تحلیل کاهش اراضی زراعی کشور بر اساس نتایج سرشماری عمومی کشاورزی ۱۳۹۳

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحلیل کاهش اراضی زراعی کشور بر اساس نتایج سرشماری عمومی کشاورزی ۱۳۹۳ دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحلیل کاهش اراضی زراعی کشور بر اساس نتایج سرشماری عمومی کشاورزی ۱۳۹۳  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحلیل کاهش اراضی زراعی کشور بر اساس نتایج سرشماری عمومی کشاورزی ۱۳۹۳،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحلیل کاهش اراضی زراعی کشور بر اساس نتایج سرشماری عمومی کشاورزی ۱۳۹۳ :

تعداد صفحات :۹

چکیده مقاله:

سرشماری عمومی کشاورزی در مهر و آبان ۱۳۹۳ در سراسر کشور به مرحله اجرا درآمد. این سرشماری پنجمین سرشماری عمومی کشاورزی در ایران است که به توصیه سازمان کشاورزی و غذای جهان( FAO) اجرا شده است. نگاهی به نتایج این سرشماری و مقایسه آن با سرشماری عمومی کشاورزی ۱۳۸۲ حاکی از این است که اراضی زراعی کشور نسبت به سال ۱۳۸۲حدود ۹ درصد کاهش یافته است. بررسی نتایج نشان می دهد که قسمتی از کاهش اراضی زراعی مربوط به تغییر کاربری اراضی زراعی به باغ و قلمستان می باشد و قسمتی از آن نیز رها سازی اراضی زراعی به دلیل خشکسالی و مدیریت نامطلوب اراضی به خصوص اراضی زراعی آبی و همچنین تغییر کاربری زراعی به مسکونی و صنعتی می باشد. این نظر دور از انتظار نیست که به دلیل ارزش کمتر زمین های زراعی نسبت به واحدهای مسکونی و صنعتی قسمتی از اراضی کشاورزی با تغییر کاربری به واحدهای مسکونی یا صنعتی تبدیل شده باشد. البته ذکر این نکته ضروری است که علیرغم کاهش ۹ درصدی اراضی زراعی سطح برداشت محصولات سالانه نسبت به سال ۱۳۸۲ فقط ۳ درصد کاهش داشته است که نشان دهنده این است که کاهش اراضی زراعی آبی تا حدودی از طریق کشت مجدد و کاهش اراضی آیش(زمین های زراعی که در سال زراعی مورد نظر در استراحت به سر می برند) جبران شده است. از منظر زیست محیطی تغییر اراضی زراعی به غیر کشاورزی اکوسیستم را با خطر جدی مواجه خواهد کرد. از طرف دیگر نتایج سرشماری عمومی کشاورزی ۱۳۹۳ نشان دهنده این موضوع است که با کاهش اراضی زراعی، کشاورزان استفاده از اراضی زراعی موجود را از طریق افزایش کاشت مجدد و کاهش آیش، افزایش داده اند. استفاده بیشتر از زمین های زراعی به دلیل کاهش عناصر غذایی در دراز مدت موجب تخریب خاک ها خواهد شد. این موضوع در حال حاضر نیز در برخی از مناطق کشور موجب تخریب زمین های زراعی شده و مواد آلی و معدنی خاک ها به شدت کاهش یافته که منجر به فقیر شدن اراضی کشاورزی شده است.