مقاله پابرجایی برنامهها و راهبردهای توسعه ی صنعت گاز کشور با استفاده از روشهای آینده پژوهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله پابرجایی برنامهها و راهبردهای توسعه ی صنعت گاز کشور با استفاده از روشهای آینده پژوهی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پابرجایی برنامهها و راهبردهای توسعه ی صنعت گاز کشور با استفاده از روشهای آینده پژوهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پابرجایی برنامهها و راهبردهای توسعه ی صنعت گاز کشور با استفاده از روشهای آینده پژوهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پابرجایی برنامهها و راهبردهای توسعه ی صنعت گاز کشور با استفاده از روشهای آینده پژوهی :

چکیده

در برخی مطالعات آیندهپژوهی تلاش میشود تا تأسفهای نسبی ناشی از وقوع آیندههای بدیلی که برای یک هویت (کشور، سازمان و;) امکان وقوع دارند، کاهش یابد و راهبردهای پابرجا۵ جهت وصول به آینده مطلوب شناسایی شوند. در این مطالعات که تحت عنوان برنامهریزی پابرجا مطرح میشوند، تلاش میشود تا فهرستی از راهبردها برای وصول به اهداف و چشماندازهای تعیین شده، تهیه شود. در برنامهریزی پابرجا، از مجموعهای از تکنیکها بهره گرفته میشود که با استفاده از آن ها، راهبردهایی که احتمالا به بهترین نتایج منجر میشوند، شناسایی گردند یا راهبردها به نحوی تقویت میشوند که با اجرای آن راهبردها، کمترین مشکلات عملیاتی و تأسف نسبی بروز نماید.

در این مقاله تلاش میشود تا یک نمونه موردی (راهبردهای توسعه صنعت گاز) با استفاده از روش برنامهریزی پابرجا بررسی و نتایج به دست آمده ارائه شوند. این راهبردها که در مجموع ۶۷ راهبرد مد نظر صنایع گاز کشور هستند با استفاده از این تکنیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و در نهایت توصیههایی برای پابرجایی آنها در سناریوهای مختلف پیش روی صنعت گاز کشور، تدوین گردید.

واژههای کلیدی: برنامهریزی پابرجا، راهبرد، تصمیمگیری، آیندهپژوهی

-۱ مقدمه

انسانها توانایی بینظیری در شناخت الگوهای بالقوه، استنتاج، ارائهی فرضیات جدید و یافتن راهحلهای شهودی برای مسایل به ظاهر لاینحل دارند. انسانها همچنین گونههای مختلف دانش– ضمنی، کیفی، تجربی و عملی – را در اختیار دارند که نمیتوانند آنها را در قالبهای سنتی و به آسانی کمی نمایند. انسانها بدون کمک رایانه میتوانند در مسایلی که با عدم

۱ و -* نویسنده مسئول: پژوهشگر شرکت اندیشگاه آتینگار -۲ پژوهشگر شرکت اندیشگاه آتینگار -۳ پژوهشگر شرکت اندیشگاه آتینگار -۴ پژوهشگر شرکت اندیشگاه آتینگار!!

۵ Robust

۱

قطعیت عمیق همراهاند، خردمندانه استدلال کنند و راه خود را بیابند؛ به شرط اینکه بصیرت و بینش آنها دربارهی سامانه (نظام) مورد نظر به اندازهی کفایت، خوب باشد. آنها میتوانند با استفاده از شبیهسازیهای داستانوار ذهنی، چگونگی عملکرد راهبردها را در آینده و در موقعیتهای پیچیده بیازمایند .[ ۱] تصمیمگیران خبره بر پایهی قیاسهای تاریخی میتوانند بگویند که اثربخشترین راهبردها در آینده کدامها خواهند بود.[۲]

در فرایندهای گروهی و تعاملی با خبرگان نیز میتوان به ذخایر بزرگی از اطلاعات مرتبط با موضوع دست یافت. انسانها بر پایهی مهارت داستانپردازی خود میتوانند استدلالهای یکدیگر را با سناریوهای » اگر اینطور شود چه؟« به چالش کشیده و نقاط ضعف موجود در طرحهای پیشنهادی را بیابند. این فرایند موفقیتآمیز است؛ چرا که بهترین واکنش به عدم قطعیت عمیق، نوعی راهبرد است که به جای بهینهبودن برای یک آیندهی پیشبینی شده و مشخص، جواب گوی آیندههای مختلف فراوان بوده و همگام با ظهور اطلاعات جدید در طی زمان تکامل یابد. انسانها میتوانند با کاربرد اطلاعات در دسترس و مطالعهی دقیق و مستمر راهبردهای نامزد بر روی دامنهای از پیشامدهای آینده، راهبردهای انطباقپذیر موفقی را طراحی کنند.

