مقاله تمرینات کاهش وزن دانشکده کشتی گیران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تمرینات کاهش وزن دانشکده کشتی گیران دارای ۳۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تمرینات کاهش وزن دانشکده کشتی گیران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تمرینات کاهش وزن دانشکده کشتی گیران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تمرینات کاهش وزن دانشکده کشتی گیران :

هدف : هدف از این تحقیق و بررسی ، ارزیابی و آزمایشات عملکردهای تنظیم و کنترل وزن دانشکده کشتی گیران پس از انجام و تکمیل قوانین و قواعد جدید NCAA  در مورد کنترل وزن است . روش های و مترها : در پائیز سال ۱۹۹۹ یک بازنگری و مطالعه بر روی ۴۷ تیم دانشکده کشتی گیری بر مبنای تقسیم بندی ( مثلاً I  و II و III ) وبر مبنای کیفیت و میزان رقابتی توزیع و پراکنده شدند . چهل و سه تیم برای کل ۷۴۱ واکنش گزارش شده است . مقایسه ها و تشابهات بر مبنای تقسیم بندی ، طبقه بندی وزن و درحد برنده شدن رقابتی کشتی گیران ایجاد می شود . نتایج اکثر موارد کاهش وزن در طی یک فصل در حدود  ۵.۳ kg – + 2.8 kg ( میانگین SD ) و یا ۴.۷ kg   _+ ۶.۹ kg   وزن کشتی گیر بوده است . کاهش وزن در یک هفته در حدود ۱.۳ kg  +_  ۲.۹ kg یا ۲.۴ %  +_  ۴.۳  وزن کشتی گیر بوده است ، فصل گذشته میانگین وزن کشتی گیر مجدد به ۲.۲ kg  و یا ۲.۴  +_ ۲.۴ %  +_ ۸.۶%   وزن آنها رسید . مربیان کشتی گیران برای اولین بار تحت روشهای کاهش وزن بودند ، گر چه ۴۰.۲%  نشان داده است که قوانین جدید NCAA حداکثر عملکرد را بر روی کاهش وزن اثر معکوس داشته است . مترهای اولیه کاهش وزن رژیم غذایی تدریجی (۷۹.۴%) و افزایش تمرینات ورزشی ( ۷۵.۲%) بوده است . گرچه ۵۴/۸% روزه گرفتند ، ۲۷/۶%  از سونا استفاده کردند و ۲۶/۷%  از لباسهای پلاستیکی در حداقل یک ماه استفاده کردند. تخلیه و استفراغ به ندرت در کاهش وزن به کار می رود. عملکردهای WM بیشتر در میان دانشجویان سال اول، طبقه های وزنی سبکتر و کشتی گیران درجه II به کار می رود. در مقایسه با تحقیق در مورد دبیرستان کشتی گیری، این گروه از کشتی گیران بیشترین عملکرد و عکس العمل را در مورد WM نشان دادند. گرچه در مقایسه با کالج کشتی گیری در دهه ۱۹۸۰ اثر کاهش وزن بسیار کم بوده است. نتایج اجرای WM در دانشکده کشتی گیری در مقایسه با نمونه های گذشته افزایش داشته است. چهل درصد از کشتی گیران تحت تأثیر قوانین جدید WCAA قرار گرفتند و باعث کاهش وزن آنها شده است. آموزش هنوز مورد نیاز است و بعضی از کشتی گیران هنوز تحت مترهای خطرناک WM قرار دارند.

کلمات کلیدی : کاهش وزن

وزن رسیدن در کشتی

در سال ۱۹۶۷ عنوان صفحه اول روزنامه Desmaines , lowa اظهار داشت که «کشتی گیری سلامتی را به مخاطره می اندازد ضرر رساندن به سلامتی اشاره به کاهش وزن برای رقابت  «کاهش وزن» داشته است از سال ۱۹۷۰ چندین مورد تحقیق و مطالعه در مورد الگوهای WM تنظیم وزن در میان کشتی گیران دبیرستان و دانشکده صورت گرفته است. بررسی و تحقیقات توسط انجمن پزشکی و دارویی آمریکا و دو دانشکده ورزشی آمریکا برخلاف عملکردهای ناسالم کاهش وزن انجام شده است.

چهار مورد از کشتی گیران دبیرستان در طی دوره سی ساله مورد بررسی قرار گرفتند که نمونه های مشابهی در کاهش وزن آنها مشاهده شده است. برای مثال ، در سه مورد متوجه شدند که عموماً کشتی گیران ۳.۲gr تا ۳.۳kg در آغاز فصل دچار کاهش وزن می شدند تا به وزن اولیه خود برسند و مجدد پس از وزن به S تا ۶kg می رسند. در دو بررسی کاهش وزن هفتگی قبل از سابقه و مجدد پس از سابقه در حدود ۱.۶kg  تا ۱.۹kg بوده است. تمام چهار تحقیق و بررسی نشان داده است که ۱۳-۳۸%   از کشتی گیران خوردن غذا و میوه سه بار در هر هفته و یا بیشتر را ممنوع کردند. در مطالعات مشابه کشتی گیران از سونا و یا لباسهای پلاستیکی (۲۰%  – ۹ ) استفاده می کنند. رفتارهای جوع در ۹% و از کشتی گیران دبیرستان وجود دارد.

اطلاعات محدودی در دست که وجود رفتارهای WM در میان کشتی گیران دانشگاهی را نشان می دهد. Steen و Brownell گزارش دادند که کاهش وزن بیشتر در میان کشتی گیران دانشگاهی است تا دبیرستانی. برای مثال : اکثر کاهش وزن در طی فصل در حدود ۷/۲kg در میان کشتی گیران دانشگاهی در مقابل ۷.۴kg در میان کشتی گیران دبیرستانی است. میانگین به کشت وزن پس از فصل ۷/۶kg برای کشتی گیران دانشکده در مقابل ۵/۲kg در میان کشتی گیران دبیرستانی است. Steem و Brownell اعلام کردند که استفاده بعضی از متدهای کاهش وزن نظیر سونا و پوششهای پلاستیکی بیشتر در میان کشتی گیران دانشگاهی متداول و رایج است. اما ممنوعیت غذا و میوه بیشتر در میان کشتی گیران دبیرستانی و دانشگاهی دیده می شود.