تدوین مدل ریاضی آیرودینامیک غیر خطی هواپیما برای رژیم های پروازی اسپین با استفاده از دیدگاه چند نقطه ای

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تدوین مدل ریاضی آیرودینامیک غیر خطی هواپیما برای رژیم های پروازی اسپین با استفاده از دیدگاه چند نقطه ای دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تدوین مدل ریاضی آیرودینامیک غیر خطی هواپیما برای رژیم های پروازی اسپین با استفاده از دیدگاه چند نقطه ای  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تدوین مدل ریاضی آیرودینامیک غیر خطی هواپیما برای رژیم های پروازی اسپین با استفاده از دیدگاه چند نقطه ای،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تدوین مدل ریاضی آیرودینامیک غیر خطی هواپیما برای رژیم های پروازی اسپین با استفاده از دیدگاه چند نقطه ای :

تعداد صفحات :۲۵

چکیده مقاله:

در این مقاله برای مدلسازی آیرودینامیک غیر خطی هواپیما که در پدیده هایی مانند اسپین یا سایر حرکات پیچیده هواپیما بوجود می آیند توابع و متغیرهای جدید با استفاده از تئوری استریپ و دیدگاه چند نقطه ای توسعه داده شده اند. از روش جدید ارائه شده برای جبران دشواری ها و کاستیهای بوجود آمده در اثر استفاده از مدل های تخمین متداول در مواجهه با تاثیرات تغییرات بسیار زیاد میدان جریان و نیز در جریان های غیر یکنواخت استفاده می گردد. در این گزارش مدل آیرودینامیکی چند نقطه ای برای تخمین پارامترهای پروازی در زاویه حمله بالا و ورژیم پروازی با نرخ چرخش بالا ارایه می گردد. این مدل برای استفاده در شبیه سازی، طراحی کنترلر و برای مطالعه توزیع نیروی آیرودینامیکی بر روی سطوح هواپیما ارائه شده است. مدل چند نقطه ای یک دسته از پارامترهای جدید را شامل می شود که توزیع نیروی آیرودینامیکی در طول سطح هر مولفه از هواپیما را توصیف می کند. هدف از این مطالعه نشان دادن این امر می باشد که مدل چند نقطه ای اجازه کوپلینگ بین سه نیرو و سه مولفه گشتاور را که در مدل محاسبه شده اند می دهد. مزیت دیگر این مدل این است که به هر نیروی آیرودینامیکی تولید شده توسط هر سطح جداگانه اجازه می دهد تا بطور مستقل در رابطه نیرو و گشتاور کل شرکت کند بجای آنکه مقدار میانگینی با توجه به موقعیت مرکز جرم در نظر گرفته شود.