مقایسه دو روش ریکاوری در آب و ریکاوری فعال و تاثیر آن بر عملکرد بی هوازی مردان جوان فوتبالیست شهرستان بجنورد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه دو روش ریکاوری در آب و ریکاوری فعال و تاثیر آن بر عملکرد بی هوازی مردان جوان فوتبالیست شهرستان بجنورد دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه دو روش ریکاوری در آب و ریکاوری فعال و تاثیر آن بر عملکرد بی هوازی مردان جوان فوتبالیست شهرستان بجنورد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه دو روش ریکاوری در آب و ریکاوری فعال و تاثیر آن بر عملکرد بی هوازی مردان جوان فوتبالیست شهرستان بجنورد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه دو روش ریکاوری در آب و ریکاوری فعال و تاثیر آن بر عملکرد بی هوازی مردان جوان فوتبالیست شهرستان بجنورد :

تعداد صفحات :۱۳

چکیده مقاله:

هدف از این مطالعه ، مقایسه تأثیر دو روش ریکاوری فعال و ریکاوری در آب و تاثیر آن بر عملکرد بی هوازی مردان جوان فوتبالیست شهرستان بجنورد است. بدین منظور تعداد ۱۸ نفر از بازیکنان فوتبال تیم های استان خراسان شمالی با میانگین سنی ۲۶/۴± ۲/۴۵ سال ، قد۱۷۷/۱± ۴/۶۳ سانتیمتر ، وزن ۷۳/۵± ۹/۸۲ کیلوگرم به صورت هدفمند انتخاب شدند. بعد از اطلاع از روند پژوهش و تکمیل فرم رضایتنامه توسط هر آزمودنی ، اندازه گیریهای متغیرهای پژوهش در حالت استراحت ، جمع آوری شد. آزمودنیها در دو روز جداگانه با فاصله یک هفته در محل اجرای آزمون حضور یافتند. در هر جلسه آزمودنیها پس از اجرای پروتکل تمرین شبیه سازی شده تیمی، در یکی از روشهای ریکاوری به مدت ۲۰ دقیقه (شناوری متناوب در آبهای گرم / سرد: ۲ دقیقه شناوری در آب گرم C 38 و سپس۲ دقیقه شناوری در آب سرد ۱۵ درجه ، ریکاوری فعال: ۸ دقیقه دوی آرام ، ۸ دقیقه راه رفتن و دویدن رفت و برگشتی و ۴دقیقه حرکات کششی) ، بهطور تصادفی شرکت کردند. عملکرد بازیکنان یک و۲۴ ساعت پس از فعالیت از طریق پرسشنامه درک کوفتگی ارزیابی گردید. همچنین جهت ارزیابی تأثیر روشهای ریکاوری بر عملکردهای بی هوازی (دوی سرعت ۲۰متر، پرش عمودی و توان بی هوازی) ۲۴ ساعت پس از تمرین، شاخصها اندازه گیری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها در مقاطع زمانی مختلف از روش تحلیل واریانس (برای اندازه های تکرارشونده) استفاده شد.(۰.۰۵>P )تحلیل داده ها حاکی از عدم تغییر معنادار بین میانگین عملکردهای بی-هوازی بازیکنان پس از دو روش ریکاوری بود .(۰.۰۵<P) میزان عملکرد بازیکنان در یک و ۲۴ ساعت پس از تمرین در روش ریکاوری در آب متضاد در مقایسه با ریکاوری فعال به طور معناداری کاهش یافت .(۰.۰۰۱>P)بر اساس نتایج این مطالعه مشخص شد روش ریکاوری در آب متضاد نسبت به ریکاوری فعال پس از تمرین میتواند باعث کاهش درک کوفتگی عضلانی شود