آنالیز اقتصاد تولید و در آمد عشایر ( مطالعه موردی عشایر سامانه درزه، زیست بوم هامون – جازموریان، شهرستان کهنوج

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 آنالیز اقتصاد تولید و در آمد عشایر ( مطالعه موردی عشایر سامانه درزه، زیست بوم هامون – جازموریان، شهرستان کهنوج دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد آنالیز اقتصاد تولید و در آمد عشایر ( مطالعه موردی عشایر سامانه درزه، زیست بوم هامون – جازموریان، شهرستان کهنوج  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی آنالیز اقتصاد تولید و در آمد عشایر ( مطالعه موردی عشایر سامانه درزه، زیست بوم هامون – جازموریان، شهرستان کهنوج،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن آنالیز اقتصاد تولید و در آمد عشایر ( مطالعه موردی عشایر سامانه درزه، زیست بوم هامون – جازموریان، شهرستان کهنوج :

تعداد صفحات :۲۰

چکیده مقاله:

بررسی های اقتصادی یکی از ضروریات طرحهای توسعه هماهنگ کوچ و اسکان عشایر می باشد . مقاله حاضر به بررسی کارکترهای تولید و اقتصاد عشایر سامانه درزه که یکی از طرحهای کاربردی توسعه هماهنگ کوچ و اسکان عشایر در استان کرمان می باشد، می پردازد . پژوهش حاضر به شیوه میدانی و با بکارگیری تکنیکهای تثلیث ) ) Triangulation و ارزیابی مشارکتی روستایی ) ) PRA انجام شده است و در هر آبادی دارای سکنه روشهای فوق بصورت مجزا مورد استفاده قرار گرفته است . در سامانه درزه مجموعا ۲۵ آبادی وجود دارد که ۱۸ آبادی دارای سکنه می باشند . شغل اصلی مردم منطقه دامداری و باغداری ( نخلستان ) است که به لحاظ خشکسالی های پی در پی چند ساله اخیر و کاهش دبی آب منابع آبی و نامناسب شدن پوشش مراتع، اقتصاد خانوارها با تهدید جدی مواجه شده است . با توجه به این شرایط، روی آوری به فعالیتهای کارگری و مهاجرت فصلی جهت کار به مناطق خارج از منطقه رو به تزاید است . هرچند که عشایر منطقه توانایی تولید صنایع دستی بخصوص حصیر و سایر تولیدات تهیه شده از برگ درخت نخل و گیاه داز را دارند، اما این صنعت رو به زوال است . جمعیت بالقوه فعال و بالفعل فعال سامانه به ترتیب ۱۰۵۷ و ۹۰۴ نفر می باشند که از این تعداد ۶۱۶ نفر شاغل و ۲۸۸ نفر بیکار می باشند ( نرخ اشتغال = %).۶۸ بار تکفل و نسبت وابستگی در این منطقه نیز به ترتیب ۲/۲۶ و ۱/۷۱ می باشد .
با وجودی که اقتصاد جامعه عشایری بر پایه دام بنا شده است، تحلیل اقتصادی حوزه نشان مید هد که بخش دامپروری منطقه مورد مطالعه با داشتن ۴۲۷۷ واحد دامی ( شامل ۶/۳ مدل گوسفند داری، ۱۸/۷ مدل بزداری و ۲۵ راس گاو ) مبلغ ۷۷۶۸۰ هزار ریال درآمد عاید عشایر می نماید . این در حالی است که درآمد حاصل از فعالیتهای باغداری ( تولید تک محصولی ۱۱۰ هکتار خرما ) ، صنایع دستی و کارکارگری به ترتیب ۹۰۷۵۰ ، ۲۵۰۰۰ و ۹۳۹۰۰۰ هزار ریال سالیانه عاید اهالی منطقه می نماید . بعبارتی روز به روز جایگاه دامداری که شغل اصلی عشایر بوده است در اقتصاد عشایر تضعیف شده است که این موضوع دلایل متعددی ازجمله از تخریب مراتع، وضعیت نامناسب بارندگی، مشکلات تعلیف دام، تغییر فرهنگ عشایری در نسل جدید و … دارد . در مجموع متوسط درآمد سرانه ۵۶۴ هزار ریال در سال محاسبه شده است که مبلغی بسیار پایین و حدود یک ششم هزینه سرانه زندگی عشایر در مناطق همجوار است . پراکندگی خانوارها مهمترین مشکل برای ارائه خدمات زیر بنایی ، فرهنگی و رفاهی می باشد . لذا تدوین سیاست مناسب کوچ و اسکان ( بصورت اسکان همرا با رمه گردانی ) که بتواند بهره وری تولید را افزایش داده و نهایتا اقتصاد خانوار را تحت تاثیر قرار دهد یکی از پیشنهادات می باشد . اجرای طرحهای آب اندوز، پرداخت تسهیلات بانکی همراه با برنامه ریزی و اجرای آموزشهای ترویجی متناسب با شرایط و امکانات موجود، تشکیل تعاونی های مردمی خودگردان جهت افزایش بهره وری و بهبود خدمات بازرایابی و بستر سازی فرهنگی از جمله دیگر پیشنهادات این مقاله می باشد