GPX و فشار خون معنی دار نشده است. از طرفی آنالیز واریانس بر مبنای آزمون LSD نشان داد بین گروه تمرین + مکمل و تمرین + دارونما تفاوت معنی داری در میزان GPX(P=0/409)، فشار سیستولی (P=0/522) و فشار دیاستولی (P=0/153) وجود ندارد. همچنین بین گروه تمرین + مکمل و کنترل تفاوت معنی داری در GPX(P=0/001)، فشار سیستولی (P=0/001) و فشار دیاستولی (P=0/001) وجود دارد. از طرفی بین گروه تمرین + دارونما و کنترل تفاوت معنی داری در میزان GPX(P=0/001)، فشار سیستولی (P=0/006) و فشار دیاستولی (P=0/003) وجود دارد. یافته های حاصل شده از این پژوهش نقش تمرینات هم زمان را پر رنگ تر از مصرف ال_ آرژنین می داند. البته، گروه تمرین هم زمان + مکمل افزایش بیشتری در میزان GPX نسبت به گروه تمرین هم زمان + دارونما در پس ازمون داشته است، که این یافته ها اثرگذاری ال_آرژنین را مشخص می کند، اما این تغییرات بین این دو گروه به سطح معنی داری نرسیده است. با این حال باید اثر مکمل ال_آرژنین به تنهایی و بدون تمرین هم بررسی گردد. در واقع تمرین هم زمان با تقویت سیستم آنتی اکسیدانی درون زا و کاهش فشار خون سالمندان همراه است. این یافته ها توصیه می کند که تمرینات هم زمان بسیار مفید، کم عارضه، تاثیرگذار و چند وجهی در ارتقاء سلامت سالمندان می باشد.