بررسی سیستم هوازی دوندگان استقامتی بزرگسال و نحوه زندگی آنها در ارتفاعات شهرستان یاسوج

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی سیستم هوازی دوندگان استقامتی بزرگسال و نحوه زندگی آنها در ارتفاعات شهرستان یاسوج دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی سیستم هوازی دوندگان استقامتی بزرگسال و نحوه زندگی آنها در ارتفاعات شهرستان یاسوج  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی سیستم هوازی دوندگان استقامتی بزرگسال و نحوه زندگی آنها در ارتفاعات شهرستان یاسوج،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی سیستم هوازی دوندگان استقامتی بزرگسال و نحوه زندگی آنها در ارتفاعات شهرستان یاسوج :

تعداد صفحات :۵

چکیده مقاله:

هدف از پژوهش حاضر بررسی سیستم هوازی دوندگان استقامتی بزرگسال و نحوه زندگی آنها در ارتفاعات کوه (دنا) شهرستان یاسوج بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دوندگان استقامتی بزرگسال شهر یاسوج تشکیل میدادند. همچنین نمونه آماری این پژوهش۲۰ نفر دونده بزرگسال شهر یاسوج را شامل میشدند. انجام این آزمون به سه طرق در ارتفاع ۱۶۰۰ متر بالاتر از سطح دریا، ارتفاع ۲۶۰ متری و برگشت به حالت اولیه (ریکاوری) در ۱۶۰۰ متری انجام گرفت. فعالیت بر روی پله به مدت ۵ دقیقه صورت گرفت، پس از ۵ دقیقه فعالیت ۳۰ ثانیه استراحت و سپس با استفاده از دستگاه پالس اکسی متر تعداد ضربان قلب در دقیقه را به دست آوردیم. در این آزمون با استفاده از شمارش ضربان قلب در مرحله برگشت به حالت اولیه، بیشینه اکسیژن مصرفی به میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در دقیقه تخمین زده شد. این آزمون بر روی پله به ارتفاع ۴۰/۵ سانتی متر استفاده شد. تعداد بالا و پایین رفتن از پله برای مردان ۲۵ بار و برای زنان ۲۳ بار بود. جهت انجام دادن این آزمون از دستگاه مترونوم استفاده شد. مترو نوم را روی ۹۶ تنظیم کردیم. تا بر اساس آهنگ مترونوم و با شنیدن هر ضربه صدا یک پا را به طور متناوب بر روی پله یا زمین قرار دهند به این صورت (راستB راست، چپB چپ). این آهنگ حرکت ۹۶ ضربه یا گام در هر دقیقه بود. از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون همبستگی پیرسون برای تاثیر ارتفاع بر شاخص مورد نظر و ارتباط بین آنها استفاده شد. سطح معنیداری ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها نشان داد که ارتفاع بر سیستم هوازی دوندگان استقامتی بزرگسال ارتباط معناداری مشاهده نگردید. در نتیجه صعود موقت به ارتفاع ۲۶۰۰متری و ۱۶۰۰متر به دلیل سازگاری با ارتفاع تاثیری بر سیستم هازیدوندگان استقامتی نداشته است.