مقاله مقایسه تجویز اکسی توسین وپروستاگلاندین اف دو آلفا جهت دفع جفت پس از القا زایمان در تلیسه های هلشتاین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه تجویز اکسی توسین وپروستاگلاندین اف دو آلفا جهت دفع جفت پس از القا زایمان در تلیسه های هلشتاین دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه تجویز اکسی توسین وپروستاگلاندین اف دو آلفا جهت دفع جفت پس از القا زایمان در تلیسه های هلشتاین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه تجویز اکسی توسین وپروستاگلاندین اف دو آلفا جهت دفع جفت پس از القا زایمان در تلیسه های هلشتاین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه تجویز اکسی توسین وپروستاگلاندین اف دو آلفا جهت دفع جفت پس از القا زایمان در تلیسه های هلشتاین :

مقاله مقایسه تجویز اکسی توسین وپروستاگلاندین اف دو آلفا جهت دفع جفت پس از القا زایمان در تلیسه های هلشتاین که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در ۱۳۸۹ در پژوهش های بالینی دام های بزرگ (دامپزشکی) از صفحه ۱ تا ۸ منتشر شده است.
نام: مقایسه تجویز اکسی توسین وپروستاگلاندین اف دو آلفا جهت دفع جفت پس از القا زایمان در تلیسه های هلشتاین
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله اکسی توسین
مقاله پروستاگلاندین
مقاله القا زایمان
مقاله هلشتاین

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
یکی از عوارض مهم القا زایمان در گاوها و تلیسه ها، جفت ماندگی پس از زایمان است که باعث کاهش راندمان تولید مثلی در حیوان می شود.در این بررسی در ۱۰۰ راس تلیسه آبستن، القای زایمان بوسیله دگزامتازون به همراه دوز لوتئولتیک پروستاگلاندین انجام گرفت. ۴۰ راس تلیسه از ۱۰۰ راس، جهت بررسی و بدست آمدن نتایج این تحقیق، انتخاب گردیدند و به دو گروه ۲۰ راسی تقسیم شدند، و به هر یک از این دو گروه بمنظور دفع جفت پروستاگلاندین و اکسی توسین به ترتیب با دوز ۷۵۰ میکرو گرم بر میلی لیتر (۳ میلی لیتر) و ۱۰۰ واحد بین المللی بصورت عضلانی تزریق شد. قابل توجه است که هر کدام از این دو گروه، خود به دو زیر مجموعه ۱۰ تایی طبقه بندی شدند. این طبقه بندی بر اساس جنسیت گوساله های تازه به دنیا آمده بود.نتایج حاصل نشان داد درتلیسه هایی که پس از زایمان پروستاگلاندین دریافت کرده اند نسبت به تلیسه هایی که اکسی توسین به آنها تزریق شده است، بطور معنی داری زمان دفع جفت کاهش یافته است، همچنین در تلیسه هایی که گوساله نر به دنیا آورده و پس از زایمان پروستاگلاندین دریافت کرده اند بطور معنی داری کمترین زمان خروج جفت و تلیسه هایی که گوساله ماده به دنیا آورده و پس از زایمان اکسی توسین به آنها تزریق شده مدت زمان دفع جفت بطور معنی داری بیشتر است.