مقایسه تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و متوسط در سطح شیب دار بر حداکثر اکسیژن مصرفی و عملکرد دویدن دختران ورزشکار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و متوسط در سطح شیب دار بر حداکثر اکسیژن مصرفی و عملکرد دویدن دختران ورزشکار دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و متوسط در سطح شیب دار بر حداکثر اکسیژن مصرفی و عملکرد دویدن دختران ورزشکار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و متوسط در سطح شیب دار بر حداکثر اکسیژن مصرفی و عملکرد دویدن دختران ورزشکار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و متوسط در سطح شیب دار بر حداکثر اکسیژن مصرفی و عملکرد دویدن دختران ورزشکار :

تعداد صفحات :۱۰

چکیده مقاله:

اخیراً تمرینات تناوبی شدید در سطح شیب دار مثبت مورد توجه محققین قرار گرفته اما تحقیقات کمی در این زمینه انجام شده است. لذا هدف از این پژوهش، تعیین تأثیر تمرین تناوبی با شرکت های مختلف در حداکثر اکسیین مصرفی و رکود دوی ۱۶۰۰ متر دختران ورزش کار بود. تعداد ۲۰ و نه در دانشجوی تربیت بدنی به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و براساس حداکثر اکسیژن مصرفی به دو گروه تمرین تناوبی با شدت بالا (۱۰ نفر) با شدت متوسط (نه نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین گروه شدت بالا (شش – چهار تکرار با ۱۰۰درصد vVO2max ، و ۶۰ درصد Tmax و شیب ۱۰ + درصد و زمان بازگشت به حالت اولیه ۱:۳ با سرعت ۵۰ درصد vVO2max و شیب صفر درصد )و برنامه تمرین گروه شدت متوسط (۱۰- ۶ تکرار با ۵۰ درصد vVO2max ، و ۶۰ درصد Tmax و شیب ۱۰ + و زمان بازگشت به حالت اولیه ۱:۱ با سرعت ۵۰ درصد vVO2max و شیب صفر درصد)داد، که به مدت دو هفته و با توالی چهار جلسه در هفته اجرا شد یافته های پژوهش نشان داد هر دو گروه حداکثر اکسیژن مصرفی و رکورد دوی ۱۶۰۰ متر به طور معنی داری بهبود یافت (p<0/05). اما هنگام مقایسه بین دو گروه، تغییرات حداکثر اکسیژن مصرفی و رکورد دوی ۱۶۰۰ متر به نفع تمرین تناوبی با شدت بالای معنی دار بود. (p<0/05) به نظر می رسد برنامه تمرین تناوبی با شدت بالا در مقایسه با تمرین تناوبی با شدت متوسط باعث سازگاری تایگر بیشتری بر عملکرد هوازی می شود.