دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله نقش سلولهای بنیادی سرطانی در افزایش ریسک ابتلاء به متاستاز و کاهش میزان بقای افراد مبتلا به سرطان پستان
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله نقش سلولهای بنیادی سرطانی در افزایش ریسک ابتلاء به متاستاز و کاهش میزان بقای افراد مبتلا به سرطان پستان دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله نقش سلولهای بنیادی سرطانی در افزایش ریسک ابتلاء به متاستاز و کاهش میزان بقای افراد مبتلا به سرطان پستان کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نقش سلولهای بنیادی سرطانی در افزایش ریسک ابتلاء به متاستاز و کاهش میزان بقای افراد مبتلا به سرطان پستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله نقش سلولهای بنیادی سرطانی در افزایش ریسک ابتلاء به متاستاز و کاهش میزان بقای افراد مبتلا به سرطان پستان :
مقدمه
با وجودی که فاکتورهای خطر متعددی در بروز سرطان .(۲۲) وجود سابقه یا پیشینه سرطان پستان در اقوام درجه
پستان شناسایی و معرفی گشته اند، اما هنوز علت دقیق و یک می تواند یکی از فاکتورهای خطر مهم در ابتلاء به
قطعی سرطان مذکور به صورت ابهام باقی مانده است سرطان پستان باشد. حدود ۱۵ درصد از موارد ابتلاء به
۳۶۵
مجله پژوهشهای سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) جلد ۲۶، شماره ۳، ۱۳۹۲
سرطان پستان پیشینه خانوادگی مثبت داشته و مطالعات نشان داده اند که درصدی از آنها می تواند مربوط به توارث ژنهای مستعد کننده سرطان باشد ۱۳)، ۲۵ و .(۲۶
متاستاز مرحله خطرناک سرطان است به طوری که مرحله متاستازی سرطان پستان تقریبًا غیر قابل درمان می باشد
.(۲۷)
امروزه سلولهای بنیادی سرطانی ( Cancer stem (cell=CSC به عنوان منشاء متاستاز و عامل عود و برگشت
سرطان مطرح هستند Csc .(2) ها سلولهای توموری
می باشند که توانایی خودنوسازی و تولید دودمانهای
ناهمگونی از سلولهای سرطانی مولد تومور را دارا
می باشند Csc .(19) ها از بسیاری از سرطانها نظیر
سرطانهای پستان، مغز، پروستات، شش، پانکراس و کولون جداسازی و شناسایی شده اند ۲۰) و .(۲۱ تومورزایی و گسترش متاستازی Csc ها به توانایی بالای آنها در تولید سیتوکین ها و پروتئازهایی نظیر ماتریکس متالوپروتئینازها بر می گردد ۲)، ۱۹، ۲۰ و .(۲۱ این آنزیمها خانواده ای از پروتئینهای ترشحی یا غشایی می باشند که قادرند تقریباً کلیه ترکیبات غشای پایه و ماتریکس خارج سلولی
(ECM) را که دو سد فیزیکی مهم در برابر مهاجرت و گسترش سلولهای توموری هستند را تجزیه و تخریب نمایند ۱)، ۸ و .(۴۱ در واقع Csc ها با ترشح آنزیمهای مذکور، ماتریکس خارج سلولی را شکسته و سبب رهایش فاکتورهای رشد و رگزایی باند شده به ECM می گردند؛ بدین ترتیب می توانند به جریان خون در رگها نفوذ نمایند و سپس در ارگان دیگر از جریان خون خارج شوند و در ارگان جدید ساکن و ایجاد سرطان ثانویه کنند ۱۰)، ۲۹
و.(۴۰
کلاژناز فیبروبلاستی یا ماتریکس متالوپروتئیناز-۱ قادر است کلاژنهای فیبری که فراوان ترین پروتئین تشکیل دهنده بدن می باشد را هضم نماید. ناحیه پروموتوری کلاژناز فیبروبلاستی واجد عناصر تنظیمی حفاظت شده ای
