مقاله پترولوژی و ژئوشیمی سنگهای آذرین پتاسپکو و اولتراپتاسیک شمالغرب مرند

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله پترولوژی و ژئوشیمی سنگهای آذرین پتاسپکو و اولتراپتاسیک شمالغرب مرند دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پترولوژی و ژئوشیمی سنگهای آذرین پتاسپکو و اولتراپتاسیک شمالغرب مرند  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پترولوژی و ژئوشیمی سنگهای آذرین پتاسپکو و اولتراپتاسیک شمالغرب مرند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پترولوژی و ژئوشیمی سنگهای آذرین پتاسپکو و اولتراپتاسیک شمالغرب مرند :

مقدمه

این منطقه در شمالغرب مرند و در جنوب شرق برگه ۱ : ۱۰۰۰۰۰ قره ضیاءالدین واقع شده و بین طولهای جغرافیایی شرقی ۴۵ درجه و ۱۵ دقیقه تا ۴۵ درجه و ۳۰ دقیقه و عرضهای جغرافیایی شمالی
۳۸ درجه و ۳۰ دقیقه تا ۳۸ درجه و ۴۵ دقیقه محدود شده است. سنگهای آتشفشانی این منطقه در زون ساختاری ایران مرکزی (Stockline,1968) و زون البرز غربی – آذربایجان ( نبوی (۱۳۵۵, قرار
داشته و دارای سن پلیو- کواترنر است . این سنگها بر اساس مطالعات پتروگرافی و آنالیزهای شیمیایی در سه گروه تفریت فنولیتی , فنولیت تفریتی و تراکی آندزیت بازالتی جای می گیرند.

پترولوژی و ژئوشیمی سنگهای آذرین پتاسیک و اولتراپتاسیک شمالغرب مرند

زمین شناسی منطقه

مجموعه ولکانیکی شمال غرب مرند در طی چندین مرحله فعالیت فوران کرده و در اثر تناوب فعالیت و دوره های آرامش یک مجموعه دارای لایه بندی را در منطقه به وجود آورده است . سنگهای ولکانیکی پتاسیک و اولتراپتاسیک این منطقه شامل تفریت فنولیتی ,فنولیت تفریتی و تراکی آندزیت بازالتی است و همچنین دیگر سنگهای منطقه شامل سنگهای ولکانیکی غیر پتاسیک, دایک,

پیروکلاستیک و توف است. به دلیل اینکه هیچ گونه فسیلی (بر اساس گزارشات کارشناسان سازمان زمین شناسی) در مجموعه های رسوبی توفهای منطقه مشاهده نگردیده است، سن سنگهای منطقه مبهم می باشد ولی با توجه به این که در اطراف روستای زنجیره سنگهای ولکانیکی مشابهی بر روی رسوبات مارنی نمک دار و گچ دار میوسن بیرون ریخته اند ( پرکنی (۱۳۷۷, می توان سن این مجموعه را پلیو – کواترنر در نظر گرفت. لازم به ذکر است که در نقشه های مربوط به چهار گوش منطقه که توسط سازمان زمین شناسی تهیه شده((۱۳۷۶ سن این مجموعه, ائوسن در نظر گرفته شده است.

گدازه های موجود در این مجموعه دارای لایه بندی شامل چندین گروه مختلف سنگی می باشند که در نمونه های دستی و مشاهده های صحرایی نیز تفاوت این گدازه ها آشکار است. در سنگهای لوسیت دار بلورهای درشت و فراوان لوسیت به همراه بلورهای کشیده کلینو پیروکسن در نمونه های دستی کاملاً مشخص می باشد. گدازه های اولتراپتاسیک موجود در منطقه شامل سنگهای ولکانیکی می باشد که در نمونه های دستی وجود بلورهای درشت کلینوپیروکسن به همراه بلورهای براق بیوتیت از مشخصات عمده این سنگها است.

دایکها بخش دیگری از سنگهای موجود در منطقه را تشکیل می دهند. این سنگها خود از تنوع بافتی و کانی شناسی زیادی برخوردار می باشند. طول برخی از دایکها بسیار زیاد بوده و در بعضی موارد بیرون زدگی آنها به بیش از ۲ کیلومتر می رسد. با توجه به وجود بافت پورفیری در اکثر نمونه های منطقه می توان گفت که تبلور ماگمای سنگهای منطقه در دو محیط عمیق و کم عمق صورت گرفته است.

