مقایسهی روشهای جریان نگر و چشمه وچاه در آنالیز اکسرژی سیستمهای آب شیرینکن تقطیر ناگهانی چند مرحلهای ظرفیت بالا و ظرفیت پایین خورشیدی در ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسهی روشهای جریان نگر و چشمه وچاه در آنالیز اکسرژی سیستمهای آب شیرینکن تقطیر ناگهانی چند مرحلهای ظرفیت بالا و ظرفیت پایین خورشیدی در ایران دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسهی روشهای جریان نگر و چشمه وچاه در آنالیز اکسرژی سیستمهای آب شیرینکن تقطیر ناگهانی چند مرحلهای ظرفیت بالا و ظرفیت پایین خورشیدی در ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسهی روشهای جریان نگر و چشمه وچاه در آنالیز اکسرژی سیستمهای آب شیرینکن تقطیر ناگهانی چند مرحلهای ظرفیت بالا و ظرفیت پایین خورشیدی در ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسهی روشهای جریان نگر و چشمه وچاه در آنالیز اکسرژی سیستمهای آب شیرینکن تقطیر ناگهانی چند مرحلهای ظرفیت بالا و ظرفیت پایین خورشیدی در ایران :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

در روش متداول تحلیل اکسرژی)جریان نگر( از اکسرژی ورودی و خروجی مواد به منظور محاسبه ی بازده اکسرژی و بازگشت ناپذیری استفاده می شود. در این مقاله روش دیگری برای تحلیل اکسرژی سیستم ها ارائه شده که به تحلیلچشمه و چاه موسوم است. روش جریان نگر معمولا بازده ی سیستم ها را به طور غیر منطقیای بیش از آنچه که هستند نشان می دهد. به طور مثال بازده ی اکسرژی محاسبه شده از روش متداول برای سیستم ظرفیت بالا حدود ۹۱.۸۴ % بوده در حالیکه این مقدار از روش جدید ۷.۴۳ % بدست می آید. ناکارآمدی روش جریان نگر در تحلیل آب شیرین کن ظرفیتپایین نیز نشان داده می شود. به طور مثال بازده ی اکسرژی محاسبه شده از روش متداول برای آب شیرین کن ظرفیت پایین حدود ۹۶.۷۷ % بوده در حالیکه این مقدار از روش جدید حدود ۱۹.۵۷ % بدست می آید. در نهایت براساس نتایجبدست آمده نشان داده می شود که روش قدیمی تحلیل اکسرژی در برخی از شرایط کارایی خود را از دست می دهد و روش جدید تحلیل اکسرژی نیز تایید می کند که اگر فاز سیال کمکی از بخار به مایع تغییر کند، تلفات انرژی کاهش و بازده ی اکسرژی افزایش می یابد