بررسی و شناخت انواع حشرات

حشرات :
 حشرات از قدیمی ترین ساکنان کره زمین بوده و بیشتر از ۳۰۰ میلیون سال است که روی کره زمین سکونت دارند در صورتی که از پیدایش انسان یک میلیون سال می گذرد. این زندگی طولانی موجب گردیده است که حشرات خود را با عوامل نامساعد زمینی سازش داده و در هر شرایطی به زندگی خود ادامه دهند. در حال حاضر، این موجودات را می توان جز در بعضی از نواحی خیلی سرد قطبی و نواحی خاصی از عمق اقیانوس ها، در سایر نواحی مانند مناطق خیلی گرم استوائی، داخل جشمه های آبکرم، در عمق آبها، در کویرهای بی آب و علف، در جلگه های سبز و خرم، در اعماق زمین، در ارتفاعات بالای جو و در داخل معادن نفت مشاهده کرد.
حشرات از جهات مختلف یکی از دشمنان سرسخت و دائمی انسان محسوب شده و گروهی از آنها تمام فعالیتهای حیاتی و سلامتی انسان و حیوانات را تهدید می نمایند. بیماریهای مالاریا، تیفوس، طاعون، تب راجعه و بسیاری دیگر از بیماریهای انگلی و مسری در انسان و جانداران اهلی بوسیله حشرات انتقال می یابند.
خسارت و تهدید حشرات مخصوصاً روی گیاهان از موقع کاشت تا برداشت و همچنین روی محصولات انباری قابل توجه است. بدین ترتیب که با تغذیه از قسمتهای گیاه مانند برگ، گل، میوه، شاخه، تنه و ریشه موجب خسارت و یا مرگ آن می شود. بعضی از حضرات با مکیدن شیره گیاه باعث انتقال بیماریهای ویروسی، باکتریائی، میکوپلاسمائی، و قارچی شده و بدین وسیله موجب بروز اپیدمی ها و خسارت هائی روی گیاهان می گردند.
حشرات از فراوان ترین جانوران روی زمین هستند و سه چهارم تا چهار پنجم همه آنها را تشکیل می دهند. تا کنون حدود یک میلیون گونه حشره شناخته شده که در کشاورزی تقریباً هزار گونه از آنها به عنوان آفت ذکر گردیده است. بعضی تعداد گونه حشرات را در دنیا بالغ بر ۲۰ میلیون گونه حدس می زنند. البته بعضی از گونه ها از نظر انسان مفید بوده مانند زنبور عسل و کرم ابریشم که مورد پرورش هم قرار می گیرد. در طبیعت هم تعداد زیادی حشرات مفید وجود دارند که از حشرات مضر و یا آفات تغذیه کرده و بصورت شکارگر (Predator) و یا انگل (parasite) موجب مرگ آنها می شوند. امروزه محققین از این دشمنان طبیعی آفات استفاده کرده و با حمایت و یا پرورش حشرات مفید و رهاسازی آنها در طبیعت با آفات مبارزه بیولوژیک می‌نمایند.
حشرات از شاخه بند پایان (Arthropodes) بوده و به دلیل داشتن سر، قفسه سینه، شکم مجزا (Insects) و سه جفت پای سینه ای (Hexapoda) از بند پایان متمایز می‌گردند. تعداد حلقه ها یا بندهای بدن حشرات مجموعاً ۲۱ عدد است که به ترتیب ۶ حلقه سر، ۳ حلقه قفسه سینه و ۱۲ حلقه شکم را تشکیل می دهد.
جلد بدن در حشرات به منزله اسکلت خارجی است و بدن را در برابر عوامل نامساعد طبیعی محفوظ نگه می دارد، از خیس شدن در آب، خشک شدن در نتیجه تبخیر زیاد، حمله عوامل بیماریزا، صدمات و ضربات خارجی مصون می دارد و به حشرات امکان زندگی در شرائط متفاوت محیط خارج را می دهد.
جلد از دو طبقه کوتیکول و هیپورم تشکیل یافته، طبقه کوتیکول خود به سه لایه کوتیکول روئی، میانی و درونی تقسیم می شود. هیپورم زیر کوتیکول درونی قرار گرفته و محتوی رنگدانه های مختلف و غدد ترشحی جلدی است. سطح خارجی بدن حشرات دارای تزئینات مخصوصی مانند خار، مو، فلس، دندانه، برجستگی های کنگره ای و دکمه ای و یا به صورت شاخ است و گاهی این برجستگی ها به رشته های عصبی مربوط بوده و زائدهای حسی را به وجود می آورند.
سر (Caput) و ضمائم آن
سر در حشرات به اشکال مختلف مثلثی، کروی، استوانه ای، بیضوی و قلبی دیده می شود. کپسول سر به صورت قطعه واحدی است که محتوی مغز و ماهیچه های شاخک و آرواره ها است.

