مقاله مدل‌سازی ریاضی جذب دی اکسید کربن با استفاده از MEA و DEA در تماس دهنده‌ی غشایی فیبر توخالی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مدل‌سازی ریاضی جذب دی اکسید کربن با استفاده از MEA و DEA در تماس دهنده‌ی غشایی فیبر توخالی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مدل‌سازی ریاضی جذب دی اکسید کربن با استفاده از MEA و DEA در تماس دهنده‌ی غشایی فیبر توخالی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مدل‌سازی ریاضی جذب دی اکسید کربن با استفاده از MEA و DEA در تماس دهنده‌ی غشایی فیبر توخالی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مدل‌سازی ریاضی جذب دی اکسید کربن با استفاده از MEA و DEA در تماس دهنده‌ی غشایی فیبر توخالی :

تعداد صفحات:۱۳
چکیده:
میزان انتشار گاز گلخانه‌ای دی اکسید کربن در جو زمین عموماً در حال افزایش است. از این رو جداسازی این گاز در صنایع مولد آن که سهم عمده‌ای در انتشار این گاز دارند لازم و ضروری به نظر می رسد. هدف اصلی از این تحقیق، مدل‌سازی جذب دی اکسید کربن از مخلوط گازی CO2/CH4 به وسیله‌ی حلال‌های شیمیایی دی اتانول آمین (DEA) و منواتانول آمین (MEA) با استفاده از تماس دهنده ی غشای فیبر توخالی پلی پروپیلن است. این مدل سازی بر مبنای حالت کاملا مرطوب و در حالتی که واکنش شیمیایی صورت می گیرد برای سه قسمت پوسته، غشا و مجرا بررسی شده که در آن از هر دو ترم نفوذ محوری و شعاعی استفاده شده است. در این مدل گاز از درون پوسته و مایع از درون مجرا عبور داده می شود. تاثیر تعداد فیبرهای غشایی، دبی جریان گاز، دبی جریان مایع و غلظت حلال شیمیایی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از مدلسازی نشان می دهد که درصد جذب دی اکسید کربن با محلول آبی MEA از محلول آبی DEA بیشتر است. همچنین این شبیه سازی نشان می دهد که افزایش دبی مایع، تعداد فیبر غشایی و غلظت محلول آمین به کار گرفته شده باعث جذب هر چه بیشتر دی اکسید کربن می شود اما افزایش دبی جریان گاز به علت کاهش زمان تماس آن با غشا، باعث کاهش جذب می شود.