مقاله مقایسه اثر مصرف دو نوع میان وعده با نسبت های متفاوت کربوهیدرات و پروتئین وی بر شاخص های آسیب عضله پس از فعالیت مقاومتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه اثر مصرف دو نوع میان وعده با نسبت های متفاوت کربوهیدرات و پروتئین وی بر شاخص های آسیب عضله پس از فعالیت مقاومتی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه اثر مصرف دو نوع میان وعده با نسبت های متفاوت کربوهیدرات و پروتئین وی بر شاخص های آسیب عضله پس از فعالیت مقاومتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه اثر مصرف دو نوع میان وعده با نسبت های متفاوت کربوهیدرات و پروتئین وی بر شاخص های آسیب عضله پس از فعالیت مقاومتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه اثر مصرف دو نوع میان وعده با نسبت های متفاوت کربوهیدرات و پروتئین وی بر شاخص های آسیب عضله پس از فعالیت مقاومتی :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
سابقه و هدف: کوفتگی عضلانی تأخیری پس از اجرای فعالیتهای مقاومتی یا تمرینات دارای جزء برونگرا احتمالاً در اثر آسیب و تخریب ساختار عضلانی بوجود میآید و تغذیه با ایفای نقش حیاتی در هر دو فرآیند سنتز و کاتابولیسم پروتئین در فعالیت بدنی میتواند بر میزان آسیب عضلانی موثر باشد. هدف از این پژوهش بررسی اثر مصرف ۲ نوع شکلات ورزشی به عنوان میان وعده که عمداتاً حاوی کربوهیدرات و پروتئین وی با نسبتهای متفاوت می باشند بر شاخصهای آسیب عضله پس از یک جلسه فعالیت مقاومتی بود. مواد و روشها: ۰۳ مرد داوطلب غیرورزشکار (سن ۳/۱ ±۲۲/۶ سال)، قد ۲/۷ ±۱۷۵ سانتی متر، وزن ۳/۳ ±۶۶/۷ کیلوگرم، شاخص توده بدن ۱/۴ ±۲۱/۶ کیلوگرم بر متر مربع، چربی ۲/۵ ±۱۴/۱ درصد) به صورت تصادفی و دوسوکور به سه گروه ۱۰ نفره میان وعده ۱ (شکلات روتئین بار: ۳۰% پروتئین وی + ۴۶%کربوهیدرات)، میان وعده ۲ (شکلات انرژی بار: ۱۵% پروتئین وی + ۶۰% کربوهیدرات)، و گروه شاهد تقسیم شدند. تمام گروه ها از برنامه غذایی یکسانی برخوردار بودند و هر آزمودنی ۴ نوبت از میان وعده ها استفاده کردند. کراتین کیناز (CK) و لاکتاتدهیدروژناز (LDH) سرم از طریق روش فتومتریک در زمانهای قبل، ۲۴ و ۴۸ ساعت پس از آزمون مقاومتی که شامل حرکت پرس سینه بود، اندازه گیری شد. یافته ها: در هر دو گروه مصرف کننده میان وعده ۱ و ۲، مقادیر CK در زمان های ۲۴ و ۴۸ ساعت پس از فعالیت و مقدار LDH در زمان ۲۴ ساعت پس از فعالیت نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری داشت (۰/۰۵>p) ، اما بین دو گروه تفاوت معنی دار مشاهده نشد. نتیجه گیری: مصرف شکلات های ورزشی به عنوان میان وعده با درصدهای متفاوت از پروتئین وی و کربوهیدرات می تواند سبب کاهش میزان شاخص های آسیب عضلانی پس از تمرینات حاد گردد و این موضوع می تواند به عنوان یک راهکار پیشنهادی جهت کاهش بروز کوفتگی عضلانی تاخیری مورد توجه قرار گیرد.