است که توسط فاکتورهای رشد، سیتوکینها و فاکتورهای محیطی کنترل می گردد ۳۵) و .(۳۶ در شرایط نرمال بیان ژن کلاژناز فیبروبلاستی در بافتها پایین است و تنها زمانی که باز آرایش ECM نیاز باشد افزایش می یابد ۶)، ۳۸و .(۳۹ در مقابل در بسیاری از انواع تومورها سطح بالایی از کلاژناز فیبروبلاستی بیان می گردد ۳)، ۵ و . (۱۲ مطالعات اخیر افزایش بیان کلاژناز فیبروبلاستی را در بافتهای توموری مختلفی نشان داده اند و پیشنهاد کرده اند پروتئین مذکور می تواند در تهاجم توموری و متاستاز دخیل باشد
۷)، ۱۱، ۲۸، ۳۱، ۳۴ و.(۴۳
بیان ژن کلاژناز فیبروبلاستی تحت تأثیر یک پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (SNP) در ناحیه پروموتوری آن قرار می گیرد. این پلی مورفیسم به طور طبیعی در جمعیتها وجود دارد و شامل دخول/حذف یک باز گوانین در موقعیت
-۱۶۰۷ جفت بازی پروموتور ژن کلاژناز فیبروبلاستی است. مطابق با شکل ۱ دخول گوانین یک توالی همسان برای فاکتورهای رونویسی (۵ GGAT3) ETS
ایجاد می کند .(۳۰) جایگاه ایجاد شده در اثر دخول گوانین (آلل (۲G در مجاورت جایگاه اتصال AP-1 در موقعیت -۱۶۰۲ قرار دارد. با توجه به اینکه اعضای خانواده ETS برای القای رونویسی احتیاج به فاکتورهای رونویسی دیگری همچون اعضای خانواده AP-1 دارند، دو جایگاه مجاور مذکور، به صورت سینرژیک عمل می کنند و با همکاری یکدیگر رونویسی را از آلل واجد ۲G افزایش میدهند ۳۷) و .۴۲ شکل .(۱
با توجه به مطالب ارائه شده ژنوتیپ ۲G/2G می تواند پتانسیل بیان ژن کلاژناز فیبروبلاستی را افزایش دهد وگسترش متاستاز و عود و برگشت بیماری را در افراد مبتلا به سرطان پستان تسهیل نماید. لذا در مطالعه حاضر تأثیر ژنوتیپ مذکور بر تهاجم و متاستاز افراد مبتلا به سرطان پستان ارزیابی و ارتباط آن با میزان بقای کلی ۳
۳۶۶
مجله پژوهشهای سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) جلد ۲۶، شماره ۳، ۱۳۹۲
ساله، بقای ویژه سرطان و بقای عاری از بیماری بررسی گردید.
شکل -۱ در آلل ۲G ژن کلاژناز فیبروبلاستی ، جایگاه اتصال فاکتورهای رونویسی ETS در مجاورت جایگاه اتصال AP-1 ایجاد می شود.
مواد و روشها
۴ میلی لیتر خون وریدی از ۲۰۰ خانم مبتلا به سرطان پستان و ۱۰۰ نمونه کنترل به نسبت مساوی از بیمارستان امید واقع در شهر اصفهان ۱۰۰) نمونه سرطان پستان و ۵۰
نمونه کنترل) و بیمارستان امام خمینی واقع در شهر تهران
۱۰۰) نمونه سرطان پستان و ۵۰ نمونه کنترل) جمع آوری گردید. بیمارستانهای مذکور از بیمارستانهای بزرگ ایران می باشند که افراد مبتلا به سرطان از نواحی دور و نزدیک برای معالجه و درمان به این مراکز مراجعه می کنند. از کلیه افراد بیمار و کنترل شرکت کننده در مطالعه حاضر رضایت نامه کتبی گرفته شد. افراد کنترل به نحوی انتخاب شدند که
از لحاظ سنی با گروه بیمار مطابقت داشته و سابقه و پیشینه سرطان در بستگان درجه یک آنها دیده نشده باشد. افراد بیمار به مدت میانگین ۳۲ ماه ۲۲-۴۶) ماه) تحت بررسی و پیگیری قرار گرفتند و هر گونه تغییر در وضعیت بیماری آنها ثبت و ضبط گردید.
DNA ژنومی کلیه نمونه های خون پس از انتقال به دانشگاه اصفهان از روش نمکی میلر با مقداری دستکاری وتغییرات استخراج گردید .(۲۴) در مرحله بعد فرآیند
PCR به منظور تکثیر پلی مورفیسم پروموتور ژن کلاژناز فیبروبلاستی با استفاده از پرایمرهای زیر انجام گرفت:
Forward: 5 ‘-TGACTTTTAAAACATAGTCTATGTTCA-3′ Reverse: 5’-CTTGGATTGATTTGAGATAAGTCATAgC-3
یک جهش از T به G در دومین نوکلئوتید مجاور انتهای۳
پرایمر معکوس ایجاد گردید تا جایگاه شناسایی برای آنزیم محدود کننده Alu I در آلل ۱G حاصل شود.
