مقاله بررسی مقایسه ای اثرات دیابت نوع ۱ و نوع ۲ بر یادگیری و حافظه در رت های نر نژاد ویستار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی مقایسه ای اثرات دیابت نوع ۱ و نوع ۲ بر یادگیری و حافظه در رت های نر نژاد ویستار دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی مقایسه ای اثرات دیابت نوع ۱ و نوع ۲ بر یادگیری و حافظه در رت های نر نژاد ویستار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی مقایسه ای اثرات دیابت نوع ۱ و نوع ۲ بر یادگیری و حافظه در رت های نر نژاد ویستار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی مقایسه ای اثرات دیابت نوع ۱ و نوع ۲ بر یادگیری و حافظه در رت های نر نژاد ویستار :

مقاله بررسی مقایسه ای اثرات دیابت نوع ۱ و نوع ۲ بر یادگیری و حافظه در رت های نر نژاد ویستار که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در آذر و دی ۱۳۸۹ در مجله دیابت و متابولیسم ایران (مجله دیابت و لیپید ایران) از صفحه ۱۳۰ تا ۱۳۹ منتشر شده است.
نام: بررسی مقایسه ای اثرات دیابت نوع ۱ و نوع ۲ بر یادگیری و حافظه در رت های نر نژاد ویستار
این مقاله دارای ۱۰ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله دیابت
مقاله یادگیری و حافظه
مقاله ماز آبی موریس
مقاله شاتل باکس
مقاله رت

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: نوروپاتی مرکزی یکی از رایج ترین عوارض دیابت است که منجر به اختلال در عملکردهای شناختی از قبیل یادگیری و حافظه می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی همزمان و مقایسه ای اثرات دیابت نوع ۱ و نوع ۲ بر یادگیری، حافظه فضایی و حافظه احترازی در رت است.
روش ها: ۲۱ رت نر نژاد ویستار به سه گروه کنترل، دیابتی نوع ۱ و دیابتی نوع ۲ تقسیم شدند. القای دیابت نوع ۱ با تزریق داخل صفاقی استرپتوزتوسین با دوز ۶۰mg/kg وزن بدن و القای دیابت نوع ۲ با تجویز خوراکی فروکتوز ۱۰% در آب آشامیدنی به مدت ۸ هفته انجام شد. ۶ هفته پس از تایید دیابت یادگیری و حافظه فضایی رت ها به وسیله آزمون ماز آبی موریس و حافظه احترازی با آزمون شاتل باکس بررسی شد.
یافته ها: در آزمون ماز آبی در مقایسه با گروه کنترل گروه دیابتی نوع۱ افزایش معنی دار (P<0.01) در مسافت طی شده و زمان رسیدن به سکو نشان داد در حالی که این افزایش در گروه دیابتی نوع ۲ معنی دار نبود. در آزمون شاتل باکس نیز در رت های دیابتی در مقایسه با گروه کنترل تاخیر در زمان ورود به محفظه تاریک بطور معنی داری (P<0.01) کاهش یافت.
نتیجه گیری: در هر دو نوع دیابت حافظه احترازی آسیب می بیند در حالی که در رابطه با حافظه فضایی این آسیب در دیابت نوع ۱ بارزتر است. در عین حال ممکن است آسیب حافظه فضایی در دیابت نوع ۲ وابسته به دوره ابتلای به بیماری و سن باشد.