مقایسه تاثیرات یک جلسه تمرینات هوازی با بی هوازی رویپروتئین تام پلاسمای خون دختران کاراته کار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تاثیرات یک جلسه تمرینات هوازی با بی هوازی رویپروتئین تام پلاسمای خون دختران کاراته کار دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تاثیرات یک جلسه تمرینات هوازی با بی هوازی رویپروتئین تام پلاسمای خون دختران کاراته کار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تاثیرات یک جلسه تمرینات هوازی با بی هوازی رویپروتئین تام پلاسمای خون دختران کاراته کار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تاثیرات یک جلسه تمرینات هوازی با بی هوازی رویپروتئین تام پلاسمای خون دختران کاراته کار :

تعداد صفحات :۸

چکیده مقاله:

هدف از این مطالعه مقایسه تاثیرات یک جلسه فعالیت هوازی با بی هوازی روی پروتئین تام پلاسمای خون دختران کاراته کا بود. بدین منظور ۱۵ نفر از دختران کاراته کا (سن =۳/۵ ± ۱۷/۵، قد= ۱۶۳ ± ۱۰،وزن =۱۴ ± ۵۴) شهرستان شیراز با حداقل شش سال سابقه ورزشی پس از تکمیل رضایتنامه و پرسشنامه توسط خود و والدین به عنوان نمونه اماری انتخاب شدند. پس از انتخاب آزمودنی ها و برگزاری جلسه آشنایی و هماهنگی، اجرای آزمون در ساعات ۸ الی ۹ صبح انجام شد. در روز اول جهت بررسی اثر فعالیت بی هوازی از تمامی ازمودنی ها آزمون وینگیت به عمل آمد و یک هفته بعد جهت بررسی اثر فعالیت هوازی از تمامی آزمودنی ها آزمون بروس تعدیل شده به عمل آمد. خون گیری در ۶ مرحله (قبل از فعالیت بی هوازی، بلافاصله بعد از فعالیت بی هوازی، ۲۴ ساعت پس از فعالیت بی هوازی، قبل از فعالیت هوازی، بلافاصله پس از فعالیت بی هوازی و ۲۴ ساعت پس از فعالیت بی هوازی) انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته های آزمون های کالموگرف- اسمیرنوف، تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری و مقایسه های ذوجی استفاده شد ( a=0/05) نتایج: تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که بین یک جلسه تمرینات هوازی و بی هوازی بر پروتئین تام پلاسمای دختران کاراته کا تفاوت معنی داری وجود دارد به طوری که فعالیت هوازی منجر به افزایش بیشتری در میزان پروتئین تام نسبت به فعالیت بی هوازی می گردد.