مقاله وجود شناسی پسامدرن در داستانی از یک نویسنده ایرانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله وجود شناسی پسامدرن در داستانی از یک نویسنده ایرانی دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله وجود شناسی پسامدرن در داستانی از یک نویسنده ایرانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله وجود شناسی پسامدرن در داستانی از یک نویسنده ایرانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله وجود شناسی پسامدرن در داستانی از یک نویسنده ایرانی :

مقاله وجود شناسی پسامدرن در داستانی از یک نویسنده ایرانی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در متن پژوهی ادبی (زبان و ادب پارسی) از صفحه ۲۹ تا ۴۲ منتشر شده است.
نام: وجود شناسی پسامدرن در داستانی از یک نویسنده ایرانی
این مقاله دارای ۱۴ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله پسامدرنیسم
مقاله وجودشناسی
مقاله معرفت شناسی
مقاله علی خدایی
مقاله امتزاج واقعیت و تخیل

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
در منابع ادبی نمی توان تعریف واحد و جهانشمولی از پسامدرنیسم به دست آورد که مورد اجماع نظریه پردازان باشد و بتوان آن را در نقد همه انواع این داستان ها به کار برد. اکثر نظریه پردازان پسامدرنیسم تاکید می کنند که این مفهوم را نمی توان با تعریفی ساده و یگانه تدقیق کرد. ارایه تعریف جامع ومانع البته رویکردی عقلانی است، اما پسامدرنیسم که عقلانیت مدرن را به چالش می گیرد قاعدتا نمی تواند با تعریفی واحد و همگانی سازگار باشد، بلکه به تکثر و پارادوکس میل می کند. با این حال، حلقه های واسط و رشته های پیونددهنده ای در نظریه های مختلف پسامدرنیسم وجود دارند که جنبه هایی از آرا متفکران این حوزه را به هم نزدیک می کنند. محو شدنِ تمایز بین دنیای واقعی و تخیل در داستان های پسامدرن، یکی از مشترکات نظریه های پسامدرنیسم است که مصداق بارز آن را داستان کوتاه «تمام زمستان مرا گرم کن»، نوشته نویسنده معاصر علی خدایی، می توان دانست. نقد این داستان از منظر نظریه برایان مک هِیل درباره پسامدرنیسم و سپس استناد به مفاهیم مشابهی که بری لوئیس و دیوید لاج مطرح کرده اند، نشان می دهد که این سه نظریه پرداز، به رغم اصطلاحات متفاوتی که به کار برده اند، تا چه حد به موضوعات مشترک نظر داشته اند و به دیدگاه های یکدیگر تقرب می کنند.