پتروگرافی

در دیاگرامی که توسط ( Le Bas et.al . ( 1986 با استفاده از مجموعه آلکالن ( ( Na2O + K2O

در مقابل سیلیس ارائه شده که در نمودار ۱ نیز نشان داده شده است. سنگهای ولکانیک پتاسیک و اولتراپتاسیک منطقه شمال غرب مرند در این دیاگرام در محدوده های فنولیت تفریتی, تفریت فنولیتی و تراکی آندزیت بازالتی قرار می گیرند.

سنگهای تفریت فنولیتی و فنولیت تفریتی دارای بافت پورفیری بوده و در نمونه های دستی بلورهای درشت و فراوان لوسیت و کلینو پیروکسین و به مقدار کمتر بیوتیت کاملاً مشخص است.

مطالعه میکروسکوپی این سنگها نشان می دهد که فنوکریستالهای غالب در اینها کلینوپیروکسن از نوع اوژیت, لوسیت, بعضاً اولیوین و آپاتیت است. زمینه این سنگها از شیشه ای تا میکرولیتی متغیر بوده که میکرولیتها بیشتر شامل فلدسپات قلیایی به همراه ریز بلورهای کلینوپیروکسن و لوسیت است.

لوسیت ها جزو کانیهای شاخص این سنگها محسوب می گردند که اکثراً اتومورف بوده و ماکل پیچیده از خود نشان می دهند ( شکل .( ۲

۵۵۸

مجموعه مقالات نهمین همایش انجمن زمین شناسی ایران، دانشگاه تربیت معلم تهران، ۱۳۸۴

کلینوپیروکسن ها به همراه لوسیت ها جزو فراوانترین فنوکریستالهای موجود در سنگهای مورد بحث اند که اکثر آنها از نوع اوژیت هستند. بلورهای کلینوپیروکسین اغلب حالت زونینگ نوسانی از خود نشان می دهند (شکل .(۱ همچنین بافت غربالی در اکثر کلینوپیروکسن ها مشاهده می گردد (شکل (۳
که دلیل آن سرعت صعود زیاد ماگما و کاهش فشار در دمای ثابت است.

وجود زونینگ نوسانی در برخی کلینوپروکسن ها نشانگر عدم تعادل سیستم های ماگمایی در طول تبلور و یا مربوط به تغییر سرعت رشد بلور, انحلال و واکنش و عدم رشد که اینها نشانگر تغییر ترکیب ماگما, دما و فشار می باشد, است).

بلورهای اولیوین تجزیه شدگی فراوانی را در مقاطع نشان می دهد که به ایدنگزیت تبدیل شده اند(شکل (۵ و این به خاطر تبلور اولیوین در حرارت های بالا و قرار گرفتن در شرایط جوی و فشار کم است.

عمده ترین کانی های فرعی که در این سنگها مشاهده می گردند شامل کانی های تیره و آپاتیت اند.

آپاتیتها گاهی به صورت فنوکریست نیز دیده می شوند (شکل .(۴

کانیهای اوپک نیز در تمامی نمونه ها مشاهده می گردد به طوری که اکثراً اتومورف بوده و این نشان می دهد که این کانیها در مراحل ابتدائی تبلور ماگما تشکیل شده اند.

سنگهای تراکی آندزیت بازالتی

مطالعات میکروسکوپی نشان می دهد که این سنگها نیز دارای بافت پورفیری بوده و فنوکریستهای غالب در اینها پلاژیوکلاز, کلینوپروکسن, بیوتیت و آپاتیت است. از ویژگیهای دیگر این سنگها فقدان یا کمبود لوسیت در اینها است. با توجه به اندازه گیری در مورد چند پلاژیوکلاز به نظر می رسد که ترکیب این کانیها در حد الیگوکلاز و آندزین باشند.

در برخی از پلاژیوکلازها منطقه بندی به خوبی دیده می شود (شکل .(۶ در بعضی از مقاطع بلورهای کلینوپیروکسن با تجمع در کنار یکدیگر تشکیل بافت گلومروپورفیریک می دهند (شکل.(۸

بیوتیتها تقریباً به صورت اتومورف دیده می شوند. اندازه بیوتیت ها متغیر بوده و از فنوکریستالهای درشت بلور گرفته تا اندازه خیلی ریز که در زمینه یافت می شود, مشاهده می گردد. برخی از بیوتیت ها آثار سوختگی از خود نشان می دهند (شکل .(۷ دلیل این علاوه بر بالا بودن فوگاسیته اکسیژن در ماگما, افزایش ناگهای دما در اثر کاهش فشار هنگام خروج ماگما می تواند, باشد