مقاله تاثیر برنامه آرام سازی پیشرونده عضلانی بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی مراقبین بیماران مولتیپل اسکلروزیس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر برنامه آرام سازی پیشرونده عضلانی بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی مراقبین بیماران مولتیپل اسکلروزیس دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر برنامه آرام سازی پیشرونده عضلانی بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی مراقبین بیماران مولتیپل اسکلروزیس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر برنامه آرام سازی پیشرونده عضلانی بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی مراقبین بیماران مولتیپل اسکلروزیس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر برنامه آرام سازی پیشرونده عضلانی بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی مراقبین بیماران مولتیپل اسکلروزیس :

مقاله تاثیر برنامه آرام سازی پیشرونده عضلانی بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی مراقبین بیماران مولتیپل اسکلروزیس که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۹۰ در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین از صفحه ۴۱ تا ۴۷ منتشر شده است.
نام: تاثیر برنامه آرام سازی پیشرونده عضلانی بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی مراقبین بیماران مولتیپل اسکلروزیس
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله آرام سازی پیشرونده عضلانی
مقاله خودکارآمدی
مقاله کیفیت زندگی
مقاله مراقبین
مقاله مولتیپل اسکلروزیس

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه: مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی است که بر تمام جنبه های اقتصادی، مالی، اجتماعی و عاطفی فرد، خانواده و جامعه اثر می گذارد. انجام مراقبت مداوم، تنش مزمنی را در مراقبین بیماران به وجود می آورد؛ به طوری که خودکارآمدی و کیفیت زندگی آنان را به مخاطره می اندازد.
هدف: مطالعه به منظور تعیین تاثیر برنامه آرام سازی پیشرونده عضلانی بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی مراقبین خانوادگی بیماران MS انجام شد.
مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی با حضور ۷۰ نفر از مراقبین بیماران MS در قالب دو گروه همگن شاهد و آزمون در سال ۱۳۸۸ در بیمارستان کاشانی شهرکرد انجام شد. روش آرام سازی پیشرونده عضلانی در طول سه ماه (۹۰ جلسه) برای گروه آزمون به کار رفت و با استفاده از چک لیست های خودگزارش دهی، میزان به کارگیری آن پی گیری شد. پس از ۳ ماه، پرسش نامه های سنجش خودکارآمدی و کیفیت زندگی مجددا در اختیار گروه آزمون و شاهد قرار گرفت. داده ها با آزمون های آماری تی مستقل، تی زوج، کای دو و من ویتنی تحلیل شدند.
یافته ها: افزایش معنی داری در میزان خودکارامدی و کیفیت زندگی مراقبین خانوادگی بیماران گروه آزمون ۳ ماه بعد از مداخله مشاهده شد (P=0.001)، در حالی که این تفاوت در گروه شاهد معنی دار نبود.
نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، مداخله های مانند برنامه آرام سازی پیشرونده عضلانی می تواند مراقبین بیماران به ویژه بیماران MS را یاری دهد و بر خودکارآمدی و کیفیت مراقبت و کیفیت زندگی آنان بیفزاید.