مقاله شناسایی تنوع فلورلاکتیکی سالاد زمستانه در طی دوره ی رسیدگی، با استفاده از توالی یابی ناحیه ی۱۶s Rdna

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله شناسایی تنوع فلورلاکتیکی سالاد زمستانه در طی دوره ی رسیدگی، با استفاده از توالی یابی ناحیه ی۱۶s Rdna دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله شناسایی تنوع فلورلاکتیکی سالاد زمستانه در طی دوره ی رسیدگی، با استفاده از توالی یابی ناحیه ی۱۶s Rdna  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله شناسایی تنوع فلورلاکتیکی سالاد زمستانه در طی دوره ی رسیدگی، با استفاده از توالی یابی ناحیه ی۱۶s Rdna،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله شناسایی تنوع فلورلاکتیکی سالاد زمستانه در طی دوره ی رسیدگی، با استفاده از توالی یابی ناحیه ی۱۶s Rdna :

تعداد صفحات:۱۳
چکیده:
ترشیها و شوریها در آشپزی خاورمیانه به عنوان چاشنی به حساب میآیند. سالاد زمستانه در واقع نوعی شوری تهیه شده از سبزی های مختلف است که در ایران به خصوص در خراسان مصرف می شود. هدف از انجام این مطالعه شناسایی فلور لاکتیکی سالاد زمستانه، به منظور معرفی سویه های بومی این فراورده بوده است. که می توانند استفاده صنعتی داشته و نیز ممکن است برخی از آنها به عنوان پروبیوتیک مطرح باشند. برای این منظور سالاد زمستانه تولید شده، و در پنج تناوب زمانی (روزهای صفر، هفتم، چهاردهم، بیست و یکم و هشتم) جداسازی صورت گرفت. جدایه ها ابتدا از نظر مورفولوژی مورد بررسی قرار گرفتند و رنگ آمیزی گرم و تست کاتالز برای همگی آنها انجام شد. سپس ۱۳۶ جدایه که با انجام آزمایش های اولیه به نظر می رسید جزو باکتری های اسید لاکتیک باشند انتخاب و به منظور شناسایی جدایه ها در سطح گونه، آزمایش های بیوشیمیایی شامل تولید گار دی اکسید کربن، رشد در دماهای ۱۰ درجه و ۴۰ درجه سانتیگراد، رشد در ۶/۵% نمک، رشد ذر pH=4/4 و pH=9/6 انجام پذیرفت. در نهایت شناسایی با استفاده از انالیز ناحیه ۱۶s rDNA برای ۴۵ جدایه منتخب انجام شد که منجر به شناسایی ۸ گونه از جنسهای پدیکوکوس (۵۱/۱%)، لاکتوباسیلوس (۲۴/۴%)، ویسلا (۱۳/۳%)، انتروکوکوس (۶/۷%) و لوکونوستوک (۴/۴%) گردید. در مراحل ابتدایی تخمیر Weissella cibaria و در مراحل پایانی Pediococcus pentosaceus گونه های غالب بودند.