تکثیر DNA در حجم ۲۵ µl شامل ۱۰۰ ng از DNA
الگو، ۲/۵ µl از بافر ۱۰X PCR ،۲۰۰ mM از MgCl2 و ۲/۵ u از DNA پلیمراز Taq، ۰/۲ mM از مخلوط dNTP، ۲۰ pM از پرایمرهای رفت و برگشت با برنامهریزی
دستگاه ترموسایکلر صورت گرفت: دمای دناتوره اولیه در
۹۴ درجه سانتی گراد به مدت ۴ دقیقه که با ۳۰ سیکل به ترتیب با دمای دناتوره ۹۴ درجه سانتی گراد به مدت ۳۰
ثانیه، دمای اتصال ۵۸ درجه سانتی گراد برای پرایمرهای طراحی شده به مدت ۳۰ ثانیه و دمای تکثیر ۷۲ درجه سانتی گراد به مدت ۳۰ ثانیه تکرار گردید. در انتها ۱۰
۳۶۷
مجله پژوهشهای سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) جلد ۲۶، شماره ۳، ۱۳۹۲
دقیقه ۷۲ درجه سانتی گراد برای تکمیل فرآیند تکثیر انجام گرفت.
سپس ۴-۵ میکروگرم از محصول PCR به مدت ۵-۶
ساعت در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد در ۲۰ میکرولیتر محلول واجد ۵ واحد آنزیمی ./۵ ) Alu1 میکرولیتر) و ۲
میکرولیتر بافر ۱۰X Tango TM هضم گردید. پس از هضم آنزیمی، محصولات بر روی ژل آگاروز ۳ درصد رنگ شده با اتیدیوم بروماید جداسازی شدند.
هموزیگوت های آلل ۲G با باندی به طول ۲۶۹ جفت باز، هموزیگوت های آلل ۱G با باندی به طول ۲۴۱ جفت باز و هتروزیگوت ها با ترکیبی از هر دو باند ۲۶۹) و ۲۴۱
جفت بازی) بر روی ژل ظاهر شدند.
آنالیزهای آماری:آزمونهای آماری با استفاده از نرم افزار
SPSS انجام گرفت. در تحقیق حاضر، به منظور بررسی اختلاف میان توزیع ژنوتیپی در گروههای مختلف بیماران و افراد کنترل از آزمون ۲ ، استفاده گردید. نسبت افزاینده (Odd Ratio) با فاصله اطمینان ۹۵ درصد برای تخمین ارتباط میان پلی مورفیسم پروموتور ژن کلاژناز فیبروبلاستی و ریسک رشد و تهاجم پستان و میزان مرگ و میر این افراد محاسبه گشت. در کلیه محاسبات، سطح احتمال P<0/05، از نظر آماری معنیدار فرض گردید.
آنالیزهای بقاء: معاینات و آزمایشهای منظمی هر ۳ ماه یک بار بر روی افراد مبتلا به سرطان پستان انجام گرفت. در طول مدت پیگیری با مراجعه به پرونده های پزشکی، آزمایشهای انجام شده و مصاحبه با پزشک معالج هر گونه تغییر در وضعیت بیماری و یا بقای بیمار لحاظ گردید.
میزان بقای کل به عنوان مدت زمان بین جراحی تا مرگ به هر دلیل، میزان بقای ویژه سرطان مدت زمان بین جراحی تا مرگ در اثر سرطان و میزان بقای عاری از بیماری به صورت مدت زمان بین جراحی تا عود مجدد و یا متاستاز تعریف گردید. برای بقای کل تمام مرگها بدون توجه به
دلیل آن منظور گردید و برای بقای ویژه سرطان تنها مرگهای ناشی از سرطان محاسبه گردیدند.
منحنیهای بقاء با استفاده از روش کاپلان – میر رسم و باتست لاگ- رانک مقایسه گردیدند.
