بررسی اتیلن اکساید و موارد استفاده آن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اتیلن اکساید و موارد استفاده آن دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اتیلن اکساید و موارد استفاده آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز بررسی اتیلن اکساید و موارد استفاده آن۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اتیلن اکساید و موارد استفاده آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اتیلن اکساید و موارد استفاده آن :

بررسی اتیلن اکساید و موارد استفاده آن

تاریخچه:

اتیلن اکساید (Ethylen Oxide) برای اولین بار در سال ۱۸۵۹ توسط میثمی دان فرانسوی چارلز آدولف ورتز (Charles Adolphe Wurtz) بدست آمد. این دانشمند اتیلن اکساید را از ترکیب ۲- کلرواتانول با یک پایه به دست آورد.

در طول جنگ جهانی اول این ماده از لحاظ صنعتی اهمیت پیدا کرد و از آن برای تولید دو محصول اتیلن گلایکول (خنک کننده رادیاتور) و همچنین ساخت بمب شیمیایی گاز خردل استفاده شد.

در سال ۱۹۳۱ دیگر شیمی دان فرانسوی روشی برای تهیه اتیلن اکساید به طور مستقیم از اتیلن و اکسیژن با استفاده از کاتالیزور نقره پیدا نمود. از سال ۱۹۴۹ تقریباً تمام تولید اتیلن اکساید صنعتی، به همین روش انجام می‎گیرد.

به طور خلاصه، اتیلن اکساید از واکنش اتیلن و اکسیژن روی کاتالیزور و نقره در دمای ۲۰۰ تا ۳۰۰ درجه سانتیگراد به دست می‎آید. فشار این فرایند در محدوده ۱ تا ۲ مگاپاسکال و معادله شیمیایی آن به صورت زیر است:

بازده این واکنش معمولاً بین ۷۰ تا ۸۰% است. روشهای گوناگونی برای تولید اتیلن اکساید وجود دارد که از لحاظ صنعتی هیچ یک ارزش روش ذکر شده را ندارند.

موارد استفاده:

گاز اتیلن اکساید، توانایی از بین بردن باکتری ها، قارچ ها و کپک ها را داراست و بنابراین برای استریل کردن موادی که نمی توان آنها را با استفاده از حرارت استریلیزه نمود، کاربرد فراوانی دارد. (موادی که در اثر حرارت تخریف می‎شوند) استریلیزه کردن با اتیلن اکساید برای حفاظت ادویه جات در سال ۱۹۳۸ توسط شیمیدان آمریکایی به کار گرفته شد و هنوز هم استفاده می‎شود. علاوه بر این، اتیلن اکساید برای استریلیزه کردن تجهیزات پزشکی مانند باند و لوازم جراحی و بخیه استفاده می‎شود.

بیشترین مصرف اتیلن اکساید به عنوان ماده واسطه در تولید دیگر محصولات شیمیایی است. عمده مصرف آن در تولید اتیلن گلایکول است. اتیلن گلایکول برای تولید پلی استرها (مانند پلی اتیلن ترفتالات) برای ساخت فیبرها، بطری ها و فیلمهای مخصوص و همچنین تولید ضدیخ برای رادیاتور اتومبیل ها به کار می رود. اتیلن اکساید هم علاوه بر مصارف ذکر شده، به عنوان یک ماده واسطه در تولید گستره وسیعی از مواد شیمیایی مانند اتانول آمین ها، گلایکول اترها برای پوشش سطوح و اتوکسی لات ها برای فرمولاسیون سورفکتانت ها.

در روش دوم کلرین در آب ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی گراد را در فشار حدود ۵/۲ اتمسفر پاشیده می شود، سپس اتیلن بر روی محلول اسید هییپوکلروس برای به دست آوردن اتیلن کلروهیدرین پاشیده می‎شود. راکتور کلرو هیدرین باید در برابر خوردگی بوسیله‌ی محلول های آبی هیدروکلریک و اسید هیپوکلروس در مواد هیدروکربنی کلر دار مقاوم باشد، بنابراین استیل مورد استفاده در جدار راکتور باید بوسیله‌ی لاستیک به مواد شیمیایی لاستیکی دیگر پوشیده شود. برج کلرو هیدرین قطری در حدود ۴ فوت و ارتفاعی در حدود ۵۰ فوت دارد، قسمت پایین بجر شامل اسپارجر و صفحات حس و فرج برای افزایش اثر پاشیدن کلرین به داخل آب و تزریق کردن اتیلن به داخل اسید هیپوکلروس می‎باشد. اتیلن کلروهیدرین به سرعت در قسمت پایین برج وارد می‎شود و سپس در داخل بخش میانی که شامل ۲ مجموعه پارکینگ راشینگ می‎باشد وارد می‎شود. گازها از محلول کلروهیدرین رقیق شده در قسمت بالای برج جدا می‎شود. مقداری از دی کلرواتان ها از بخار اورهد اسید مقاوم بازیافت می‎شود. محلول کلروهیدرین آبی تجهیزات ضد اسید را ترک می‌کند و با ۱۰ درصد محلول شیره‌ی آهک در مدخل ورودی هیدرولایزر مخلوط می‎شود.

بخار در ۹۵ تا ۱۰۰ درجه‌ی سانتیگراد و در فشار ۶۰ تا ۸۰ میلی متر جیوه در هیدرولایزر سریعا به اتیلن اکسید تبدیل می‎شود.