نگرشی بر الگوی سنتی طراحی مسیرهای شهری یپا دار در ایرانمعرفی شبکه مادی های شهر اصفهان به عنوان «شبکه ی مسیرهای سبز شهری»و رویکردهای انجام شده در این زمینه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نگرشی بر الگوی سنتی طراحی مسیرهای شهری یپا دار در ایرانمعرفی شبکه مادی های شهر اصفهان به عنوان «شبکه ی مسیرهای سبز شهری»و رویکردهای انجام شده در این زمینه دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نگرشی بر الگوی سنتی طراحی مسیرهای شهری یپا دار در ایرانمعرفی شبکه مادی های شهر اصفهان به عنوان «شبکه ی مسیرهای سبز شهری»و رویکردهای انجام شده در این زمینه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نگرشی بر الگوی سنتی طراحی مسیرهای شهری یپا دار در ایرانمعرفی شبکه مادی های شهر اصفهان به عنوان «شبکه ی مسیرهای سبز شهری»و رویکردهای انجام شده در این زمینه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نگرشی بر الگوی سنتی طراحی مسیرهای شهری یپا دار در ایرانمعرفی شبکه مادی های شهر اصفهان به عنوان «شبکه ی مسیرهای سبز شهری»و رویکردهای انجام شده در این زمینه :

تعداد صفحات :۲۱

چکیده مقاله:

رویکرد جهانشمول »گسست از گذشته و تاریخ« در قرن ۱۹میلادی روز به روز طرفداران خویش را از طبیعت و اصول نهفته در آندور کردند. تنها در چند دهه اخیر است که به طور جدی برای همه ثابت شده که از یکسو انسان نمیتواند بدون طبیعت زندگی کند وتمام فعالیتهای انسانی به طور پیچیده و تفکیک ناپذیری با طبیعت عجین شدهاست. یکی از حرکتهای پرقدرتی که در اواخر قرن ۱۸و ۱۹میلادی برای آشتیدادن شهرها با محیطزیست آغاز میگردد و به یک جنبش پر قدرت در اواخر سده ۲۰و اوایل سده ۲۱میلادی تبدیل میشود، جنبش »پایداری« برای بهبود کیفیت محیطزیست شهرها و برقراری تعادل میان سه عنصر اصلی اقتصاد،اجتماع و محیطزیست میباشد. این جنبش ازآغاز تا کنون، در اشکال مختلفی خود را بروز داده است. جنبش»مسیرهای سبز« به عنوانیک ایده جدید در طراحی پایدار شهرها، خاستگاه خویش را در غرب یافته است. بررسی تاریخی تحول شهر و شهرسازی ایران نشانمیدهد که، هرچند به طور رسمی تاکنون درباره الگو و برنامهریزی »مسیرهای سبز« در طراحی مسیرهای شهری به عنوان یکی ازالگوهای طراحی شهری پایدار سخنی به میان نیامده است، اما در دورههای تاریخی مختلف، هنگام برنامهریزی شهری و تهیه الگو وطرح شهرسازی (ارگانیک و یا انسان ساخت)نوع خاصی از مفهوم «مسیرهای سبز»در قالب معابر و خیابانها مد نظر بوده و در کالبدشهرهای ایران تجلی یافته است. هدف اصلی در این تحقیق، که در دو قسمت سازماندهی شدهاست، ابتدا بررسی سیر تکاملی اینمسیرهای سبز در ایران و سپس شبکه مادی به عنوان نمونه موردی الگوی طراحی مسیرهای شهری پایدار در اصفهان، ایران به اجمالمورد بررسی قرار میگیرد. با توجه به ویژگی های موضوع تحقیق، روش تحقیق دو رویکرد روش تاریخی و توصیفی- تحلیل است.برای جمع آوری اطلاعات از روش مطالعات کتابخانهای و اسناد تاریخی بهره گرفته شده است.