ارزیابی و رتبه بندی ریسک با استفاده از FMEA فازی (مطالعه موردی: شرکت دیزل سنگین ایران (دسا))

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی و رتبه بندی ریسک با استفاده از FMEA فازی (مطالعه موردی: شرکت دیزل سنگین ایران (دسا)) دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی و رتبه بندی ریسک با استفاده از FMEA فازی (مطالعه موردی: شرکت دیزل سنگین ایران (دسا))  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی و رتبه بندی ریسک با استفاده از FMEA فازی (مطالعه موردی: شرکت دیزل سنگین ایران (دسا))،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی و رتبه بندی ریسک با استفاده از FMEA فازی (مطالعه موردی: شرکت دیزل سنگین ایران (دسا)) :

تعداد صفحات :۲۶

چکیده مقاله:

امروزه شرکت ها در محیط پیچیده و متغیری فعالیت می کنند. در این شرایط برای دستیابی به اهداف خود و کاهش اثرنامطلوب نوسانات، برای مدیریت ریسک هایی که با آن مواجهند، اهمیت زیادی قائل هستند. FMEA یک روش تحلیلی در ارزیابی ریسک است، که می کوشد تاحد ممکن خطرات بالقوه موجود در محدوده ای که در آن ارزیابی ریسک انجام می شود و همچنین علل و اثرات مرتبط با آن را شناسایی و امتیازدهی کند. این تکنیک برای آن طرح ریزی شده که «یک اقدام قبل از واقعه است» نه «یک تمرین بعد از آشکار شدن مشکلات». هدف این تحقیق ارزیابی و اولویت بندی ریسک با استفاده از FMEA فازی می باشد. طریق ی استخراج عوامل با استفاده از ادبیات تحقیق در مقاله به تفصیل آورده شده است. در این مقاله برای وزن دهی به فاکتورهای ریسک (کشف، احتمال وقوع و شدت) بر اساس اهمیت از تکنیک AHP فازی و برای ارزیابی واولویت بندی ریسک های بالقوه در شرکت دیزل سنگین ایران (دسا) از تکنیک TOPSIS فازی، از طریق وارد کردن مقادیر به نرم افزار EXCEL اقدام شد. ابتدا با نظرات تعداد ۱۰ نفر از خبرگان در روش AHP فازی، شاخص کشف (۰.۳۶۷)، شاخص شدت (۰.۳۳۶) و شاخص احتمال وقوع (۰.۲۹۷) به ترتیب وزن های اول تا سوم را کسب کردند. همچنین در روش TOPSIS فازی، ریسک (F2) گیرکردن لباس کار و قطع دست با گشاد بودن آستین لباس کار و نزدیک کردن دست به سه نظام (۰.۲۸)، اولویت اول و به عنوان ریسک کم خطر و ریسک (F4) پریدن و ترکش سیم های برس (۰.۰۸(، اولویت آخر و به عنوان ریسک پرخطر معرفی شد.