مقاله بررسی فراوانی موفقیت روش INSURE و عوامل همراه آن در نوزادان نارس با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی فراوانی موفقیت روش INSURE و عوامل همراه آن در نوزادان نارس با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی فراوانی موفقیت روش INSURE و عوامل همراه آن در نوزادان نارس با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی فراوانی موفقیت روش INSURE و عوامل همراه آن در نوزادان نارس با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی فراوانی موفقیت روش INSURE و عوامل همراه آن در نوزادان نارس با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی :

مقاله بررسی فراوانی موفقیت روش INSURE و عوامل همراه آن در نوزادان نارس با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در آذر و دی ۱۳۸۹ در پژوهنده از صفحه ۱۹۹ تا ۲۰۳ منتشر شده است.
نام: بررسی فراوانی موفقیت روش INSURE و عوامل همراه آن در نوزادان نارس با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی
این مقاله دارای ۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سندرم دیسترس تنفسی
مقاله سورفاکتانت
مقاله فشار مثبت مداوم راه هوایی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: سندرم دیسترس تنفسی (RDS, HMD) شایع ترین بیماری تنفسی نوزادان نارس و یکی از مهمترین علل مرگ ‌و ‌میر آنهاست که به دلیل کمبود سورفاکتانت ایجاد می ‌شود. استراتژیهای متفاوتی برای درمان بیماری به کار گرفته شده است که روش INSURE (INtubation, SURfactant, Extubation to nCPAP) فواید بسیاری نسبت به تهویه مکانیکی و تجویز سورفاکتانت دارد. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی موفقیت روش INSURE و عوامل همراه آن در نوزادان نارس با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی در بیمارستان مهدیه طی سال های ۸۷–۱۳۸۶ انجام گرفته است.
مواد و روش ها: مطالعه توصیفی – مقطعی روی ۶۶ نوزاد با سن حاملگی ۳۲-۲۵ هفته و وزن تولد ۱۵۰۰-۶۰۰ گرم، دارای تنفس خودبخودی و علایم بالینی متوسط تا شدید سندرم دیسترس تنفسی با روش INSURE انجام شد. در این روش سورفاکتانت از طریق لوله تراشه در مدت ۳-۲ دقیقه تجویز شد و پس از اکستوباسیون نوزادان تحتNaso pharyngeal CPAP قرار گرفتند.
یافته ‌ها: میزان موفقیت این روش در بهبود نوزادان،%۶۰۶ بود. میزان موفقیت با افزایش سن حاملگی (P=0.019) و وزن تولد (P<0.001) افزایش یافت. در گروه موفق نسبت به ناموفق، نیاز به دوز دوم سورفاکتانت (P<0.001)، میانگین مدت زمان بستری (P=0.035)، عوارض بیماری (P<0.001) و فوت (P<0.001) کمتر بود. از نظر جنس، روش زایمان، پاریتی و سن تجویز سورفاکتانت تفاوت معنی ‌داری بین دو گروه وجود نداشت.
نتیجه‌ گیری: روش INSURE باعث کاهش نیاز به تهویه مکانیکی، عوارض بیماری، کاهش مدت زمان بستری و کاهش مرگ در نوزادان مبتلا به سندرم دیسترس تنفس می‌ شود.