در سالهای اخیر، توانمندی رایانههای مدرن اعم از پردازش سریع با استفاده از پردازشگرهای چندگانه، حافظهی واقعاً نامحدود، و تصویرپردازیهای قدرتمند تعاملی، موجب استفادهی گسترده از رویکردهای کمی در تصمیمگیریهای تحت شرایط عدم قطعیت عمیق شده است، که تا پیش از این لاینحل به نظر میرسیدند. امروزه در ادبیات تحلیل سیاست و ارزیابیهای یکپارچه، مکاتب نوینی تکوین یافتهاند که مبنای آنها محاسبات و شبیهسازی چندسناریویی است. در این مکتبهای نوظهور، تحلیلگران با استفاده از مدلها، سناریوهای مختلفی را میسازند.[۳]
همچنین به جای جمعآوری نتایجی که از طریق وزندهی به دست آمدهاند، بر استفاده از سناریوهای چندگانه و استدلال بر پایهی مقایسهی گزینههای اساساً متفاوت تاکید میشود. تحلیلگران میتوانند به کمک مفهوم احتمالات مبهم، بر محدودیتهای نظریهی احتمال فایق آمده و فقط بر احتمالهای مستدل تأکید نمایند . در سالهای اخیر، در ادبیات مهندسی و تحقیق در عملیات، هنگام بررسی موقعیتهای مبهم، به جای بهینهسازی از معیار پابرجایی استفاده میشود.[۴] همچنین پیشرفتهای فناوری اطلاعات موجب ظهور رویکردهای جدید شبیهسازی رایانهای همچون مدلسازی بر پایهی عوامل شده است.[۵]

هدف از بهکارگیری رویکرد تصمیم پابرجا در تحلیل سیاست درازمدت دستیابی ذینفعان به وفاق در مورد انجام یک اقدام کوتاهمدت است. این کار مستلزم کشف گزینههای سیاستی سازگار با انتظارات ذینفعان دربارهی آینده و همچنین دامنهی ارزشهای آنهاست.

در رویکرد تصمیم پابرجا، با استفاده از سبد بزرگ سناریوها بیشترین میزان گوناگونی آیندههای ممکن و سازگار با اطلاعات موجود فراهم میآید و تحلیلگران میتوانند با آزمون استدلالهایی که بر روی کل دامنه صدق میکنند سیاستهای پیشنهادی را ارزیابی کنند. اگر سبد سناریوها به اندازهی کافی متنوع باشد، به احتمال بسیار زیاد دربرگیرندهی آیندهای خواهد
بود که واقعاً رخ خواهد داد.

در این مقاله تلاش میشود تا با استفاده از این تکنیک یک نمونه موردی راهبردهای توسعهی صنعت گاز کشور که در مجموع ۶۷ راهبرد مد نظر صنایع گاز کشور هستند را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و در نهایت توصیههایی برای پابرجایی آنها در سناریوهای مختلف پیش روی صنعت گاز کشور، ارائه شود.

-۲ معرفی برنامهریزی پابرجا

صاحبنظران اعتقاد دارند که تصمیمگیران متعددی در شرایط عدم قطعیت عمیق از معیار پابرجایی استفاده میکنند.[۶] سازمانهایی که برنامهریزی سناریو محور انجام میدهند غالباً راهبردهایی را جستوجو میکنند که بر روی انواع سناریوها عملکرد خوبی داشته باشند.[۷]

۲

هدف اصلی در برنامه ریزی پابرجا، ایجاد فضایی برای به آزمون کشیدن راهبردهای تولید شده است، به نحوی که کاراترین راهبردها شناسایی شوند. پیشفرض اصلی در این روش آن است که هیچ راهبرد ویژهای وجود ندارد که فینفسه کارآمد یا ناکارآمد باشد . بلکه هر راهبردی وابسته به شرایط بافتی است که در آن شرایط اجرایی و عملیاتی میشود، و از آن جایی که آینده مملو از عدم قطعیتها است. لذا لازم است تا آن دسته از آیندههای متفاوت و باورکردنی که ممکن است روی دهند، شناسایی و وضعیت راهبردها در آن آیندهها تحلیل شوند. به عبارت سادهتر هدف یافتن راهبردهایی است که در تمامی آیندههای باورکردنی احتمالا به نتایج مطلوب منجر میشوند، یا تغییر آن راهبردها به نحوی که به نتایج منجر مطلوب شوند.