نتایج
۲۰۰ نمونه خون از بیماران مبتلا به سرطان پستان و ۱۰۰
نمونه خون از افراد کنترل به طور مساوی از اصفهان و تهران جمع آوری گردید. میانگین سنی افراد بیمار ۵۷/۹ در محدوده ۲۵-۸۶ سال بود و متعاقبًا توزیع سنی همسانی نیز در انتخاب افراد کنترل لحاظ گردید ( ± ۵ سال). کلیه نمونه های گرفته شده با موفقیت تعیین ژنوتیپ شدند
(شکل .(۲ جدول ۱ توزیع ژنوتیپی را در افراد کنترل و بیمار دو شهر اصفهان و تهران نشان می دهد. مطابق داده های ارائه شده در جدول مذکور تفاوت آماری معنی داری در توزیع ژنوتیپی ژن کلاژناز فیبروبلاستی بین جمعیت کنترل و بیمار دو شهر تهران و اصفهان دیده نمی شود
(برای افراد بیمار: P =0/99، ²=۰/۰۰۱۸ و برای افراد کنترل P =0/97، .(²=۰/۰۶ لذا، در کلیه محاسبات آماری انجام شده، این دو جمعیت به عنوان یک جمعیت واحد در نظر گرفته شدند.
در ادامه مطالعات آماری، تفاوت معنی داری در توزیع ژنوتیپی ژن کلاژناز فیبروبلاستی در بین افراد بیمار و کنترل جمعیت واحد ملاحظه شد. فراوانی ژنوتیپی ۱G/1G،
۲G/1G و ۲G/2G به ترتیب در افراد بیمار برابر %۱۹/۵ ، %۵۱ و %۲۹/۵ و در افراد کنترل برابر با %۲۶، %۵۱ و %۲۳
بود P =0/04)، . ( ²=۵/۹۹
در مرحله بعدی آنالیزها، بیماران به دو دسته متاستازی
M+)، بیمارانی که گسترش متاستاز در آنها تشخیص داده شد) و بیماران غیر متاستازی M-)، بیمارانی که گسترش متاستاز در آنها دیده نشد) تقسیم گردیدند.
۳۶۸
مجله پژوهشهای سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) جلد ۲۶، شماره ۳، ۱۳۹۲
۲۶۹ ۵۰۰
۲۴۱ ۴۰۰
۳۰۰
۲۵۰
شکل – ۲ الکتروفورز مطالعات . PCR-RFLP الکتروفورز بر روی ژل %۳ آگارز و در ولتاژ ۷۰ ولت به مدت دو ساعت و نیم انجام
گرفته است. فرد ۱و ۴ هموزیگوت ۲G، فرد۲ هموزیگوت ۱G و فرد ۳ هتروزیگوت ۱G/2G می باشد DNA :M) مارکر .(۵۰bp
سپس فراوانی ژنوتیپی که سبب تولید بالاترین مقدار آنزیم کلاژناز فیبروبلاستی می گردد (ژنوتیپ (۲G/2G با ژنوتیپهای دارای حداقل یک آلل ۱G/2G) 1G و ( ۱G/1G
در بین افراد M+ ، M- و کنترل مقایسه گردید. نتایج نشان داد که هیچ اختلاف مهم آماری در توزیع گروههای ژنوتیپی افراد غیر متاستازی و کنترل وجود ندارد =۰/۷۸)
P، .( ²=۰/۰۷۸ اما در مقابل، ژنوتیپ هموزیگوت ۲G/2G
در مقایسه با گروه کنترل، ارتباط و پیوستگی قوی با گروه متاستازی نشان داد CI95% =1/05- 3/94) و OR =2/03،
جدول .(۲ به منظور بررسی دقیق نقش ژنوتیپ هموزیگوت ۲G در میزان تهاجم و متاستاز سرطان پستان، افراد غیر متاستازی به مدت ۴۶-۲۲ ماه ( میانگین ۳۲ ماه)
تحت بررسی و پیگیری قرار گرفتند. مطابق آخرین بررسیهای انجام شده وضعیت بیماران به صورت زیر به دست آمد (جدول :(۳
۷۸ درصد بیماران بدون بروز هیچ نشانه مجددی از بیماری زنده بودند. در ۱۴ درصد بیماران گسترش بیماری گزارش گردید. ۳ درصد بیماران در اثر گسترش سرطان فوت کرده بودند و حدود ۱/۶ درصد بیماران به علت حوادث دیگر غیر از سرطان مذکور جان سپرده بودند.
