مقاله روش شناسی نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی تاملی بر رویکرد اندیشمندان اسلامی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله روش شناسی نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی تاملی بر رویکرد اندیشمندان اسلامی دارای ۳۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله روش شناسی نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی تاملی بر رویکرد اندیشمندان اسلامی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله روش شناسی نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی تاملی بر رویکرد اندیشمندان اسلامی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله روش شناسی نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی تاملی بر رویکرد اندیشمندان اسلامی :

مقاله روش شناسی نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی تاملی بر رویکرد اندیشمندان اسلامی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۹ در معرفت فلسفی از صفحه ۱۳۳ تا ۱۶۴ منتشر شده است.
نام: روش شناسی نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی تاملی بر رویکرد اندیشمندان اسلامی
این مقاله دارای ۳۲ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله نسبی گرایی
مقاله مطلق اندیشی
مقاله روش شناسی
مقاله اجتهاد متوسط
مقاله نظریه پردازی
مقاله تولید علم
مقاله منابع نقلی و عقلی
مقاله حجیت شرعی
مقاله علوم انسانی
مقاله اسلام

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
در قاموس فلسفه علم، فرایند توسعه دانش بر سه رویکرد استقرایی، ابطال گرایانه و پارادایماتیک بنا شده است. گرچه هستی شناسی، معرفت شناسی و روش شناسی هرکدام از این رویکردها با هم متفاوت اند، ولی نسبی گرایی و قایل بودن به عدم دست یابی به معرفت کامل و ثابت نسبت به حقیقت رگه مشترک هر سه است. نگارندگان نوشتار حاضر قصد دارند تا ضمن معرفی اجمالی رویکردهای سه گانه بالا و تبیین هستی شناسی، معرفت شناسی و روش شناسی آنها، معرفی مستوفایی از رویکرد اسلامی نسبت به توسعه علم ارایه دهند. رویکرد مختار در این مقاله اجتهاد متوسط می باشد که علل چهارگانه فاعلی، مادی، صوری و غایی را مطمح نظر قرار می دهد و خروجی آن مفید علم و اطمینان عقلایی و بالتبع حجت شرعی است. در این رویکرد، دست یابی به حقیقت در پرتو رجوع به عقلِ مبرهن و نقل دارای حجیت میسور است، حقیقت نسبی تلقی نمی شود، و مبانی و اصول در بستر زمان و مکان متغیر نمی باشند. همچنین، مبنای این رویکرد جهان بینی الهی است و تعامل علم و فلسفه در آن ابزاری در جهت رفع عیبناکی علوم روز شمرده می شود.