بررسی و شناخت امپراتوری روم

امپراتوری روم:(۳۹۵م-۲۷ق.م)
مرگ سزار جمهوری را نجات نداد. آنتوان معاون سزار و اکتاویان(پسر خوانده سزار) با هم متحد شده و جمهوری طلبان را در جنگ فیلیپ مقهور ساختند.
آنتوان و اکتاویان، فاتحین مملکت، روم را بین خود تقسیم کردند. مغرب نصیب اکتاویان شد که بخوبی از عهده اداره آن برآمد، مشرق به آنتوان رسید که به خوبی نتوانست از عهده اداره آن برآید.
بالاخره میان آنتوان و اکتاویان برای نفوذ و غلبه مطلق کشمکش درگرفت، اکتاویان در جنگ آکتیوم۱بر آنتوان غبعد از آن
الب گشت و صاحب اختیار منحصر به فرد مملکت روم شد. فتح وی به عصر جنگهای داخلی و به دوره جمهوریت خاتمه داد.(ماله، ۱۳۶۲، ص ۱۹۸)
اکتاویان به اشکال مختلف، در عین اینکه به دلیل نفرت و بی‌اعتمادی مردم روم نسبت به عناوینی چون دیکتاتور یا پادشاه، از این عناوین حذر می‌کرد، قدرت مطلق یک دیکتاتور را داشت. در عوض، او می‌خواست تصویر خیرخواهانه ناجی و محافظ مردم را داشته‌باشد. در سال ۲۷ ق.م، او به عنوان افتخاری امپراتور سزار اوگستوس، به معنای «حاکم و ظفرمند بزرگ» مفتخر شد. اما اکتاویان هرگز خود از عنوان امپراتور استفاده نکرد و اصطلاح شهروند درجه اول را ترجیح می‌داد. نام او هرچه بود در عمل اولین نفر از فهرست بلندبالای امپراتوران روم بود. با آغاز حکومت او، روم و ایالات آن امپراتوری روم نام گرفت.(ناردو، ۱۳۸۳،ص۱۳۰)
در امپراتوری روم، دولتی پدید که تا ابد در یادها خواهدماند و امروزه نیز ملتهای جهان آن را احساس می‌کنند. از دجله و فرات گرفته تا مرزهای اسکاتلند قلمرو دولت واحدی بود که زیر حاکمیت مقتدر و کارآمد شد مردمانی متعلق به نژادهای گوناگون و با اعتقادات و سنتهای مختلف به سر می‌بردند. برتون‌ها، لگها، اسپانیاییها، آلمانیها، آفریقاییها، مصریها، یونانیها، سوریان و عربها فقط چندتایی از آن نژادهای مختلف بودند.( سایت اینترنتی: www.Iranduc.ac.ir)
سلطنت آگوست نشانه آغاز عهد عظمت روم است. برای ۲۰۰سال امپراتوری گسترده روم از پاکس‌رومانا۲(صلح روم) برخوردار ماند. در این دوران روم به منطقه مدیترانه صلح، قانون و حکومتی خوب را عرضه داشت. دنیای باستان هرگز قبل از آن برای چنین مدت طولانی از صلح و نظم برخوردار نمانده‌بود. روش دقیق و کارآمد مدیریت رومی‌ها تا بدان حد تکامل یافت که توانستند در اداره امپراتوری عظیم خود، استعداد خود را در زمینه تشکیلات نمایان سازند.(پری، ۱۳۷۷، ص۱۲۱)
 

فهرست منابع:
 1- پرون. استیوارد، اساطیر روم، ترجمه جلال فرخی، انتشارات اساطیر،تهران ۱۳۸۱
۲- پری. ماروین، تاریخ جهان: تحول اندیشه، تمدن و فرهنگ جهان، ترجمه عبدالرحمن صدریه، انتشارات دنیا، تهران۱۳۷۷
۳- دیاکوف. و تاریخ جهان باستان، ترجمه صادق انصاری، علی‌ا… همدانی،محمد باقر مؤمنی،جلدسوم، نشر اندیشه، تهران ۱۳۵۳
۴- رابینسون.چارلز اگلزاندر، تاریخ باستان، ترجمه اسماعیل دولتشاهی، انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی،تهران ۱۳۷۰
۵- رائل.هنری تامسن، رم در عصر آگوست، ترجمه ابوطالب صارمی، انتشارات بنگاه، ترجمه و نشر  کتاب، تهران، ۱۳۴۹
۶- گشایش. فرهاد، تاریخ هنر ایران و جهان، انتشارات عفاف، تهران، ۱۳۸۴ 
۷- گیبون. ادوارد، انحطاط و سقوط امپراتوری روم، ترجمه ابوالقاسم طاهری، انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی،تهران، ۱۳۷۰
۸- لاوی. عبدا…، تاریخ هنر، مختصری از معماری – مجسمه‌سازی و نقاشی در غرب، انتشارات تهران، تهران ۱۳۵۴
۹- لایف.تایم، پمپئی شهری که ناپدید شد، ترجمه کامران جولایی، انتشارات جویا، تهران ۱۳۷۸
۱۰- ماله. آلبرت، تاریخ رم، ترجمه میرزاغلامحسین زیرک‌زاده، انتشارات علمی تهران ۱۳۶۲
۱۱- ناردو.  دان، جمهوری روم،  ترجمه سهیل سمی، انتشارات ققنوس، تهران ۱۳۸۳
۱۲- وزیری. علی‌نقی، تاریخ عمومی هنر، انتشارات هیرمند، تهران ۱۳۶۹
۱۳- سایت اینترنتی: HTTP:www.Iranduc.ac.ir