پهنه بندی اقلیمی انتشار لیشمانیوز پوستی در استان خوزستان با استفاده از GIS

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پهنه بندی اقلیمی انتشار لیشمانیوز پوستی در استان خوزستان با استفاده از GIS دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پهنه بندی اقلیمی انتشار لیشمانیوز پوستی در استان خوزستان با استفاده از GIS  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پهنه بندی اقلیمی انتشار لیشمانیوز پوستی در استان خوزستان با استفاده از GIS،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پهنه بندی اقلیمی انتشار لیشمانیوز پوستی در استان خوزستان با استفاده از GIS :

تعداد صفحات :۲۵

چکیده مقاله:

بیماری سالک از جمله بیماری هایی است که در مناطق گرمسیری گزارش شده است. استان خوزستان از جمله این مناطق گرمسیری است که در سال های اخیر با گسترش بیماری سالک جلدی (لیشمانیوز پوستی) مواجه است. این استان از کانون های مهم آلودگی بیماری سالک بر اساس شرایط آب و هوایی و شرایط اکولوژیکی است. این بیماری به عنوان یک مشکل بهداشتی مهم مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت از نوع توصیفی همبستگی و با هدف بررسی عوامل موثر اقلیمی بر شیوع بیماری سالک در استان خوزستان صورت گرفته است. برای جمع آوری داده های پژوهش، از آمارهای مربوط به بیماری سالک گزارش شده در طی دوره آماری ۱۳۹۲-۱۳۸۸ که از مرکز بهداشت استان خوزستان استخراج شده است و هم چنین داده های هواشناسی دما، بارش و رطوبت نسبی استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که رابطه معنی دار منفی بین شیوع بیماری سالک در استان خوزستان با دما وجود دارد. یعنی همزمان با کاهش متوسط دما احتمال بروز بیماری افزایش می یابد. در حالی که هیچ گونه رابطه معنی داری بین بروز بیماری سالک و متغیرهای متوسط رطوبت نسبی و بارش در استان مشاهده نشد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که احتمال بروز بیماری در مردان بیشتر از زنان بوده، و در طبقه بندی شغلی، اکثریت افراد مبتلا خانه دار بوده اند. همچنین، اکثریت افراد مبتلا در گروه سنی زیر ۲۵ سال قرار داشته که اکثرا در روستاهای استان ساکن بوده اند.همچنین در این استان مسافرت به مناطق آندمیک بسیار کم صورت گرفته است.