مقاله تأثیر ارتقاء کیفیت کالبدی پیاده راه ها برحضور شهروندان (نمونه موردی : حدفاصل میادین طلوع فجر و ۱۷ شهریور شهر مراغه)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تأثیر ارتقاء کیفیت کالبدی پیاده راه ها برحضور شهروندان (نمونه موردی : حدفاصل میادین طلوع فجر و ۱۷ شهریور شهر مراغه) دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر ارتقاء کیفیت کالبدی پیاده راه ها برحضور شهروندان (نمونه موردی : حدفاصل میادین طلوع فجر و ۱۷ شهریور شهر مراغه)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر ارتقاء کیفیت کالبدی پیاده راه ها برحضور شهروندان (نمونه موردی : حدفاصل میادین طلوع فجر و ۱۷ شهریور شهر مراغه)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر ارتقاء کیفیت کالبدی پیاده راه ها برحضور شهروندان (نمونه موردی : حدفاصل میادین طلوع فجر و ۱۷ شهریور شهر مراغه) :

تعداد صفحات:۲۵
چکیده:
ادراک هویت فضایی، احساس تعلق به محیط و دریافت کیفیت های محیطی از طریق راه رفتن ادراک و محقق می شود. پیاده روها و پیاده راهها به عنوان بهترین بستر شناخت و گردش در شهرها مطرح می باشند و متناسب با میزان مطلوبیت از حیث ایمنی، راحتی، انسجام شبکه، دسترسی و تنوع کاربری موجود در این مسیرها، می توانند مکان های باشند که شهر در آن ها به نمایش درآید. بدلیل آزادی عمل انسان پیاده برای توقف، مکث، تغییر جهت و تماس مستقیم با دیگران در فضای شهری شناخت شهر و محیط بیشتر از طریق گام زدن حاصل می شود. از این رو در خیابان ها(پیاده روها) همواره زندگی و تعاملات اجتماعی در جریان می باشد. در واقع مسیرهای پیاده باعث حضور طولانی تر مردم و ارتباط آن ها در محیط شهری می شود که متناسب با ارزشهای گوناگون فضایی و کالبدی خود می توانند عامل مهمی در هویت بخشی، تداوم تاریخی- فرهنگی و تبلور ارتباطات انسانی در محیط گرند. براساس آمارمنتشر شده در ایران، ۳۰ تا ۴۵ درصد سفرهای درون شهری بصورت پیاده صورت می گیرد.با وجود آمار جابجایی بسیار مردم بصورت پیاده در شهرهای ایران، کیفیت مسیرهای پیاده در محیط های شهری ایران مطلوب و راحت نیستند. کمتر کسی را می توان یافت که به مشکلات و دشواری های راه رفتن در شهرهای ایران آگاه و حتی از آن شکایت نکند. تداخل بین سواره و پیاده، وجود چاله و سطح ناصاف پیاده رو، وجود موانع فیزیکی، دشواری و غیر امن بودن عبور از عرض خیابان، آلودگی هوا و صدا در بعضی از مناطق شهر، شلوغی، امکان تصادف و برخورد با وسایط نقلیه موتوری بخصوص موتور سیکلت ها در پیاده رو، دسترسی راحت عابر پیاده به ایستگاهای ترانزیت، ناکافی بودن نور معابر، کم عرض بودن پیاده روهاو; از گلایه هایی است که کم و بیش در اکثر نقاط شهری، شهروندان در هنگام جابجایی بصورت پیاده با آن دست بگریبانند(معینی، ۱۳۹۰: ۹۸-۱۰۰).