دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور اثربخشی روش مواجهه و بازداری از پاسخ به شیوه فردی و گروهی بر کاهش علایم اختلال وسواس بی اختیاری
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
اثربخشی روش مواجهه و بازداری از پاسخ به شیوه فردی و گروهی بر کاهش علایم اختلال وسواس بی اختیاری دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد اثربخشی روش مواجهه و بازداری از پاسخ به شیوه فردی و گروهی بر کاهش علایم اختلال وسواس بی اختیاری کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثربخشی روش مواجهه و بازداری از پاسخ به شیوه فردی و گروهی بر کاهش علایم اختلال وسواس بی اختیاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن اثربخشی روش مواجهه و بازداری از پاسخ به شیوه فردی و گروهی بر کاهش علایم اختلال وسواس بی اختیاری :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله روانشناسی
تعداد صفحات :۱۶
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روش مواجهه و بازداری از پاسخ به شیوه فردی و گروهی بر کاهش علایم اختلال وسواس بی اختیاری در بیماران سرپایی مراجعه کننده به مراکز خدمات روانشناختی اصفهان اجرا گردید. بدین منظور تعداد ۱۸ بیمار مبتلا به اختلال وسواس بی اختیاری که نمره افسردگی آنها ۲۲ یا کمتر بود و به اختلالات شخصیت دچار نبودند به روش تصادفی زمانی از میان جامعه پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه ۶ نفری شامل دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. «سیاهه وسواس بی اختیاری مادزلی» به عنوان پیش آزمون در مورد هر سه گروه اجرا گردید. دو گروه آزمایشی به مدت یک ماه درمان مواجهه و بازداری به شیوه فردی و گروهی را دریافت کردند و آزمودنی های گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. فرض بر این بود که درمان گروهی و فردی مواجهه و بازداری از پاسخ باعث کاهش علایم اختلال وسواس بی اختیاری نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری می شود. همچنین فرض شده بود که بین روش فردی و گروهی در کاهش علایم اختلال وسواس بی اختیاری تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان گروهی مواجهه و بازداری از پاسخ و درمان فردی در مقایسه با گروه کنترل منجر به کاهش معنی دار علایم اختلال وسواس بی اختیاری می شود (p<0.0001) ولی بین روش گروهی و فردی در کاهش علایم اختلال وسواس بی اختیاری در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معنا داری وجود ندارد. این بهبودی در پیگیری یک ماه بعد همچنان مشهود بود (p<0.0001).
کلید واژه: مواجهه، بازداری، اختلال وسواس بی اختیاری
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
