مقاله مقایسه تاثیر اولتراتون و اولتراسوند در سندرم کانال کارپ ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه تاثیر اولتراتون و اولتراسوند در سندرم کانال کارپ ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه تاثیر اولتراتون و اولتراسوند در سندرم کانال کارپ ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه تاثیر اولتراتون و اولتراسوند در سندرم کانال کارپ ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه تاثیر اولتراتون و اولتراسوند در سندرم کانال کارپ ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط :

مقاله مقایسه تاثیر اولتراتون و اولتراسوند در سندرم کانال کارپ ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز و زمستان ۱۳۸۹ در پژوهش در علوم توانبخشی از صفحه ۱ تا ۸ منتشر شده است.
نام: مقایسه تاثیر اولتراتون و اولتراسوند در سندرم کانال کارپ ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سندرم کانال کارپ
مقاله اولتراسوند
مقاله اولتراتون
مقاله درد
مقاله الکترومایوگرافی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: سندرم کانال کارپ یکی از شایعترین نوروپاتی های انسدادی است که درمان های متعددی (جراحی و غیر جراحی) برای آن پیشنهاد شده است. در فیزیوتراپی درمان های متنوعی برای آن پیشنهاد شده است که از جمله می توان استفاده از اسپلینت، نوروموبیلیزیشن، لیزر، اولتراسوند و اولتراتون را نام برد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر تسکینی اولتراسوند و اولتراتون در درمان CTS (Carpal Tunnel Syndrome) ایدیوپاتیک خفیف یا متوسط می باشد.
مواد و روشها: این مطالعه به شکل کارآزمایی بالینی (Trial Clinical) بوده و روش نمونه گیری به صورت غیراحتمالی آسان بود. ۶۸ دست آسیب دیده مربوط به ۵۹ بیمار، در دو گروه آزمایشی جداگانه A اولتراتون (UT) و B اولتراسوند (US) به طور تصادفی و بر اساس ترتیب مراجعه مورد مطالعه قرار گرفتند. شرایط ورود به مطالعه عبارت بود از درد و بی حسی در دست (بویژه در شست، انگشت اشاره و انگشت میانی)، بیدار شدن در شب، داشتن علایم برای مدت بیشتر از یک ماه، تست فالن مثبت، تست تینل مثبت، زمان تاخیری دیستال حرکتی بیشتر از ۴۴ میلی ثانیه (Onset) و زمان تاخیری دیستال حسی بیشتر از ۳۷ میلی ثانیه (Peak).
در هر دو گروه UT و US، ۱۰ جلسه درمان با استفاده از هات پک به مدت ۱۵ دقیقه و اولتراتون یا اولتراسوند، به صورت روزانه انجام شد. پارامترهای مورد بررسی در این مطالعه شامل درد و معیارهای الکترودیاگنوستیک بود. پارامتر درد قبل از شروع درمان و در آغاز جلسات سوم، پنجم، هفتم، نهم و چهار هفته پس از انجام فیزیوتراپی (جمعا ۶ بار) با استفاده از VAS و معیارهای الکترودیاگنوستیک صرفا قبل و چهار هفته پس از فیزیوتراپی اندازه گیری شد.
نتایج: میزان بهبودی یا کاهش درد در گروه درمانی اولتراتون بیشتر و سریعتر از گروه درمانی اولتراسوند دیده شد. هر چند این تغییرات اختلاف معنی دار آماری نشان ندادند .(P<0.05) اثرات تسکینی این مدالیته ها در دورهFollow up ادامه پیدا نکرد و در ارزیابی نهایی در چهار هفته پس از درمان میزان درد افزایش یافته بود. در هر دو گروه درمانی پارامترهای تاخیر حرکتی دیستال و تاخیر حسی دیستال چهار هفته پس از درمان هرچند کاهش یافته بود اما تغییرات با بررسی قبل از درمان از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت (P<0.84). تغییرات در سرعت هدایت الیاف حسی بیشتر از الیاف حرکتی بود و این تغییرات در گروه اولتراتون مشهودتر بود. در هر دو گروه آمپلی تود موتور و سنسوری در بررسی نهایی پس از درمان افزایش یافته بود اما این تغییرات نیز از لحاظ آماری معنی دار نبود (P<0.61).
بحث: نتایج این تحقیق نشان داد در درمان بیماران مبتلا به CTS خفیف تا متوسط، اولتراتون از نظر تعداد جلسات مراجعه جهت کاهش درد می تواند تاثیر سریعتری داشته باشد. پیشنهاد می شود در درمان با مدالیتی های متداول فیزیوتراپی برای کنترل درد که موفقیت حاصل نمی شود از اولتراتون، اولتراسوند یا ترکیبی از آنها استفاده شود.