 
قسمت های مختلف سر و محل استقرار آنها:
۱-    فرق سر (Vertex) در قسمت فوقانی سر
۲-    پشت سر (Occiput) بین سر و گردن
۳-    گلو (Galeas) قسمت تحتانی دهان و بعد از سر
۴-    گیجگاه (Geka) طرفین سر و زیر چشم های مرکب
۵-    گونه (Gena) طرفین سر و زیر چشم های مرکب
۶-    پیشانی (Front) بین دو چشم مرکب و گونه ها
۷-    قطعه زیر پیشانی (Clypeus) بعد از پیشانی
۸-    اعضای حسی که شامل یک جفت شاخک، یک جفت چشم مرکب و ۱-۳ عدد چشم سیاه است
۹-    قطعات دهان (Mouth prats)
۱۰-    گردن (Cervix) حد فاصل بین سر و قفسه سینه

شاخک ها (Antenna)
آنتن یا شاخک عضوی است حسی که در تمام حشرات باستثنای حشرات راسته بی شاخکان و بعضی از لاروها در جلوی سر وجود دارد. شاخک ها دائماً در حرکت هستدن و یکی از حساسترین اعضای بدن و مجهز به ضمائم حسی مختلف نظیر حس شنوائی، چشائی، بویائی و تماسی می باشند و از تعدادی مفصل تشکیل یافته که از نظر شکل و اندازه یکنواخت نمی باشند. هر شاخک مطابق شکل زیر از سه قسمت اسکاپ (Scapus) پدیسل (Pedicellus) و تاژک (Flagellum) تشکیل یافته است.
شکل شاخک در راسته ها و گروه های مختلف رده حشرات متفاوت است و یکی از راه های تشخیص حشرات از روی شکل شاخک و تعداد مفصل آنها می باشد. سیزده نوع شاخک در حشرات دیده می شود که مطابق شکل زیر شامل اشکال دوکی، نخی، تسبیحی، موئی، چماقی، سنجاقی، اره ای، زانوئی، ورقی، شانه ای، میله ای، مودار و پرورش می باشند.
قطعات دهانی
در حشرات قطعات دهانی شامل لب بالا (Labrum)، یک جفا آرواره (Mandible) یک جفت آرواره پائین (Maxilla) و لب پائین (Labium) است. این قطعات بسته به رژیم غذائی و فیزیولوژی گونه های مختلف متفاوت بوده و به صورت تیپ های ساختمانی گوناگون در آمده اند. این تیپ ها شامل تیپ ساینده Chewing (راست بالان، سخت بالپوشان، لار و پروانه ها و غیره)، تیپ مکنده Siphoning (پروانه)، تیپ piercing(پشه ها)، تیپ لیسنده Spinging (مگس خانگی) و تیپ مختلط Chewing- Lapping (زنبور عسل) می باشند.

قفس سینه (Thorax) و ضمائم آن
قفس سینه از جلو به گردن و از عقب به شکم اتصال دارد و از سه حلقه پیش قفس سینه (prothorax)، میان قفس سینه (Mesothorax) و پیش قفس سینه (Metathorax) تشکیل یافته و در حشرات بالدار دومین و سومین حلقه قفس سینه مجهز به بال می باشد.

پاها (Legs)
پاها از ضمائم قفس سینه و عضو اصلی حرکت و راه رفتن حشرات است و بسته به شرائط زندگی حشره تغییرات ساختمانی در آنها مشاهده می شود. هر پا مطابق شکل زیر از قسمت هلی مختلف تشکیل یافته است. تعداد پاهای سینه ای در حشرات سه جفت (۶ عدد می باشد) و از این جهت آنها را شش پایان (Hezapoda) می نامند.
رشد قسمت های مختلف پا در حشرات یکسان نیوده و بر حسب محل زندگی و نوع فعالیت حشره متفاوت است و انواع عمده آنها شامل پاهای دونده (سوسری ها)، پاهای رونده (سوسک ها)، پاهای کننده (آبدزدک ها)، پاهای جهنده (ملخها)، پاهای شکاری (شیخک) و پاهای شناوری (سن های آبزی).

بال ها (Wings)
حشرات معمولاً دارای دو جفت بال هستند که در طرفین حلقه دوم و سوم قفس سینه به بدن متصل می باشند و رشد و ساختمان آنها بسته به محل زندگی و نوع حشره فعالیت متفاوت است. بالها به دو صورت غشائی و کیتینی می باشند بالهای غشائی شفاف و نرم و رگ بندی آنها مشخص است و بالهای کیتینی که در راسته سحت بالپوشان وجود دارد در عمل پرواز دخالت نداشته و فقط برای حفاظت بالهای زیرین بکار می رود و جنس آنها کیتین و سخت و رگ بندی آنها نامشحص است. تزئینات بالها در حشرات مختلف متفاوت است، چنانکه بال پروانه ها مجهز به فلس های رنگارنگ و بال زنبورها شفاف و فاقد برگ بندی زیاد و بر عکس در بال توریها رگ های طولی و عرضی بال زیاد می باشد. گاهی بالها دارای موها و کرکها و ریشک هائی هستند مانند بال تریپس ها. رگ های هر بال دارای اسامی مشخصی هستند که در کنار شکل زیر ذکر گردیده است.