بررسی ابعاد اجتماعی و فرهنگی بافتهای فرسوده شهری مطالعه موردی محله آزادگان شهر پارساباد مغان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ابعاد اجتماعی و فرهنگی بافتهای فرسوده شهری مطالعه موردی محله آزادگان شهر پارساباد مغان دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ابعاد اجتماعی و فرهنگی بافتهای فرسوده شهری مطالعه موردی محله آزادگان شهر پارساباد مغان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ابعاد اجتماعی و فرهنگی بافتهای فرسوده شهری مطالعه موردی محله آزادگان شهر پارساباد مغان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ابعاد اجتماعی و فرهنگی بافتهای فرسوده شهری مطالعه موردی محله آزادگان شهر پارساباد مغان :

تعداد صفحات :۱۴

چکیده مقاله:

فرسوده یکی از مهمترین مسائل مربوط به فضاهای شهری است که باعث بی سازمانی، عدم تعادل، عدم تناسب و بی قوارگی شهر می شود، فرسودگی عاملی است که به زدودن خاطرات جمعی، افول حیات شهری و شکل گرفتن حیات شهری روزمره کمک می کند. زمانی که بافت شهری دچار فرسودگی می گردد به طور طبیعی و خودکار مسائل تبعی را به دنبال خود می آورد که مهمترین آن ناکارامدی کالبدی و ابعاد اجتماعی و فرهنگی ناشی زا آن می باشد. با فرسوده شدن یک بافت در شهر به تدریج ساکنان ان منطقه احساس تعلق خود را به محیط و حفظ آن از دست می دهند و منطقه را به نفع مناطق دیگر ترک می کنند و به تدریج آن منطقه، محل خانه های ارزان قیمت وانواع شکنندگی های اجتماعی – اقتصادی و بزهکاری می گردد. در این بین شهر پارساباد مغان از شهرهای نوبنیاد می باشد که به دلیل مسائل و جاذبه های اقتصادی جاذب جمعیت از شهرها و روستاهای اطراف و استانهای مجاور شده است و این مسائل سبب شده که جمعیت مهاجر و فقیر در محلاتی مستقر شوند که مدیریت شهری بدان اطراف و استانهای مجاور شده است و این مسائل سبب شده که جمعیت مهاجر و فقیر در محلاتی مستقر شدند که مدیریت شهری بدان توجه کافی نداشته این محلات که از بزرگترین بخشهای جمعیتی شهر می باشند به طوری که از ۴۹۵ نفر در سال ۱۳۴۵ به ۸۶ هزار نفر در سال ۱۳۹۰ رسیده است، دچار فرسودگی کالبدی و اجتماعی شده اند و این محلات دارای بیشترین مساکن فرسوده، خیابانهای باریک، شکنندگی اجتمای و عیره می باشند.