مقاله تعیین ضریب حساسیت گندم به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رویش در منطقه کرج

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین ضریب حساسیت گندم به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رویش در منطقه کرج دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین ضریب حساسیت گندم به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رویش در منطقه کرج  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین ضریب حساسیت گندم به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رویش در منطقه کرج،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین ضریب حساسیت گندم به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رویش در منطقه کرج :

خلاصه

جهت تعیین ضریب حساسیت گندم (Ky) پائیزه (رقم مهدوی) به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رشد در ایستگاه تحقیقات خاک و آب کرج، آزمایشی بر اساس طرح بلوکهای کامل تصادفی با نه تیمار و چهار تکرار در خاکی با بافت لوم رسی در سال زراعی ۷۸-۱۳۷۷ انجام شد. تیمارهای آبیاری عبارت بودند از: بدون آبیاری یا تیمار دیم (T1)، آبیاری کامل در تمام مراحل رشد یا تیمار شاهد (T2)، آبیاری تا انتهای مرحله پنجهزنی و سپس قطع آب تا آخر دوره رشد ( (T3، آبیاری تا انتهای مرحله ساقه رفتن و سپس قطع آب تا آخر دوره رشد

(T4)، آبیاری تا انتهای مرحله گردهافشانی کامل و سپس قطع آب (T5)، بدون آبیاری تا شروع مرحله ساقه رفتن و سپس آبیاری کامل تا آخر دوره رشد (T6)، بدون آبیاری تا شروع خوشه رفتن و سپس آبیاری کامل تا آخر دوره رشد (T7)، بدون آبیاری تا شیری شدن و سپس آبیاری کامل تا آخر دوره رشد (T8)، آبیاری فقط در مراحل خوشه رفتن، گلدهی و گردهافشانی .(T9) تبخیر و تعرق در هر تیمار و برای مراحل مختلف رشد از روش بیلان رطوبت خاک با استفاده از دستگاه TDR برای تعیین رطوبت خاک، محاسبه گردید. پس از برداشت و تعیین عملکرد دانه، ضریب حساسیت این رقم به تنش رطوبتی((Ky با استفاده از رابطه فائو محاسبه گردید.

حداکثر عملکرد دانه مربوط به تیمار شاهد با آبیاری کامل و برابر ۴۵۶۵ کیلو گرم در هکتار و حداقل آن برابر ۵۷۱ کیلو گرم در هکتار مربوط به تیمار دیم بود. حداکثر تبخیر و تعرق فصلی ۳۳۷ میلیمتر و حداقل آن ۴/۶۳ میلیمتر به ترتیب مربوط به تیمار شاهد (T2) و تیمار دیم (T1) بود. مقادیر Ky بر اساس رابطه بین کاهش نسبی تبخیر و تعرق و کاهش نسبی عملکرد برای کل دوره رشد ۰۸/۱، برای مرحله پنجهزنی ۴۵/۰، برای ساقه رفتن ۵۶/۰ و برای مرحله تکامل دانه ۴۸/۰ به دست آمد. بیشترین Ky برابر ۱/۱ و مربوط به مراحل “پنجه زنی و ساقه رفتن + خوشه رفتن و گلدهی” بود.

واژههای کلیدی: گندم پائیزه، تنش رطوبتی، تبخیر و تعرق، عملکرد دانه، ضریب حساسیت

مقدمه

روابط بین گیاه، آب، خاک و اقلیم بسیار پیچیده بوده و متاثر از فرآیندهای بسیار زیادی است. مصرف آب در مزرعه به صورت تبخیروتعرق (ET) میباشد که مقدار آن بر حسب شرایط محیطی و مرحله رشد گیاه متفاوت بوده و از طرق مختلف قابل برآورد است. کمبود آب در گیاه را میتوان از

مقایسه بین ET واقعی در شرایط معین و ETp در شرایط بدون کمبود آب بررسی کرد. مطالعات زیادی در این مورد صورت گرفته است و روابط متعددی بین ET و عملکرد آن گیاه داده شده است. مدلی که در این راستا توسط FAO (6) ارائه شده است به صورت زیر است:

(۱- Ya ) = K y ( 1- ETa ) Ym ETm

مکاتبه کننده: حسین اسدی

و ETm
۵۸۰ مجله علوم کشاورزی ایران، جلد ۳۴، شماره ۳، سال ۱۳۸۲

که در آن: Ya و Ym به ترتیب عملکرد واقعی و حداکثر؛ و

ETa نیز تبخیروتعرق واقعی و حداکثر میباشند. در

رابطه فوقالذکر Ky اثر فرآیندهای پیچیدهای را در مجموع به صورت یک ضریب بین کاهش نسبی عملکرد و کاهش نسبی تبخیر و تعرق بیان میکند. مدل مذکور برای تجزیه و تحلیل روابط بین عملکرد گیاه و مصرف آب، و پیشبینی عملکرد تحت شرایط کمبود آب مورد استفاده قرار میگیرد. مدل همچنین پایه و اساس مدیریت منطقی آب را در ارتباط با تولید محصول آبی تشکیل میدهد. لازمه استفاده از مدل به دست آوردن ضریب Ky برای گیاهان گوناگون در شرایط اقلیمی مختلف و همچنین برای مراحل مختلف رشد یک گیاه میباشد.

گندم (Triticum auestivum) از قدیمیترین و پرمصرفترین گیاهان زراعی جهان بوده و مهمترین منبع غذایی انسان است (۲). بر اساس تقسیمبندی زیداکس و همکاران

(۱۹۷۴) گندم (و بطور کلی غلات) دارای ده مرحله رشد اصلی از جوانه زدن تا رسیدن میباشند. دوره رشد گندم پاییزه ۱۸۰ تا ۲۵۰ روز گزارش شده است (۶).

گندم در مراحل مختلف رشد و نمو خود حساسیت یکسانی به کمبود آب ندارد (۷، ۱۳). درجه حساسیت یا عکسالعمل به کمبود آب در مراحل مختلف رشد بسته به وضعیت خاک، عوامل اقلیمی، رقم (مثل پاکوتاه یا پا بلند بودن) و طول فصل رویش متغیر میباشد. همچنین تحت شرایطی کمبود آب ممکن است مطلوب باشند (۱۹). مطالعات متعددی برای ارزیابی اثر آبیاری محدود (تنش آب) بر روی گیاهان مختلف از جمله گندم و تعیین مراحل حساس رشد صورت گرفته است. آزی (۱۹۲۲)،

مولیبوگا (۱۹۲۸)، کزر و ساکت (۱۹۳۱) و رابرتسون و همکاران

(۱۹۳۴) بحرانیترین دوره از رشد و نمو گندم را برای آب در طول مرحله خوشه رفتن میدانند. روبینز و دومینگو (۱۹۶۲) در آزمایشی بر روی گندم بهاره نتیجه گرفتند که تنش رطوبتی قبل از مرحله خوشه رفتن به طور نسبی عملکرد را کاهش نمیدهد، اما از آن مرحله به بعد کمبود آب بطور معنیداری عملکرد را کاهش داده، و بیشترین کاهش عملکرد موقعی پیش میآید که تنش در طول خوشه رفتن و بعد از آن اتفاق بیافتد.

سالتر و گوود (۱۶) بعد از بررسی گسترده منابع نتیجه گرفتند