سنجش سطوح توسعه یافتگی پایدار استان آذربایجان شرقی در دو بازه زمانی ۱۳۸۰و۱۳۹۰ با تاکید ویژه برشاخص های موثر برصنعت توریسم وگردشگری استان (با استفاده از مدل تلفیقی تاکسونومی عددی و تکنیک GIS)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 سنجش سطوح توسعه یافتگی پایدار استان آذربایجان شرقی در دو بازه زمانی ۱۳۸۰و۱۳۹۰ با تاکید ویژه برشاخص های موثر برصنعت توریسم وگردشگری استان (با استفاده از مدل تلفیقی تاکسونومی عددی و تکنیک GIS) دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد سنجش سطوح توسعه یافتگی پایدار استان آذربایجان شرقی در دو بازه زمانی ۱۳۸۰و۱۳۹۰ با تاکید ویژه برشاخص های موثر برصنعت توریسم وگردشگری استان (با استفاده از مدل تلفیقی تاکسونومی عددی و تکنیک GIS)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی سنجش سطوح توسعه یافتگی پایدار استان آذربایجان شرقی در دو بازه زمانی ۱۳۸۰و۱۳۹۰ با تاکید ویژه برشاخص های موثر برصنعت توریسم وگردشگری استان (با استفاده از مدل تلفیقی تاکسونومی عددی و تکنیک GIS)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن سنجش سطوح توسعه یافتگی پایدار استان آذربایجان شرقی در دو بازه زمانی ۱۳۸۰و۱۳۹۰ با تاکید ویژه برشاخص های موثر برصنعت توریسم وگردشگری استان (با استفاده از مدل تلفیقی تاکسونومی عددی و تکنیک GIS) :

تعداد صفحات :۲۲

چکیده مقاله:

شناخت و سعی در برقراری تعادل و توازن منطقی در نظام شبکه شهری از جمله راهبردهای موثر در ساماندهی فضا وتسهیل در فرایند استفاده از پتانسیل های گردشگری و نیل به توسعه پایدار در صنعت توریسم منطقه می باشد . این تحقیق با استفاده از مدل طبقه بندی تاکسونومی عددی جهت تحلیل سلسله مراتب خدمات و امکانات شهری و توریستی در استان آذربایجان شرقی و پردازش اطلاعات با استفاده از نرم افزار GIS صورت گرفته است. هدف از این پژوهش ، پی بردن به فواصل طبقاتی پتانسیل های گردشگری شهرستانهای استان آذربایجان شرقی، ارائه راهکار برای کم کردن فاصله طبقاتی و نیل به توسعه پایدار گردشگری در استان می باشد. این پژوهش ابتدا در سال ۱۳۹۰و با استفاده از۶۹ شاخص آموزشی ،جمعیتی ,اجتماعی-فرهنگی ،اقتصادی ،بهداشت- درمان ،زیربنایی-عمرانی و جهانگردی انجام شد .سپس برای پی بردن به اینکه آیا در استان پایداری در توسعه وجود داشته است یا خیر ،بعضی شاخص ها را حذف کرده و رتبه بندی بین شهرستان ها را بررسی کردیم، نتایج نشان داد که رتبه بندی فقط بین چهار شهرستان سراب ،شبستر، کلیبر و ملکان جابه جا شده است .نتیجه دیگر که به دست آمد این بود که هرچند رتبه بندی بین این چهار شهرستان جابه جا شده است ،ولی شهر ها در هر۲ مرحله از لحاظ توسعه یافتگی در یک گروه قرار گرفتند.همچنین این بررسی با ۶۰ شاخص مشترک درسال۸۰ و۹۰ نیز انجام شد که طی یک مقایسه تطبیقی با هم ،نتایج نشان داد که در سال ۱۳۹۰،شهرستان تبریز توسعه یافته ،چهار شهرستان مراغه، میانه، مرند و اهر نسبتا توسعه یافته وبقیه شهرستانها از مدار توسعه باز مانده اند،در سال ۱۳۸۰نیز شهرستان تبریز توسعه یافته ،چهار شهرستان مراغه، میانه، مرند و اهر نسبتا توسعه یافته و بقیه شهرستانها از مدار توسعه باز مانده اند.