مقاله مدلسازی تکنولوژی تولید بخار مستقیم DSG در نیروگاه خورشیدی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مدلسازی تکنولوژی تولید بخار مستقیم DSG در نیروگاه خورشیدی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مدلسازی تکنولوژی تولید بخار مستقیم DSG در نیروگاه خورشیدی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مدلسازی تکنولوژی تولید بخار مستقیم DSG در نیروگاه خورشیدی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مدلسازی تکنولوژی تولید بخار مستقیم DSG در نیروگاه خورشیدی :

تعداد صفحات:۱۷
چکیده:
در عصر حاضر، با توجه به روبه پایان گذاردن منابع انرژی فسیلی وشیمیایی و مسائل زیست محیطی، بهره برداری از منابع انرژی های نو موضوع پر اهمیت و مورد بررسی دانشمندان است. یکی از مهمترین و در دسترس ترین انواع این منابع، گرمایخورشید است که در نیروگاه های خورشیدی، طی فرآیندی، به الکتریسیته تبدیل می گردد. حذف سیال روغن موجود در این نیروگاه ها بدلیل مشکلات نگهداری و زیست محیطی موضوع مهمی است که در سالهای اخیر مورد مطالعه و بهره برداریآزمایشی قرار گرفته است. این فناوری، تکنولوژی تولید بخار مستقیم ) DSG ( شهرت یافته است. با توجه به دمای بالایجاذب های خورشیدی، آب جایگزین شده به جای روغن، دستخوش تغییرات ترمودینایکی شده که بعضا مشکلاتی را بوجود می آورد. لذا در این تحقیق به بررسی برخی از این مسائل جهت کنترل جریان سیال پرداخته شده است. مطالعه حاضر بر پایهمحاسبات عددی روابط حاکم بر انتقال حرارت و ترمودینامیک بنا نهاده شده است. طول و قطر لوله جاذب به ترتیب ۰۱۳ متر و ۱۳ سانتی متر در نظر گرفته شده است. انتقال حرات از خورشید به لوله در هر مرحله شار ثابت و مقدار آن بین ۱۳۳ تا ۱۳۳۳ وات برمترمربع در نظر گرفته شده است. آب و در فاز دوم پروژه، نانو سیال درون لوله جاذب حالت های مایع مادونسرد، دو فازی و سوپرهیت را دارد که برای هر حالت، با بهره گیری از معادلات و روابط مربوط به آن ) سیال تکفاز یا دوفاز (، دمای سیال، ضریب انتقال حرارت و عدد ناسلت در تمام طول لوله بررسی شده است. در پایان بهبود عملکرد ترمودینامیکی نانو سیال نسبت به آب خالص نتیجه گیری گردید.