نتایج حاصل از مطالعات آماری نشان دادند که افراد واجد ژنوتیپهای ۲G/2G نسبت به افراد واجد ژنوتیپهای ۱G/2G
و ۱G/1G در معرض خطر فزآینده ای برای متاستاز و تهاجم سرطان پستان روبه رو هستند.
جدول -۱ توزیع ژنوتیپی پلی مورفیسم پروموتور ژن کلاژناز فیبروبلاستی افراد کنترل و بیمار در جمعیت تهران، اصفهان و جمعیت کل.
جمعیت کل اصفهان تهران گروه
۲/۲ ۱/۲ ۱/۱ ۲/۲ ۱/۲ ۱/۱ ۲/۲ ۱/۲ ۱/۱
۲۳(%۲۳) ۵۱(%۵۱) ۲۶(%۲۶) ۱۲(%۲۴) ۲۵(%۵۰) ۱۳(%۲۶) ۱۱(%۲۲) ۲۶(%۵۲) ۱۳(%۲۶) n(%) کنترل
۵۹(%۲۹/۵) ۱۰۲(%۵۱) ۳۹(%۱۹/۵) ۳۰(%۳۰) ۵۲(%۵۲) ۲۰(%۲۰) ۲۹(%۲۹) ۵۰(%۵۰) ۱۹(%۱۹) n(%) بیمار
: n تعداد افراد. – توزیع ژنوتیپی ژن کلاژناز فیبروبلاستی بین جمعیت کنترل و بیمار دو شهر تهران و اصفهان تفاوت آماری معنی داری نشان نداد
(برای افراد بیمار: P =0/97، ²=۰/۰۶ و برای افراد کنترل P =0/99، .(²=۰/۰۰۱۸ لذا، در کلیه محاسبات آماری انجام شده، این دو جمعیت به عنوان یک جمعیت واحد در نظر گرفته شدند. – ژنوتیپ ۱G/2G در دوگروه کنترل و بیمار فراوانی یکسانی نشان می دهد، لذا در کلیه محاسبات آماری، این ژنوتیپ همراه با ژنوتیپ ۱G/1G به عنوان گروه واحد در نظر گرفته شد.
۳۶۹
مجله پژوهشهای سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) جلد ۲۶، شماره ۳، ۱۳۹۲
جدول -۲ آنالیز ارتباط و پیوستگی گروههای ژنوتیپی ژن کلاژناز فیبروبلاستی در افراد متاستازی و غیرمتاستازی
OR (95% CI) a ژنوتیپهای کلاژناز فیبروبلاستی
گروه ها
۲/۲ ۱/۱+۱/۲
– ۲۳(%۲۳) ۷۷(%۷۷) کنترل
۱/۰۹(۰/۵۸-۲/۰۲) b 31(%25) 95(%75) (M-)غیرمتاستازی
۲/۰۳(۱/۰۵-۳/۹۴) c 28(%38) 46(%62) (M+) متاستازی
OR : a محاسبه شده برای ژنوتیپ ۲G/2G در برابر ژنوتیپهای ۱G/1G + 1G/2G در مقایسه گروههای غیر متاستازی و متاستازی با گروه کنترل.
:b ژنوتیپ ۲G/2G ارتباط و پیوستگی معنی داری با گروه غیر متاستازی در مقایسه با گروه کنترل نشان نمی دهد. :c ارتباط و پیوستگی معنی داری بین ژنوتیپ ۲G/2G با گروه متاستازی در مقایسه با گروه کنترل دیده می شود.
جدول -۳ بررسی ارتباط پلی مورفیسم پروموتور ژن کلاژناز فیبروبلاستی و میزان بقای بیماران.
P (Log-rank test) موارد ابتلاء n ژنوتیپ آنالیزهای بقاء
میزان بقای کلی
۳ ۹۵ ۱/۱ + ۱/۲
۰/۱۲ ۳ ۳۱ ۲/۲
میزان بقای ویژه سرطان
۱ ۹۵ ۱/۱ +۱/۲
۰/۰۱ ۳ ۳۱ ۲/۲ a
میزان بقای عاری از بیماری
۹ ۹۵ ۱/۱ +۱/۲
۰/۰۰۲ a 8 31 2/2
: n تعداد کل افراد. : افراد واجد ژنوتیپ ۲G/2G نسبت به افراد واجد ژنوتیپهای دیگر در معرض خطر فزاینده متاستاز
اشتراک‌گذاری:
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
