مقاله بازشناسی عوامل هویتی بافت تاریخی دزفول و کاربرد آنها در توسعه شهر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بازشناسی عوامل هویتی بافت تاریخی دزفول و کاربرد آنها در توسعه شهر دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بازشناسی عوامل هویتی بافت تاریخی دزفول و کاربرد آنها در توسعه شهر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بازشناسی عوامل هویتی بافت تاریخی دزفول و کاربرد آنها در توسعه شهر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بازشناسی عوامل هویتی بافت تاریخی دزفول و کاربرد آنها در توسعه شهر :

مقاله بازشناسی عوامل هویتی بافت تاریخی دزفول و کاربرد آنها در توسعه شهر که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۷ در مدیریت شهری از صفحه ۲۳ تا ۴۱ منتشر شده است.
نام: بازشناسی عوامل هویتی بافت تاریخی دزفول و کاربرد آنها در توسعه شهر
این مقاله دارای ۱۹ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله دزفول
مقاله استخوان بندی شهر
مقاله شهر ارگانیک
مقاله سلسله مراتب کالبدی – فضایی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
شهر دزفول در اثر تحول تاریخی، دچار دگرگونی شده و شکل جدید آن که در روندی منطقی می باید از درون سازمان قدیم رشد یابد، برای رسیدن به طرحی نو، انسجام و پیوند با ساختار قدیم را برهم زده است.
از این رو تقابل و تعارضی آشکار میان شکل جدید و سیمای کهن که نتیجه قطع رشد درون زای شهر است، صورت گرفته است. شهر قدیم که روزگاری با پویش و پویایی، باعث زایش مفاهیم شهروندی بود در محل خود ساکن شده و این سکون طولانی، آن را به سوی فرسودگی هدایت می کند.
بی توجهی مسوولان و بی تفاوتی ساکنان که به تبع مهاجر بودنشان نه دلبستگی مکانی دارند و نه خاطره فضایی، دیوار از پس دیوار را فرو می نشاند و با هر فرو ریختنی بخشی از فرهنگ شهری فرو می ریزد.
هدف این مقاله بازشناسی هویت تاریخی بافت قدیم دزفول با استفاده از منابع، اسناد و مدارک مرتبط و مطالعات میدانی است تا پیوستگی، تداوم و ارتباط شهر کهن با شهر جدید را در رویکردی تاریخی به شهرسازی احیا کرد. این ارتباط به صورت متعادل و پایدار زمانی رخ می دهد که موجودیت ساختار شهر قدیم شناخته شود و ریشه های تداوم آن نیز بررسی و تقویت گردد.