بررسی آزمون تعیین سطح مهارت‌های شنوایی برای کودکان ۳ و ۴ ساله دچار آسیب شنوایی شدید و عمیق فارسی زبان

مقدمه

آسیب شنوایی در کودکان منجر به عوارض سوء متعددی می‌گردد که از جمله این عوارض مشکلاتی در کسب مهارت‌های شنوایی (یعنی کشف صدا، تمایز اصوات، شناسایی اصوات، درک گفتار و …)، مشکلاتی در رشد طبیعی زبان، مشکلات عدیده گفتاری و غیره می باشند. برای غلبه بر این عوارض سوء، پس از آن که کودک مناسب‌ترین وسیله کمک شنوایی را دریافت نمود، باید آموزش‌های ویژه در حیطه‌های گوناگون توانبخشی شنوایی مثل، تربیت شنوایی، زبان‌آموزی، تولید و اصلاح گفتار، مشاوره و غیره به فراخور نیاز کودک ارائه شود. ترتیب شنوایی، نوعی آموزش ویژه برای ایجاد و یا بهبود مهارت‌های شنوایی است. اما چگونه می‌توان فهمید که سطح مهارت‌های شنوایی کودک چقدر است و او به کدامیک از آموزش‌ها در حیطه تربیت شنوایی نیاز دارد؟ این اولین سؤا لی است که شنوایی‌شناسان در حیطه توانبخشی شنوایی با آن روبرو هستند. روش درست این است که ابتدا آزمون‌های شنوایی مختلف روی کودک انجام شود، سپس پاسخ‌های وی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. بدین‌گونه که باید آنچه را که به کودک گفته شده (محرک) و از وی انتظار می‌رود را با نوع پاسخی که می‌دهد، مقایسه نمود (اربر ، ۱۹۸۲). مربیان کودکان ناشنوا، مایلند هر یک از شاگردان خود را با روش و وسیله یکسان ارزیابی نموده و با توجه به نتیجه ارزیابی توانایی‌های شنوایی شاگردان، آن‌ها را برای قرارگیری در برنامه‌های آموزشی تربیت شنوایی، طبقه‌بندی نمایند.
نربون وشو در سال ۱۹۸۹ چند دلیل برای اهمیت انجام ارزیابی‌های توانایی بازشناسی شنیداری ذکر نمودند:
الف) ضمانت اجرایی برای آغاز تربیت شنوایی است.
ب) پس از یک دوره درمان، صرف‌نظر از نوع روشی که در درک گفتار فراهم شده باشد، با اندازه گیریهای مجدد، مقدار پیشرفت درک گفتار در مقایسه با نتایج آزمون قبلی تعیین می گردد.
ج ) ناتواناییهای خاصی که منجر به مشکل درک گفتار شده، شناسایی می گردد تا متعاقباً در برنامه ترتیب شنوایی لحاظ شوند.
از دیگر دلایل ارزیابی مهارتهای شنیداری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
 1- استفاده از این آزمون‌ها به عنوان راهنمایی برای طراحی برنامه درمانی.
۲- اطلاعاتی در زمینه انتخاب یا تغییر روش‌های آموزشی مختلف فراهم می‌نماید.
۳- تمرینات مناسب گفتاری و شنیداری توسط درمانگران انتخاب می‌شود.

فهرست مطالب

فصل اول: طرح پژوهش   
۱-۱- عنوان پژوهش
۱-۲- بیان مسئله
۱-۳- اهداف پژوهش
۱-۴- سؤالات پژوهش
۱-۵- تعریف مفاهیم
فصل دوم: پیشینیه تحقیق   
۲-۱- ویژگی‌های گفتار کودکان دچار آسیب‌ شنوایی
۲-۱-۱- اشتباهات در بعد زنجیره‌ای گفتار
۲-۱-۲– اشتباهات در بعد زبرزنجیره‌ای گفتار
۲-۲- خاصیت‌های صوتی گفتار
۲-۳- درک شنیداری گفتار
۲-۴- آموزش مهارت‌های شنیداری برای کودکان دچار آسیب شنوایی
۲-۵- انواع روش‌های ارزیابی مهارت‌های شنیداری برای کودکان دچار آسیب شنوایی
۲-۵-۱- درآمد
۲-۵-۲- آزمون‌های غیرفارسی ارزیابی مهارت‌های شنیداری کودکان دچار آسیب شنوایی .   
۲-۵-۳- آزمون‌های فارسی ارزیابی مهارت‌های شنیداری برای کودکان دچار آسیب شنوایی
۲-۶- مروری بر اطلاعات و آمار موجود
فصل سوم: روش پژوهش   
۳-۱- نوع پژوهش
۳-۲- محیط پژوهش
۳-۳- جامعه و نمونه پژوهش
۳-۴- روش گردآوری اطلاعات و مشخصات ابزار گردآوری اطلاعات
۳-۵- نحوه انجام کار
۳-۵-۱- پیش‌آزمون
۳-۵-۲- نحوه ارزشیابی آزمون
۳-۶- روش تجزیه و تحلیل اطلاعات
۳-۷- نحوه رعایت نکات اخلاقی
۳-۸- مشکلات اجرایی در انجام طرح
فصل چهارم : یافته های پژوهش
۴-۱- درآمد
۴-۲- اعتبار ساختاری آزمون تعیین سطح مهارتهای شنوایی خرداد
۴-۲-۱- تعیین اعتبار ساختاری آزمون با استفاده از مقایسه امتیازات دوگروه کودکان دچار کم شنوایی شدید و عمیق
۴-۲-۲- تعیین اعتبار ساختاری آزمون با استفاده از مقایسه امتیازات دو گروه کودکان ۳ و ۴ ساله
۴-۳- پایایی آزمون تعیین سطح مهارتهایی شنوایی خرداد
۴-۴- تأثیر نوع آموزشهای مخصوص ناشنوایان بر امتیاز آزمون
۴-۵- تأثیر میزان آموزشهای دریافتی کودک بر امتیاز آزمون
۴-۶- تأثیر نوع سمعک بر امتیاز آزمون
۴-۷- تأثیر سن کودک هنگام دریافت سمعک بر امتیاز آزمون
۴-۸- تأثیر جنسیت بر امتیاز آزمون
۴-۹- یافته های توصیفی مدت زمان اجرای آزمون