مقاله مقایسه اثر پروفیلاکتیک اندانسترون و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپریدین اینتراتکال در زنان کاندید سزارین انتخابی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه اثر پروفیلاکتیک اندانسترون و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپریدین اینتراتکال در زنان کاندید سزارین انتخابی دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه اثر پروفیلاکتیک اندانسترون و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپریدین اینتراتکال در زنان کاندید سزارین انتخابی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه اثر پروفیلاکتیک اندانسترون و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپریدین اینتراتکال در زنان کاندید سزارین انتخابی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه اثر پروفیلاکتیک اندانسترون و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپریدین اینتراتکال در زنان کاندید سزارین انتخابی :

مقاله مقایسه اثر پروفیلاکتیک اندانسترون و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپریدین اینتراتکال در زنان کاندید سزارین انتخابی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در اردیبهشت ۱۳۹۰ در مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل از صفحه ۲۹ تا ۳۳ منتشر شده است.
نام: مقایسه اثر پروفیلاکتیک اندانسترون و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپریدین اینتراتکال در زنان کاندید سزارین انتخابی
این مقاله دارای ۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله تهوع
مقاله استفراغ
مقاله اندانسترون
مقاله دگزامتازون
مقاله مپردین داخل نخاعی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: تزریق مپریدین اینتراتکال برای افزایش بی دردی بعد از عمل در زنان تحت سزارین بسیار موثر است اما به دلیل اینکه با میزان بالایی از تهوع، استفراغ و خارش همراه است استفاده از آن محدود می شود. لذا این مطالعه به منظور بررسی اثر دگزامتازون و اندانسترون در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپریدین اینتراتکال در زنان کاندید سزارین انتخابی انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی ۵۰ زن کاندید سزارین انتخابی که بطور تصادفی به دو گروه ۲۵ نفری تقسیم شدند، انجام گردید. بیماران با ۵۰ میلی گرم لیدوکائین و ۲۵ میلی گرم مپریدین (cc 1.5) تحت بیهوشی اسپاینال قرار گرفتند. قبل از بیهوشی اسپاینال به گروه اول ۸ میلی گرم دگزامتازون و به گروه دوم ۸ میلی گرم اندانسترون داخل وریدی تزریق شد سپس بیماران از نظر وقوع تهوع، استفراغ و خارش در حین عمل، ریکاوری ۶، ۱۲ و ۲۴ ساعت بعد از عمل مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.
یافته ها: بیماران از نظر متغیرهای همودینامیک و بالاترین سطح بلوک حسی در دو گروه اندانسترون و دگزامتازون مشابه بودند. (۱۶%) ۴ نفر از گروه دگزامتازون و ۷ نفر (۲۸%) از گروه اندانسترون دچار تهوع شدند (p=0.496). استفراغ در ۳ نفر (۱۲%) گروه اندانسترون و ۴ نفر (۱۶%) زنان گروه دگزامتازون مشاهده شد (p=1) .موردی از تهوع و استفراغ بعد از ۲ ساعت گزارش نشد به علاوه ۶ نفر (۲۴%) بیماران گروه دگزامتازون و ۷ نفر (۲۸%) از بیماران در گروه اندانسترون دچار خارش شدند (p=0.747).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دگزامتازون و اندانسترون میزان بروز تهوع، استفراغ و خارش تزریق مپریدین اینتراتکال را در زنان تحت سزارین انتخابی بطور یکسان کاهش می دهند. بنابران می توان دگزامتازون را بعنوان یک انتخاب مناسب در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپردین اینتراتکال بکار برد.