مقاله کیفیت زندگی شهری در ایران (۱۳۸۵-۱۳۶۵)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله کیفیت زندگی شهری در ایران (۱۳۸۵-۱۳۶۵) دارای ۳۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کیفیت زندگی شهری در ایران (۱۳۸۵-۱۳۶۵)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کیفیت زندگی شهری در ایران (۱۳۸۵-۱۳۶۵)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کیفیت زندگی شهری در ایران (۱۳۸۵-۱۳۶۵) :

مقاله کیفیت زندگی شهری در ایران (۱۳۸۵-۱۳۶۵) که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۹ در رفاه اجتماعی از صفحه ۱۲۱ تا ۱۴۸ منتشر شده است.
نام: کیفیت زندگی شهری در ایران (۱۳۸۵-۱۳۶۵)
این مقاله دارای ۲۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله جمعیت شهری
مقاله سرانه برخورداری
مقاله شاخص های عینی
مقاله شهرهای ایران
مقاله کیفیت زندگی شهری

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
طرح مساله: رشد شهر و شهرنشینی بارزترین ویژگی تحولات اجتماعی ـ اقتصادی در دوره اخیر است. شهرنشینی در این دوره با چنان سرعتی افزایش یافته که بسیاری از فرصت ها را برای ارتقا کیفیت زندگی به شدت محدود کرده است. لذا همزمان با شهری شدن جامعه ایران، تحلیل پیامدهای آن، از جمله ارزیابی کیفیت زندگی شهری، یکی از مهم ترین ضرورت های مطالعات شهری کشور است. در این مقاله تغییرات کیفیت زندگی شهری طی دوره ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۵ ارزیابی می شود.
روش: تغییرات کیفیت زندگی شهری طی دو دهه ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۵ بر مبنای شاخص های عینی، نخست در قالب روندها توصیف و تبیین و سپس در مقایسه با تحولات شهرنشینی تحلیل شده است. برای این منظور تغییرات سهم و سرانه یا ضریب برخورداری جامعه شهری از شاخص های شش گانه مسکن، بهداشت، آموزش، ارتباطات، انرژی و گردشگری ارزیابی شده است. اطلاعات پایه ای عموما با روش کتابخانه ای از منابع آماری تهیه شده و در مواردی نیز با مراجعه حضوری به سازمان های ذی ربط تکمیل شده است.
یافته ها: ضریب برخورداری جامعه شهری در بسیاری از شاخص های مسکن، آموزش، گردشگری و برخی شاخص های بهداشت و سلامت طی دهه ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۵ کاهش یافته است. شاخص های بهداشت و سلامت (به استثنای سرانه تخت های بیمارستانی) در مجموع ثابت باقی مانده ولی سرانه برخورداری شاخص های ارتباطات و انرژی افزایش یافته است.
نتایج: کیفیت زندگی شهری در ایران به شدت از شهری شدن جامعه متاثر است. شهرنشینی کمی سهم و سرانه بسیاری از شاخص های کیفیت زندگی شهری را پایین آورده، تغییرات مثبت آن را کنترل کرده و از این طریق بر جنبه های اجتماعی شهرنشینی تاثیرات جدی گذاشته است. در چنین شرایطی، مطالعات ارزیابی کیفیت زندگی شهری بایستی به عنوان یک ضرورت در کنار مطالعات کمی و کالبدی شهرها، در برنامه های توسعه شهری در سطوح ملی و محلی مورد توجه قرار گیرد. ظرفیت و سرعت شهرنشینی در ایران باید همواره با بررسی اثرات آن بر کیفیت زندگی شهری ارزیابی شود.