برای توصیف این روش میتوان از استعارهی »تونل باد« بهره برد . تونل باد ابزار شناخته شدهای در مهندسی است که برای بررسی و تحلیل پرنده هایی همچون هواپیماها مورد استفاده قرار میگیرند. تونل باد شرایط مختلف جوی و آب و هوایی را که ممکن است آن پرنده در آن شرایط بهکارگرفته شود، را تولید میکند. در این حالت تونل باد به طراحان پرنده کمک میکند تا مشکلات پرنده را در مواجه با حالتهای مختلف جوی شناسایی نمایند و تشخیص دهند که پرنده برای کدام شرایط مناسب و برای کدام شرایط نامناسب است.
در برنامهریزی پابرجا نیز دقیقا میتوان از این تونل باد بهره گرفت. بر این اساس سناریوهای مختلف از آینده تولیدکنندهی شرایط مختلف جوی برای اجرایی نمودن یک راهبرد است. هر یک از راهبردها وارد این تونل باد می شوند و طراحان برنامهی راهبردی پی میبرند که در کدام یک از شرایط، کدام یک از راهبردها موفقتر خواهند بود و کدام یک احتمالا با ناکامی مواجه میشوند.

تونل باد توسط سناریوها ایجاد می شود و فضای انتخاب بر اساس مدلهای تصمیمگیری به طراحان راهبردها کمک میکند تا در این فضا به شناسایی ضعفها و قوتهای راهبردها پی ببرند.

در شکل ۱ این مفهوم توسط یک شکل شماتیک ارائه شده است.

شکل ۱طرح شماتیکی از برنامه ریزی پابرجا

همانگونه که در تصویر نیز مشاهده میشود، هر یک از راهبردها در هر یک از سناریو تحلیل می شود و مشکلات آن شناسایی میشود و توصیههایی برای بهبود آن طراحی میشود.

به صورت عمده مهمترین فواید استفاده از این روش را میتوان در عبارات ذیل خلاصه نمود: -۱ شناسایی راهبردهایی که در تمامی سناریوها منجر به نتایج مطلوب میشوند.

-۲ شناسایی راهبردهایی که تنها در تعداد محدودی از سناریوها کارآمد هستند و این راهبردها را تنها به هنگام تحقق آن سناریوها میتوان استفاده نمود.

۳

-۳ شناسایی سناریوها یا وضعیتهایی از آینده که احتمالا عملیاتی نمودن راهبردها در آن وضعیتها با بیشترین مشکلات همراه خواهد بود.

-۴ شناسایی جهتگیری تولیدکنندگان راهبردها به هنگام طراحی راهبردها، زمانی که تعداد عمدهای از راهبردها برای سناریوی خاصی تدوین شده باشد، و به سایر سناریوهای ممکن آینده بیتوجهی شده باشد.

-۵ تقویت راهبردهایی که از پابرجایی کمتری بهره میبرند، از طریق همراه نمودن آن راهبردها با توصیههای اجرایی یا تکمیل آن راهبردها.

تلاش اصلی تحلیل تصمیمگیری در فضای عدمقطعیت ها را میتوان در قالب چارچوب ذیل مورد بررسی قرار داد: نخست مجموعهای متناهی از اهداف، راهبردها، راهکارها، یا گزینههای اجرایی تهیه میشود (ستون L ها). که در چارچوب تبیین ارزشهای بنیادی توسعه صنعت گاز بهینه شدهاند. از طرف دیگر تلاش میشود که از طریق کاربرد روش ها و تکنیکهای مختلف آینده پژوهی یک مجموعه متناهی از “وضعیتهای آینده” به دست آید (سطر X ها). سناریوهای ارائه شده در بخش پیشین این »وضعیتهای آینده« را در قالب ۲ سناریوی اصلی، تولید نموده بو