مقاله پیش بینی زمانی سطح آب زیرزمینی با استفاده از مدل سی زمانی در دشت هشتگرد- استان البرز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله پیش بینی زمانی سطح آب زیرزمینی با استفاده از مدل سی زمانی در دشت هشتگرد- استان البرز دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پیش بینی زمانی سطح آب زیرزمینی با استفاده از مدل سی زمانی در دشت هشتگرد- استان البرز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پیش بینی زمانی سطح آب زیرزمینی با استفاده از مدل سی زمانی در دشت هشتگرد- استان البرز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله پیش بینی زمانی سطح آب زیرزمینی با استفاده از مدل سی زمانی در دشت هشتگرد- استان البرز :

تعداد صفحات:۱۶
چکیده:
در این تحقیق با به کارگیری مدل سری زمانی، به پیش بینی زمانی سطح آب زیرزمینی آبخوان دشت هشتگرد، در استان البرز پرداخته شد. بدین منظور از دادههای ماهانه ۲۰ ساله (۱۳۷۰ تا ۱۳۹۰) سطح آب زیرزمینی ۲۵ چاه پیزومتریک آبخوان دشت استفاده شد و با استفاده از نرم افزار آماری مینی تب ۱۷، پیش بینی زمانی سطح آب زیرزمینی برای ۵ سال آینده به صورت ماهانه صورت گرفت. روش تحقیق بدین صورت بود که ابتدا داده های ماهانه سطح آب زیرزمینی تمامی چاه ها بازسازی و تکمیل گردید. ۲۱۰ ماه از داده های هر چاه جهت برازش مدل و ۳۰ ماه از داده ها نیز جهت صحت سنجی مدل ا نتخابی، استفاده شدند. جهت بررسی ایستایی داده های ۲۵ چاه، از آزمون من –کندال در نرم افزار spss 19 استفاده شد که تا ایستایی سری زمانی داده های سطح آب زیرزمینی تمامی چاه ها تأئید شد. جهت ایستا کردن سری های زمانی، از روش های تفاضلی با ضرایب ساده و فصلی استفاده گردید. جهت مقایسه مدل ها و انتخاب مدل مناسب برای هر چاه، از معیارهای ضریب اطمینان AIC و (R(2 استفاده شد. در ن هایت، برای هر چاه، مدل مناسب انتخابی به تمام داده ها برازش داده شد و پیش بینی زمانی ۵ سال آینده سطح آب زیرزمینی دشت به صورت ماهانه صورت گرفت. نتایج نشان داد که هیدروگراف ۵ سال آینده دشت (از مهر ماه سال ۹۰ تا شهریور ماه سال ۹۵) روندی به شدت نزولی دارد. بیشترین میزان افت طی این ۵ سال مربوط به چاه پیزومتریک قاسم آباد بزرگ در قسمت شمال شرقی دشت با ۱۵/۹۵۶ متر بود و کمترین م یزان افت سطح ایستایی طی این مدت متعلق به چاه محمدآباد افخم الدوله، در قسمت غربی دشت با ۰/۲ متر افت بود. برای جلوگیری از افت بیش از حد سطح آب زیرزمینی در این دشت، برای سالهای آینده، می توان از نتایج این ت حقیق استفاده کرده و مناطق دارای افت شدید سطح ایستایی را شناسایی کرده و در صورت نیاز راهکارهای لازم را اتخاذ نمود.