مقاله اثربخشی آموزش خود نظارتی توجه بر عملکرد حل مساله ریاضی دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی دچار ناتوانی ریاضی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثربخشی آموزش خود نظارتی توجه بر عملکرد حل مساله ریاضی دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی دچار ناتوانی ریاضی دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثربخشی آموزش خود نظارتی توجه بر عملکرد حل مساله ریاضی دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی دچار ناتوانی ریاضی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثربخشی آموزش خود نظارتی توجه بر عملکرد حل مساله ریاضی دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی دچار ناتوانی ریاضی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثربخشی آموزش خود نظارتی توجه بر عملکرد حل مساله ریاضی دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی دچار ناتوانی ریاضی :

مقاله اثربخشی آموزش خود نظارتی توجه بر عملکرد حل مساله ریاضی دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی دچار ناتوانی ریاضی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۹ در روان شناسی کاربردی از صفحه ۴۱ تا ۵۴ منتشر شده است.
نام: اثربخشی آموزش خود نظارتی توجه بر عملکرد حل مساله ریاضی دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی دچار ناتوانی ریاضی
این مقاله دارای ۱۴ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله حل مساله ریاضی
مقاله خود نظارتی توجه
مقاله ناتوانی ریاضی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش خود نظارتی توجه بر عملکرد حل مساله ریاضی دانش آموزان پسر دچار ناتوانی ریاضی بود.
روش: روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی است که در اجرای آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. آزمودنی های پژوهش شامل ۲۰ نفر از دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی شهر تبریز در سال ۸۸-۱۳۸۷ بودند که به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به طور تصادفی در هر یک از گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند. از آزمون تشخیصی ریاضی ایران کی مت (۱۹۷۶) استفاده شد. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای آموزش های خود نظارتی را دریافت کردند. گروه گواه نیز همزمان به برنامه های عادی کلاسی خود ادامه دادند.
یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد نمره های دانش آموزان گروه آزمایش در پس آزمون حل مساله ریاضی بالاتر از گروه گواه شده است.
نتیجه گیری: پژوهش حاضر کاربردهایی برای والدین، معلمان و متخصصان دانش آموزان دچار ناتوانی ریاضی دارد که می توانند از این راهبردها برای پیشرفت درس ریاضی استفاده کنند.